PROFILBARU.COM

Saxon
Saxon
	Οι Saxon στη Μαδρίτη το 2011
Πληροφορίες
Προέλευση	Μπάρνσλεϊ, Μεγάλη Βρετανία
Μουσικά είδη	Heavy metal
Παρουσία	1975 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρεία	Carrere, EMI, Roadrunner, Virgin, CMC, Steamhammer
Μέλη	Μπιφ Μπάιφορντ; Πωλ Κουήν; Νάιτζελ Γκλόκλερ; Νιμπς Κάρτερ; Νταγκ Σκάρατ
Πρώην μέλη	Πητ Γκιλ; Γκράχαμ Όλιβερ; Στηβ Ντώσον; Πωλ Τζόνσον; Νάιτζελ Ντάρχαμ; Φριτζ Ράντοου; Γιοργκ Μίκαελ
Ιστότοπος
	https://www.saxon747.com/
	wikidata (π)

Οι Saxon είναι βρετανικό heavy metal συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε το 1976 και κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ τρία χρόνια αργότερα. Οι Saxon γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '80, όταν έξι δίσκοι και τέσσερα σινγκλ του συγκροτήματος ανέβηκαν στο βρετανικό Top-20, ενώ έγιναν διάσημοι ως ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα, ως προς τις ζωντανές τους εμφανίσεις.

Ιστορία

1976-1984

Οι Saxon, δημιουργήθηκαν το 1976 στο Νότιο Γιόρκσαιρ της Αγγλίας, από τον τραγουδιστή Μπιφ Μπάιφορντ, τους κιθαρίστες Πωλ Κουήν και Γκράχαμ Όλιβερ, τον μπασίστα Στηβ Ντόσον και τον ντράμερ Ντέηβιντ Γουόρντ και αρχικά, ονομαζόταν "Son of a Bitch". Μετά τη μετονομασία τους το 1978, περιόδευσαν ανοίγοντας συναυλίες των Ian Gillan Band, ενώ την επόμενη χρονιά υπέγραψαν συμβόλαιο με τη γαλλική δισκογραφική εταιρεία "Carrere". Την ίδια περίοδο, ο ντράμερ Ντέηβιντ Γουόρντ αντικαταστάθηκε από τον Πητ Γκιλ.^[1]

Το πρώτο τους άλμπουμ, κυκλοφόρησε στις 21 Μαΐου 1979 με τον τίτλο "Saxon" και με πρώτο τους σινγκλ το "Stallions of the Highway", με τις δύο κυκλοφορίες να μην γνωρίζουν εμπορική ιδιαίτερη επιτυχία, αλλά να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην ανερχόμενη χέβι μέταλ κοινότητα. Στις 10 Νοεμβρίου 1979, ξεκίνησε η βρετανική περιοδεία κατά την οποία άνοιγαν συναυλίες των Motörhead, με τρεις εμφανίσεις στο "Hammersmith Odeon" του Λονδίνου. Μετά το πέρας της περιοδείας, στα μέσα Δεκεμβρίου του 1979, οι Saxon επανήλθαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το δεύτερο δίσκο τους, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 5 Μαΐου του 1980, με τίτλο "Wheels of Steel".^[2] Ο δίσκος αυτός, γνώρισε μεγάλη επιτυχία στον βρετανικό κατάλογο επιτυχιών, ανεβαίνοντας στο # 5 και παραμένοντας για έξι μήνες στα τσαρτ, ενώ βραβεύθηκε ως χρυσός στη Μεγάλη Βρετανία. Μεγάλες επιτυχίες του δίσκου ήταν το ομώνυμο κομμάτι, το οποίο ανέβηκε στο # 20 και το "747 (Strangers in the Night)", το οποίο έφθασε στο # 13 των βρετανικών τσαρτ. Η "Carrere", εκμεταλλευόμενη την επιτυχία του συγκροτήματος, κυκλοφόρησε το σινγκλ "Big Teaser" από το πρώτο τους άλμπουμ, το οποίο έφθασε στο # 66. Οι Saxon εμφανίστηκαν στην τηλεοπτική μουσική εκπομπή "Top of the Pops", όπου έπαιξαν τα δύο επιτυχημένα σινγκλ τους, ενώ στις 16 Αυγούστου 1980, εμφανίστηκαν στο μεγάλο φεστιβάλ "Monsters of Rock".^[3]

