Το Silent Hill (ιαπωνικά: サイレントヒル, Χέπμπορν: Sairento Hiru) είναι βιντεοπαιχνίδι επιβίωσης τρόμου που αναπτύχθηκε από Team Silent, ομάδα της Konami Computer Entertainment Tokyo, και εκδόθηκε από την Konami για το PlayStation. Πρόκειται για το πρώτο μέρος της σειράς Silent Hill, το οποίο κυκλοφόρησε στη βόρεια Αμερική τον Ιανουάριο του 1999, και αργότερα την ίδια χρονιά στην Ιαπωνία και την Ευρώπη. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί οπτική τρίτου προσώπου με τρισδιάστατα περιβάλλοντα πραγματικού χρόνου. Για να μετριάσουν τους περιορισμούς της κονσόλας, οι developers χρησιμοποίησαν εφέ ομίχλης και σκότους, ώστε να αναμειχθούν τα γραφικά. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια του είδους που εστίαζαν σε μαχόμενους χαρακτήρες, στο Silent Hill ο πρωταγωνιστής είναι ένας "Καθένας", ένας καθημερινός άνθρωπος με τον οποίο το κοινό μπορεί να ταυτιστεί.[2]
Το παιχνίδι ακολουθεί τον Harry Mason ο οποίος αναζητά την χαμένη υιοθετημένη κόρη του Cheryl, στη γνωστή φανταστική πόλη της Αμερικής με το όνομα Silent Hill. Συγκρούεται με μία αίρεση που διεξάγει μία τελετή για να αναγεννήσει μία θεότητα που λατρεύει, και ανακαλύπτει την πραγματική της καταγωγή. Υπάρχουν πέντε δυνατοί τερματισμοί του παιχνιδιού, η επίτευξη των οποίων εξαρτάται από τις πράξεις του παίκτη, ενώ συμπεριλαμβάνεται και ένας αστείος τερματισμός.
Το Silent Hill δέχθηκε θετικές κριτικές από τους δημοσιογράφους με την κυκλοφορία του και σημείωσε εμπορική επιτυχία. Θεωρήθηκε καθοριστικός τίτλος στο είδος παιχνιδιών επιβίωσης τρόμου, καθώς απομακρύνθηκε από τα στοιχεία τρόμου των B movies προς ένα είδος ψυχολογικού τρόμου, με έμφαση στην ατμόσφαιρα.[3] Ακολούθησαν ποικίλες μεταφορές του Silent Hill, συμπεριλαμβανομένων μίας γραφικής νουβέλας το 2001, μία ταινία με το ίδιο όνομα το 2006, και ένα reimagining του παιχνιδιού με το όνομα Silent Hill: Shattered Memories. Το παιχνίδι ακολούθησε το Silent Hill 2 το 2001.
Τρόπος παιχνιδιού
Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να οδηγήσει ο παίκτης τον βασικό πρωταγωνιστή, Harry Mason, μέσα από τη γεμάτη τέρατα πόλη ώστε να βρει τη χαμένη του κόρη, Cheryl. Το παιχνίδι περιλαμβάνει μάχες, εξερεύνηση αλλά και επίλυση γρίφων.[4] Χρησιμοποιεί κάμερα τρίτου προσώπου, η οποία μερικές φορές αλλάζει γωνίες και γίνεται σταθερή για τη δημιουργία δραματικού εφέ. Επειδή το παιχνίδι δεν χρησιμοποιεί οθόνη heads-up, έτσι ο παίκτης πρέπει να μπει στο ειδικό μενού για να ελέγξει την κατάσταση της υγείας του Harry.[5] Αν χρησιμοποιείται χειριστήριο DualShock, γίνεται αισθητός ένας παλμικός ρυθμός που υποδεικνύει ότι ο χαρακτήρας έχει χαμηλή υγεία.
Ο Harry συναντά τέρατα σε πολλούς εσωτερικούς χώρους αλλά κυρίως στους δρόμους της πόλης, και τα αντιμετωπίζει είτε με όπλα σώμα με σώμα, είτε με πυρομαχικά. Πρόκειται για καθημερινό χαρακτήρα, συνεπώς δεν μπορεί να αντέξει πολλά χτυπήματα από τους αντιπάλους, και λαχανιάζει όταν τρέχει για πολύ ώρα.[6] Δεν έχει εμπειρία στη χρήση όπλων, πράγμα που τον κάνει, μαζί με τον παίκτη, να έχει ασταθή στόχο όταν σημαδεύει.[7] Με το ξεκίνημα του παιχνιδιού, ο Harry βρίσκει ένα φορητό ράδιο, το οποίο τον προειδοποιεί με παράσιτα για την ύπαρξη κοντινών τεράτων.[6] Βρίσκει επίσης και ένα φακό σε μέγεθος τσέπης, η ακτίνα του οποίου φωτίζει μόνο μερικά βήματα.[6]
Ο παίκτης μπορεί να συλλέξει χάρτες περιοχών κάθε περιοχής. Μπορεί να τους διαβάσει μέσω του μενού, και μόνο όταν ο φακός του Harry είναι ανοικτός ή υπάρχει επαρκές φως στο χώρο. Σε κάθε χάρτη σημειώνονται σημεία που χρειάζονται εξερεύνηση. Η ορατότητα του χώρου στην πόλη είναι συνήθως περιορισμένη. Πυκνή ομίχλη[4] και σκοτάδι επικρατούν στους δρόμους, και το σκοτάδι είναι κύριο στην εκδοχή "Otherworld" του Silent Hill.[8] Η περιπλάνηση στην πόλη απαιτεί την εύρεση κλειδιών και την επίλυση γρίφων.[4]
Ανάπτυξη
