Έγκλημα στις Φιλιππίνες

Ένα σκάφος που ανήκει στην Εθνική Αστυνομία των Φιλιππίνων στο ποταμό Ιλόιλο

Το Έγκλημα στις Φιλιππίνες υπάρχει σε διάφορες μορφές και παραμένει ένα σοβαρό ζήτημα σε ολόκληρη τη χώρα. Το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, η εμπορία ανθρώπων, οι δολοφονίες, η διαφθορά και η ενδοοικογενειακή βία παραμένουν σημαντικα ζητήματα. Οι Φιλιππίνες έχουν υψηλό ποσοστό υποθέσεων δολοφονίας, το οποίο είναι το υψηλότερο στη Νοτιοανατολική Ασία από το 2014. Οι περισσότερες μεγάλες πόλεις μαστίζονται με υψηλό αριθμό εγκλημάτων.

Έγκλημα ανά τύπο

Δολοφονίες

Το 2014, οι Φιλιππίνες είχαν ποσοστό δολοφονίας 9,84 ανά 100.000 άτομα, με αριθμό 9.784 καταγεγραμμένες υποθέσεις. Η χώρα έχει επίσης το υψηλότερο ποσοστό υποθέσεων δολοφονιών στη Νοτιοανατολική Ασία το 2013, με ποσοστό 8,8, ακολουθούμενο από την Ταϊλάνδη.^[1] Το ποσοστό δολοφονίας στις Φιλιππίνες έφτασε στο αποκορύφωμά του το 2002 και το 2010, με ποσοστά 8,1 (6,553 περιπτώσεις) και 9,5 (8,894 περιπτώσεις).^[2]

Οργανωμένο έγκλημα

Το οργανωμένο έγκλημα στις Φιλιππίνες μπορεί να συνδεθεί με ορισμένες οικογένειες ή ομάδες που διαπράττουν εγκλήματα που κυμαίνονται από εκβιασμό, πώληση παράνομων ναρκωτικών και τοκογλυφίας έως ληστείες, απαγωγές και συμβόλαια θανάτου.^[3]

Παράνομο εμπόριο ναρκωτικών

Το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών αποτελεί μείζονα ανησυχία. Το τοπικό «σαμπού» και η μαριχουάνα, είναι τα πιο κοινά ναρκωτικά που αντιπροσωπεύουν τις περισσότερες συλλήψεις που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Το μεγαλύτερο μέρος του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών αφορά μέλη μεγάλων κινεζικών τριάδων που δραστηριοποιούνται στις Φιλιππίνες, λόγω της θέσης του σε διαδρομές λαθρεμπορίου ναρκωτικών.

Μικρό έγκλημα

Το μικρό έγκλημα, το οποίο περιλαμβάνει τις κλοπές πορτοφολιών, είναι ένα πρόβλημα στις Φιλιππίνες. Πραγματοποιείται συνήθως σε τοποθεσίες με πολλά άτομα, που κυμαίνονται από εμπορικά κέντρα έως εκκλησίες. Το να κάνει κάποιος ταξίδι μόνος του για ανάληψη μετρητών μετά το σκοτάδι αποτελεί κίνδυνο, ειδικά για τους αλλοδαπούς.^[4]

Εμπόριο λευκής σαρκός

Η εμπορία ανθρώπων και η πορνεία παιδιών είναι ένα σημαντικό ζήτημα στις Φιλιππίνες, που συχνά ελέγχεται από συνδικάτα οργανωμένου εγκλήματος.^[5] Η εμπορία ανθρώπων στη χώρα θεωρείται έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.^[6][7][8]

Σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος, οι Φιλιππίνες ψήφισαν τον νόμο κατά της εμπορίας ανθρώπων του 2003, ο οποίος περιλαμβάνει έναν ποινικό νόμο κατά της εμπορίας ανθρώπων, του σεξουαλικού τουρισμού, της σεξουαλικής δουλείας και της παιδικής πορνείας.^[9]

Πορνεία

Η πορνεία στις Φιλιππίνες είναι παράνομη. Είναι ένα σοβαρό έγκλημα με κυρώσεις που κυμαίνονται έως και ισόβια κάθειρξη για όσους εμπλέκονται στο εμπόριο. Καλύπτεται από τον νόμο κατά της εμπορίας ανθρώπων.^[9] Η πορνεία εξακολουθεί να είναι μερικές φορές παράνομα διαθέσιμη μέσω οίκων ανοχής, μπαρ, καραόκε μπαρ, αίθουσες μασάζ, περιπατητές στο δρόμο και υπηρεσίων συνοδείας.^[10] Από το 2009 , μια πηγή εκτιμά ότι υπάρχουν 800.000 γυναίκες που εργάζονται ως ιερόδουλες στις Φιλιππίνες, με ορισμένες από αυτές πιστεύεται ότι είναι ανήλικες.^[10] Ενώ τα θύματα είναι σε μεγάλο βαθμό είναι γυναίκες, και σύμφωνα με τον ισχύοντα αναθεωρημένο ποινικό κώδικα, στην πραγματικότητα υπάρχει μια μικρή μειονότητα από αυτά που είναι άνδρες.

Διαφθορά και αστυνομική συμπεριφορά

Η διαφθορά είναι ένα σημαντικό πρόβλημα στις Φιλιππίνες. Το 2013, κατά τη διάρκεια των εκλογών της χώρας, περίπου 504 πολιτικοί υποψήφιοι κατηγορήθηκαν κυρίως για διαφθορά και για βίαια εγκλήματα.^[11]

Παραπομπές

1. UNODC 2014, σελ. 24.
2. UNODC 2014, σελ. 128.
3. Kowalzki, Eugene (12 Ιουλίου 2010). «Filipino Gangs in the Philippines». Zimbio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2010. 
4. «Crime in the Philippines». World Nomads. 9 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2013. 
5. «'Chairman' reveals seedy world of trafficking». BBC News. April 1, 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/6507495.stm. Ανακτήθηκε στις November 25, 2007 
6. «What is Human Trafficking?». Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
7. «Child Trafficking». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020. 
8. «Rome Statute of the International Criminal Court (Articles 1 to 33)- Prevent Genocide International». Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
9. RONALD ECHALAS DIAZ, Office Manager. «REPUBLIC ACT NO. 9208 – AN ACT TO INSTITUTE POLICIES TO ELIMINATE TRAFFICKING IN PERSONS ESPECIALLY WOMEN AND CHILDREN, ESTABLISHING THE NECESSARY INSTITUTIONAL MECHANISMS FOR THE PROTECTION AND SUPPORT OF TRAFFICKED PERSONS, PROVIDING PENALTIES FOR ITS VIOLATIONS, AND FOR OTHER». Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
10. «Number of prostitutes in the Philippines». Havoscope. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2013. 
11. «Sandiganbayan files: 256 poll winners have graft, crime cases; 17 convicted». The Philippines Centre of Investigative Journalism. June 10, 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 15, 2013. https://web.archive.org/web/20130615160841/http://pcij.org/stories/sandiganbayan-files-256-poll-winners-have-graft-crime-cases-17-convicted/. Ανακτήθηκε στις June 12, 2013. 

• Global Homicide Book 2014 (PDF). United Nations Office on Drugs and Crime. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018.