Μόλις τέσσερις μήνες μετά το "Wheels of Steel", οι Saxon κυκλοφόρησαν το τρίτο τους στούντιο άλμπουμ, με τίτλο "Strong Arm of the Law", το οποίο ανέβηκε στο # 11 των βρετανικών τσαρτ και έγινε χρυσό. Ο Πητ Γκιλ αντικαταστάθηκε από τον Νάιτζελ Γκλόκλερ και πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του 1981 περιοδεύοντας, με ένα διάλειμμα για να ηχογραφήσουν το τέταρτο άλμπουμ τους, "Denim and Leather", το οποίο κυκλοφόρησε στις 5 Οκτωβρίου 1981 και έγινε ασημένιο στη Μεγάλη Βρετανία.^[4] Ο δίσκος έφθασε στο # 9 των τσαρτ, ενώ περιείχε τις επιτυχίες "Never Surrender", "And the Bands Played On" και "Princess of the Night". Ακολούθησε μία ευρωπαϊκή περιοδεία με 46 συναυλίες.

Το 1982, οι Saxon μετέβησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για μία μεγάλη περιοδεία, η οποία τελείωσε με τέσσερις sold out συναυλίες στο κλαμπ "Whiskey" του Λος Άντζελες. Τον χειμώνα του 1981, ηχογραφήθηκαν ζωντανές τους εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, με αποτέλεσμα το δίσκο "The Eagle Has Landed",^[5] ένα από τα καλύτερα ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ του χέβι μέταλ. Ο δίσκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία, φθάνοντας στο # 5 στην πατρίδα τους, όπου βραβεύθηκε ως ασημένιος. Το καλοκαίρι του 1982, περιόδευσαν για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα μερικών μηνών, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς έπαιξαν στη Μεγάλη Βρετανία, με μία εμφάνιση στο "Monsters of Rock", όντας το πρώτο συγκρότημα το οποίο εμφανίστηκε δύο φορές στο συγκεκριμένο φεστιβάλ.^[6]

Το φθινόπωρο του 1982, επέστρεψαν στο στούντιο για το επόμενο άλμπουμ τους, "Power and the Glory", το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1983 και ανέβηκε στο # 15 στη Μεγάλη Βρετανία και ήταν το πρώτο το οποίο μπήκε Billboard 200, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την προώθηση του δίσκου, ξεκίνησαν μία πολύ επιτυχημένη, παγκόσμια περιοδεία, κατά τη διάρκεια της οποίας βιντεοσκοπήθηκε η συναυλία στο Νότιγχαμ της Αγγλίας, για να κυκλοφορήσει σε μορφή βίντεο με τον τίτλο "SAXON Live".^[7]

1984-1988

Το 1984, κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος για την εταιρεία "Carrere", το ηχογραφημένο στο Λος Άντζελες, "Crusader", το οποίο ήταν και ο τελευταίος δίσκος του συγκροτήματος ο οποίος ανέβηκε στο βρετανικό Top-20. Εκείνη τη χρονιά, οι Saxon αποχώρησαν από το ρόστερ της εταιρείας "Carrere", για να υπογράψουν με την "ΕΜΙ". Επέστρεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για άλλη μία περιοδεία, μαζί με τους Motley Crue, ενώ αργότερα μέσα στο 1984, περιόδευσαν στην Αμερική με τους Iron Maiden, αλλά και στη Γερμανία με τους Accept.^[8]

Τον Σεπτέμβριο του 1985, κυκλοφόρησε το όγδοο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, με τίτλο "Innocence Is No Excuse", με τους Saxon να προσπαθούν να κάνουν τον ήχο τους πιο προσιτό στην αμερικανική αγορά. Τα δύο σινγκλ του δίσκου, "Back on the Streets" και "Rock and Roll Gypsy", δεν κατάφεραν να γνωρίσουν ιδιαίτερη επιτυχία στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Ο μπασίστας Στηβ Ντόσον αποχώρησε λόγω οικογενειακών προβλημάτων, για να αντικατασταθεί από τον Πωλ Τζόνσον.