Η πόλη του παιχνιδιού είναι εμπνευσμένη από την πόλη Σεντράλια της Πενσυλβάνια. Η συγκεκριμένη πόλη χρησιμοποιήθηκε και για την απεικόνιση του Silent Hill για τη μεταφορά του παιχνιδιού στον κινηματογράφο, το 2006.[9][10][11] Το Midwich Elementary School ακολουθεί πιστά σε σχεδιασμό το Astor Elementary School στην Αστόρια του Όρεγκον.[12]
Το Silent Hill έλαβε γενικά θετικές κριτικές, σημειώνοντας σκορ 86/100 και 84,99% συνολικά στις ιστοσελίδες αξιολόγησης Metacritic και GameRankings, αντίστοιχα.[13][14] Το παιχνίδι πούλησε πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα,[15] γεγονός το οποίο το έκανε να μπει στην αμερικανική λίστα Greatest Hits του PlayStation.[16]
Το Silent Hill έχει συγκριθεί με τη σειρά βιντεοπαιχνιδιών επιβίωσης τρόμου, Resident Evil.[17] Ο Bobba Fatt του GamePro χαρακτήρισε το Silent Hill ως "ξεδιάντροπο αλλά εξαιρετικό κλώνο του Resident Evil". Άλλοι θεώρησαν ότι το Silent Hill ήταν η απάντηση της Konami στη σειρά Resident Evil[18] και ότι, ενώ έχουν μία ομοιότητα, το Silent Hill χρησιμοποίησε μια διαφορετική μορφή του τρόμου για να προκαλέσει φόβο, σχηματίζοντας μια ανησυχητική ατμόσφαιρα για τον παίκτη, σε αντίθεση με την ωμή και με δράση προσέγγιση του Resident Evil.[19] Αυτό που πρόσθεσε στην ατμόσφαιρα του Silent Hill ήταν ο ήχος, ο οποίος δέχθηκε θετικές κριτικές: ο Billy Matjiunis του TVG περιέγραψε την ατμοσφαιρική μουσική ως "συναρπαστική".[20] Επίσης, ένας κριτικός του Game Revolution επαίνεσε τον ήχο και τη μουσική του παιχνιδιού, σχολιάζοντας ότι "θα σας φέρει στα όριά σας".[19] Αρνητική κριτική δέχθηκε η ηθοποιία φωνής του παιχνιδιού η οποία, παρ' όλο που από μερικούς χαρακτηρίστηκε καλύτερη από εκείνη του Resident Evil,[17] θεωρήθηκε κακή.[4]
Οι δημοσιογράφοι σημείωσαν ότι το Silent Hill χρησιμοποίησε 3D περιβάλλοντα πραγματικού χρόνου, σε αντίθεση με τα προφωτορεαλιστικά του Resident Evil. Η ομίχλη και το σκοτάδι χρησιμοποιήθηκαν για να κρύψουν τις αδυναμίες του hardware του PlayStation.[21][22] Μαζί με τις κοκκώδεις υφές -επίσης λόγω περιορισμών του hardware-[18][21] οι περισσότεροι κριτικοί ένιωσαν ότι αυτοί οι παράγοντες στην πραγματικότητα λειτούργησαν υπέρ του παιχνιδιού. Συγκεκριμένα, η Francesca Reyes του IGN ανέφερε ότι "προσθέτουν στην ατμόσφαιρα της σήψης και της παρακμής".[18] Με τη χρήση τρισδιάστατων περιβαλλόντων, ωστόσο, έγινε δυσκολότερη η χρήση του χειριστηρίου, και η πρόσβαση σε πιο "δύσκολες" περιοχές έγινε "άσκηση στην απογοήτευση".[18]
Η δημοτικότητα του παιχνιδιού ως πρώτο της σειράς Silent Hill αναγνωρίστηκε και πολύ μετά την κυκλοφορία του: μία λίστα των καλύτερων βιντεοπαιχνιδιών όλων των εποχών του PlayStation του IGN το 2000 κατέταξε το παιχνίδι στην 14η θέση, ενώ ένα άρθρο το GameSpy του 2005 που σχετικό με τα καλύτερα παιχνίδια του PlayStation κατέταξε το Silent Hill ως το 15ο καλύτερο που παράχθηκε για την κονσόλα. Ένα βίντεο του GameTrailers το 2006 κατέταξε το παιχνίδι στην 1η θέση στη λίστα του με τα κορυφαία δέκα τρομακτικότερα παιχνίδια όλων των εποχών. Το 2005, το παιχνίδι πιστώθηκε για τη μετακίνηση του είδους της επιβίωσης τρόμου μακριά από τα στοιχεία τρόμου B-movie στο ψυχολογικό στυλ τρόμου που υπάρχει σε ταινίες τέχνης ή ιαπωνικές ταινίες τρόμου,[23] λόγω της έμφασής του στην ανησυχητική ατμόσφαιρα, παρά στον ωμό τρόμο. Το Νοέμβριο του 2012, το Time το κατονόμασε ως ένα από τα εκατό καλύτερα βιντεοπαιχνίδια όλων των εποχών.[24]
↑Reyes, Francesca (24 Φεβρουαρίου 1999). «Silent Hill». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2016.
↑Konami Computer Entertainment Tokyo, Inc (1999-01-31). Silent Hill. PlayStation. Konami of America, Inc. Harry: "It's not me. This whole town... it's being invaded by the Otherworld. A world of someone's nightmarish delusions come to life. Little by little, the invasion is spreading. Trying to swallow up everything in darkness. I think I'm finally beginning to understand what that lady was talking about."
↑«Konami - Silent Hill (Greatest Hits)». 12 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017.CS1 maint: Unfit url (link)
