Η Έλενα της Σουηδίας ή Έλιν της Σουηδίας (περί το 1130 – μετά το 1158) ήταν Σουηδή πριγκίπισσα και βασίλισσα της Δανίας με τον γάμο της με τον βασιλιά της Δανίας Κνούτο Ε΄. Γεννημένη σε άγνωστη ημερομηνία η Ελένη ήταν μεγαλύτερη κόρη και παιδί του Σβέρκερ Α΄ της Σουηδίας και της πρώτης συζύγου του Ούλβχιλντ Χάακονσντοττερ.
Γάμος με τον Κνούτο Ε της Δανίας
Την περίοδο (1146 - 1157) ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος στη Δανία ανάμεσα στον σύζυγο της Κνούτο Ε΄ και τον Σβεν Γ΄, ο σύζυγος της συμμάχησε με τον τρίτο διεκδικητή του θρόνου Βάλντεμαρ τον Μέγα γιο του Κνούτου Λαβάρντ ενώ είχε και την υποστήριξη του πεθερού του. Ο Κνούτος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη κόρη του Σβέρκερ Ελένη ενώ ο Βάλντεμαρ αντίστοιχα παντρεύτηκε τη θετή κόρη του πατέρα της Σοφία του Μινσκ. Το όνομα της Ελένης δεν αναφέρεται στα χρονικά, το πιθανότερο είναι να λεγόταν Έλιν, [3] το βιβλίο Νεκρολογιών του Λουντένς την αναφέρει σαν Έλενα Ρεγκίνα τοποθετώντας την ημερομηνία θανάτου της στις 31 Δεκεμβρίου. Δεν υπάρχει καμιά άλλη βασίλισσα της Δανίας με αυτό το όνομα κάτι που βεβαιώνει ότι ήταν κόρη του Σβέρκερ. [4] Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση μπορεί να ταυτιστεί με μια ημίθεη αγία την Έλενα που η λατρεία της ήταν διαδεδομένη στη Σουηδία και στη Δανία. [5]
Η Έλενα μετά τη δολοφονία του συζύγου της
Στα τέλη του 1156 ο Κνούτος ταξίδευσε στη Δανία για να παρηγορήσει τη μητέρα του Ριτσέζα της Πολωνίας ύστερα από τη δολοφονία του συζύγου της βασιλιά Σβέρκερ, πήρε μαζί του και τη Σουηδή νύφη του. [6] Όταν επέστρεψε στη Δανία το τέλος του ήταν τραγικό. [7] Ο Σβεν προσκάλεσε τον Κνούτο και τον Βάλντεμαρ σε γεύμα συμφιλίωσης στο Ροσκίλντε με σκοπό να τους δολοφονήσει και να μείνει μόνο του βασιλιάς της Δανίας, ο Κνούτος έπεσε στην παγίδα και δολοφονήθηκε από τους άντρες του Σβεν, ο Βάλντεμαρ αντίθετα κατόρθωσε να διαφύγει. Ο Σβεν θα έχει και αυτός την ίδια χρονιά το ίδιο τραγικό τέλος, θα δολοφονηθεί από τον Βάλντεμαρ ο οποίος θα ανακηρυχτεί νέος βασιλιάς της Δανίας ως Βάλντεμαρ Α΄ ο Μέγας. Η Έλενα μετά τη δολοφονία του συζύγου δραπέτευσε στη Σουηδία και κλείστηκε σε μοναστήρι για το υπόλοιπο της ζωής της, [8] πιθανότατα πήγε το 1158 στη μονή της Βρέτα στην οποία ήταν ηγουμένη η αδελφή της Ιγκεγκέρδη (πέθανε το 1204). [9]Ένας κατάλογος του 16ου αιώνα περιλαμβάνει τις δωρεές που έκανε η Έλενα στο αβαείο της Βρέτας την εποχή που αποσύρθηκε σε αυτό.
Παραπομπές
- ↑ p10546.htm#i105455. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Wallin, "Knutsgillena i det medeltida Sverige", pp. 137, 190.
- ↑ Philip Line, Kingship ans State Formation in Sweden 1130-1290. Leiden: Brill, 2007, p. 485.
- ↑ Ahnlund, "Den nationella och folkliga Erikskulten", p. 120.
- ↑ Ahnlund, "Till frågan om den äldsta Erikskulten i Sverige", p. 309.
- ↑ Lars O. Lagerqvist (1982). "Sverige och dess regenter under 1.000 år",("Sweden and its regents under a 1000 years"). (in Swedish). Albert Bonniers Förlag AB.
- ↑ Ahnlund, "Till frågan om den äldsta Erikskulten i Sverige", p. 319.
- ↑ Sven Rosborn (In Swedish): När hände vad i Nordens historia (When did what happen in the history of the Nordic countries) (1997)
Πηγές
- Ahnlund, Nils. "Till frågan om den äldsta Erikskulten i Sverige". Historisk tidskrift 68, 1948.
- Ahnlund, Nils. "Den nationella och folkliga Erikskulten", in B. Thordeman (ed.). Erik den helige. Stockholm, 1954.
- Lagerqvist, Lars O. "Sverige och dess regenter under 1.000 år. Stockholm: Albert Bonniers Förlag AB, 1982.
- Rosborn, Sven. När hände vad i Nordens historia. Lund: Historiska media, 1997.
- Wallin, Curt.Knutsgillena i det medeltida Sverige. Kring kulten av de nordiska helgonkungarna [Historiskt arkiv, 16]. Stockholm: Almqvist & Wicksell, 1975.
Σύζυγοι Δανών Μοναρχών |
|---|
|
† επίσης Βασίλισσα της Νορβηγίας
‡ επίσης Βασίλισσα της Σουηδίας
|