Με τη νέα σύνθεση, ηχογράφησαν το άλμπουμ "Rock the Nations", με τον Έλτον Τζον να συμμετέχει στα κομμάτια "Party Til You Puke" και "Northern Lady". Κατά το αμερικανικό κομμάτι της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου, οι Saxon έπαιξαν με τον Σουηδό βιρτουόζο κιθαρίστα, Yngwie Malmsteen. Το 1988, κυκλοφόρησαν το δίσκο "Destiny", ο οποίος περιείχε τη διασκευή στο "Ride Like the Wind" του Κρίστοφερ Κρος.^[9] Εκείνη τη χρονιά, αποχώρησε ο μπασίστας Πωλ Τζόνσον, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Τιμ "Νιμπς" Κάρτερ. Ο Κάρτερ, εντάχθηκε στους Saxon σε ηλικία 22 ετών, αλλά υπήρξε φανατικός οπαδός τους για αρκετά χρόνια και έγινε γρήγορα αποδεκτός από τους οπαδούς του συγκροτήματος, για να παραμείνει από τότε, ως μόνιμο μέλος.^[10]

1989-1996

Το 1989, η νέα σύνθεση των Saxon κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Rock 'n' Roll Gypsies" και βγήκαν σε περιοδεία με τους Manowar.^[11] Μετά το πέρας της περιοδείας, επέστρεψαν στο στούντιο για να δημιουργήσουν νέα κομμάτια, οι ηχογραφήσεις των οποίων διακόπηκαν για μερικές συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Το 1990, γιόρτασαν τα δέκα χρόνια από το πρώτο τους άλμπουμ, με την περιοδεία "10 Years of Denim and Leather". Στις 4 Φεβρουαρίου 1991, κυκλοφόρησε το νέο τους άλμπουμ, "Solid Ball of Rock" και στις 18 Μαρτίου το σινγκλ "Requiem- We Will Remember".^[12] Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, επισκέφθηκαν την Αμερική, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη, την Αργεντινή, το Μεξικό, τη Βραζιλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Το 1992, ηχογράφησαν το δίσκο "Forever Free", στη Βιέννη της Αυστρίας και στο Λίνκολνσαϊρ της Αγγλίας.^[13] Το τραγούδι "Iron Wheels", είναι αφιερωμένο στον πατέρα του Μπιφ Μπάιφορντ και κυκλοφόρησε σε μορφή σινγκλ. Το 1995, ηχογράφησαν το επόμενο άλμπουμ τους, "Dogs of War",^[14] το οποίο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς, αλλά λίγο αργότερα αποχώρησε ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, Γκράχαμ Όλιβερ, για να αντικατασταθεί από τον Νταγκ Σκάρατ. Τον Ιούλιο του 1996, κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "The Eagle Has Landed – Part II" και οι Saxon περιόδευσαν όλη τη χρονιά, ενώ ηχογράφησαν μία διασκευή στο "You've Got Another Thing Coming" των Judas Priest.^[15]

1997-2004

Τον Μάιο του 1997, κυκλοφόρησαν το δίσκο "Unleash the Beast",^[16] σε παραγωγή της Κάλε Τραπ και του συγκροτήματος, ενώ κατά την περιοδεία για το δίσκο έπαιξαν στη Γερμανία την Ολλανδία, το Βέλγιο, τη Σουηδία και σε αρκετές ακόμη χώρες. Το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς έδωσαν δύο συναυλίες στη Βραζιλία, για να κλείσουν τη χρονιά, με μία χριστουγεννιάτικη εμφάνιση, στο Βέλγιο. Το Φεβρουάριο του 1998, έπαιξαν στην Αγγλία, για να περιοδεύσουν στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι τον Απρίλιο. Στη συνέχεια, έπαιξαν στο βραζιλιάνικο κομμάτι του φεστιβάλ "Monsters of Rock",^[17] για να συνεχίσουν το καλοκαίρι στην Ευρώπη και το Νοέμβριο ξανά στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ενδιάμεσα, είχαν ανοίξει τη συναυλία των Deep Purple στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας.^[18]

Ένας τραυματισμός, ανάγκασε τον Νάιτζελ Γκλόκλερ να αποχωρήσει, για να αντικατασταθεί από τον Φριτς Ράντοου, με τον οποίο οι Saxon ηχογράφησαν το "Metalhead" το 1999, για να συνεχίσουν να περιοδεύουν παγκοσμίως, για τα επόμενα δύο χρόνια. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2001, κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος τους, με τίτλο "Killing Ground",^[19] ενώ το 2002, κυκλοφόρησε το "Heavy Metal Thunder", μία συλλογή με επανεκτελέσεις παλιών κομματιών του συγκροτήματος.^[20]

Το 2003, χαρακτηρίστηκε από τη δικαστική διαμάχη των Γκράχαμ Όλιβερ και Στήβ Ντώσον με τον Μπιφ Μπάιφορντ για το όνομα του συγκροτήματος. Το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε τον Μπάιφορντ, με αποτέλεσμα τα δύο πρώην μέλη του συγκροτήματος, να μετονομάσουν τη νέα τους μπάντα σε Oliver/Dawson Saxon.

Το 2004, αποχώρησε ο ντράμερ Φριτς Ράντοου για να αντικατασταθεί για ένα χρόνο από τον πρώην ντράμερ των Stratovarius, Γιόρκ Μίκαελ, και αργότερα να επανέλθει ο Νάιτζελ Γκλόκλερ.^[21] Με τον Μίκαελ στη σύνθεση τους, οι Saxon ηχογράφησαν το δίσκο "Lionheart",^[22] με σινγκλ του δίσκου το "Beyond the Grave".^[23]

2005-σήμερα

Ο Γκλόκλερ επέστρεψε στο συγκρότημα μετά την περιοδεία του "Lionheart", για να κυκλοφορήσουν το "The Eagle Has Landed – Part III", το 2006. Το 2007, συνεργάστηκαν με τον παραγωγό Χάρβεϊ Γκόλντσμιθ, κυκλοφορώντας το σινγκλ "If I Was You", από το δίσκο "The Inner Sanctum", ο οποίος έλαβε τις θετικότερες κριτικές που πήρε το συγκρότημα για εκείνη τη δεκαετία.^[24] Το 2008, εμφανίστηκαν στο "Download Festival", σαν δεύτερο όνομα κάτω από τους Testament, ως μέρος της παγκόσμιας περιοδείας τους, κατά την οποία έδωσαν 60 συναυλίες.

Στις 12 Ιανουαρίου 2009, κυκλοφόρησαν το δίσκο "Into the Labyrinth" και εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο φεστιβάλ "Wacken Open Air", στη Γερμανία.^[25] Στη συνέχεια περιόδευσαν με τη γερμανίδα Ντόρο Πες, στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2010, εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Download" παίζοντας ολόκληρο το δίσκο "Wheels of Steel", 31 χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία.^[26]

Στις 3 Ιουνίου 2011, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Call to Arms" και ήταν ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος ο οποίος μπήκε στους βρετανικούς κατάλογους επιτυχιών, από το 1988. Τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, ο Μπάιφορντ έπαιξε το τραγούδι "Motorcycle Man" μαζί με τους Metallica, ενώ στις 26 Μαΐου του 2012, οι Saxon εμφανίστηκαν ως γκεστ στη συναυλία των Judas Priest, στο "Hammersmith Apollo".^[27] Το βρετανικό περιοδικό "Metal Hammer", βράβευσε το συγκρότημα ως "καλύτερη βρετανική μπάντα".

Τον Οκτώβριο του 2012, οι Saxon ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου τους, στις 1 Μαρτίου 2013, με τίτλο "Sacrifice". Αυτό ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που κατάφερε να μπει στο Top-100 των βρετανικών τσαρτ.^[28]

Ακολούθησε το ζωντανά ηχογραφημένο "St. George’s Day Sacrifice: - Live in Manchester" το 2014,^[29] ενώ στα τέλη της χρονιάς ο Μπάιφορντ δήλωσε ότι θα επιστρέψουν στο στούντιο για το επόμενο τους άλμπουμ τον Ιανουάριο του 2015, με σκοπό μία κυκλοφορία το επόμενο καλοκαίρι. Τελικά, ανακοινώθηκε ότι ο τίτλος του άλμπουμ θα είναι "Battering Ram" και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2015, με επίσημη ημερομηνία τις 16 Οκτωβρίου 2015.^[30] Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στο Top-20 στη Γερμανία και τη Σουηδία, ενώ μπήκε στο Top-50 της πατρίδας τους, κάτι που έκανε άλμπουμ των Saxon για πρώτη φορά μετά το 1988.

Στις αρχές του 2016, κυκλοφόρησε η συλλογή "Eagles and Dragons", η οποία περιελάμβανε εννέα στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος τα οποία κυκλοφόρησαν από το 1991 ως το 2009, σε μορφή δίσκου βινυλίου.^[31]

Τον Ιούνιο του 2017, ο Μπιφ Μπάιφορντ έκανε γνωστό ότι ο επόμενος τους δίσκος θα ονομάζεται "Thunderbolt" και θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2018, με παραγωγό τον Άντι Σνιπ.^[32] Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο Top-10 στη Γερμανία, τη Σκωτία και την Ελβετία και μπήκε στο βρετανικό Top-30, όντας το πρώτο άλμπουμ τους που κατάφερε κάτι τέτοιο από το 1984.^[33] Το συγκρότημα περιόδευσε με Diamond Head, Rock Goddess και Magnum στην Ευρώπη και τους Judas Priest και Black Star Riders στον υπόλοιπο κόσμο.^[34]

Οι Saxon προγραμμάτιζαν να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2021 το επόμενο στούντιο άλμπουμ τους, αλλά η πανδημία του COVID-19 τους οδήγησε στην ηχογράφηση ενός δίσκου με διασκευές, ο οποίος ονομάστηκε "Inspirations".^[35]

Δισκογραφία

Στούντιο ηχογραφήσεις

Έτος	Άλμπουμ	Αγγλία ^[36]	Γερμανία ^[37]	Σουηδία ^[38]	Ελβετία ^[39]	Η.Π.Α. ^[40]	Επίπεδο βράβευσης ^[41]
1979	Saxon	-	-	-	-	-	-
1980	Wheels of Steel	5	-	36	-	-	Πλατινένιος
1980	Strong Arm of the Law	11	-	37	-	-	Χρυσός
1981	Denim and Leather	9	37	21	-	-	Ασημένιος
1982	The Eagle Has Landed (Live)	5	33	30	-	-	Ασημένιος
1983	Power and the Glory	15	28	9	-	155
1984	Crusader	18	20	15	26	174
1985	Innocence Is No Excuse	36	33	18	-	133
1986	Rock the Nations	34	44	26	-	149
1988	Destiny	49	45	30	28	-
1989	Rock 'n' Roll Gypsies (Live)	-	-	-	-	-
1991	Solid Ball of Rock	-	23	-	28	-
1992	Forever Free	-	58	-	-	-
1995	Dogs of War	-	55	-	43	-
1996	The Eagle Has Landed – Part II (Live)	-	-	-	-	-
1997	Unleash the Beast	-	61	-	-	-
1999	Metalhead	-	40	-	-	-
2001	Killing Ground	-	26	-	-	-
2004	Lionheart	-	44	57	62	-
2006	The Eagle Has Landed – Part III (Live)	-	-	-	-	-
2007	The Inner Sanctum	102	36	39	89	-
2009	Into the Labyrinth	119	23	33	61	-
2011	Call to Arms	112	18	19	37	-
2013	Sacrifice	87	14	15	51	-
2015	Battering Ram	50	12	13	21	-
2018	Thunderbolt	29	5	13	6	-
2022	Carpe Diem	17	3	15	4	-
2024	Hell, Fire and Damnation	19	4	6	4	-