Hardboiled

Η λογοτεχνία hardboiled (ή hard-boiled) είναι λογοτεχνικό είδος που μοιράζεται μερικούς από τους χαρακτήρες και τα σκηνικά του με την αστυνομική λογοτεχνία (ειδικά την αστυνομική λογοτεχνία και το νουάρ). Ο τυπικός πρωταγωνιστής του είδους είναι ένας ντετέκτιβ που μάχεται τη βία του οργανωμένου εγκλήματος που άκμασε κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ (1920–1933) και τα επακόλουθά της, ενώ αντιμετωπίζει ένα νομικό σύστημα που έχει γίνει τόσο διεφθαρμένο όσο το ίδιο το οργανωμένο έγκλημα.^[1] Συνήθως κυνικοί από αυτόν τον κύκλο βίας, οι ντετέκτιβ της σκληρής μυθοπλασίας είναι συχνά αντιήρωες, με τους πιο αξιοσημείωτους ντετέκτιβ να περιλαμβάνουν τους Ντικ Τρέισι, Φίλιπ Μάρλοου, Μάικ Χάμερ, Σαμ Σπέιντ, Λου Άρτσερ και Σλαμ Μπράντλεϊ.

Πρωτοπόροι του είδους

Το στυλ πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Κάρολ Τζον Ντέιλι στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ^[2] και διαδόθηκε από τον Ντάσιελ Χάμετ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας και βελτιώθηκε στη συνέχεια από τον Τζέιμς Μ. Κέιν και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ στα τέλη της δεκαετίας του 1930.^[3] Η ακμή του ήταν στην Αμερική της δεκαετίας του 1930-1950.^[4]

Μυθοπλασία χαρτοπολτού

Από τις πρώτες μέρες της, η σκληρή λογοτεχνία δημοσιεύτηκε και συνδέθηκε στενά με τα λεγόμενα περιοδικά χαρτοπολτού. Ο ιστορικός Ρόμπερτ Σάμπσον, υποστηρίζει ότι οι ιστορίες «Ντον Έβερχαρντ» του Γκόρντον Γιανγκ (που εμφανίστηκαν στο περιοδικό Adventure από το 1917 και μετά), σχετικά με έναν «εξαιρετικά σκληρό, αντιαισθητικό και θανατηφόρο» τζογαδόρο, διαδέχθηκαν τις σκληρές ιστορίες ντετέκτιβ.^[5] Στις πρώτες του χρήσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1920, το "hardboiled" δεν αναφερόταν σε κάποιο είδος αστυνομικής φαντασίας και σήμαινε τη σκληρή (κυνική) στάση απέναντι στα συναισθήματα που προκαλούνται από τη βία.

Η σκληρή ιστορία του εγκλήματος έγινε βασικό στοιχείο πολλών περιοδικών χαρτοπολτού τη δεκαετία του 1930. με το πιο διάσημο να είναι η Μαύρη Μάσκα (Black Mask) υπό την επιμέλεια του Τζόζεφ Σο,^[3][6] αλλά και σε άλλα όπως το Dime Detective και το Detective Fiction Weekly.^[7][8] Κατά συνέπεια, το "pulp fiction" χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο της σκληρής λογοτεχνίας του εγκλήματος ή της μυθοπλασίας των γκάνγκστερ.^[9] Μερικοί θα ξεχώριζαν μέσα σε αυτήν την ιστορία ιδιωτικούς ντετέκτιβ από το ίδιο το αστυνομικό μυθιστόρημα.^[10] Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το αυθεντικό hardboiled στυλ έχει βρει μιμητές αναρίθμητους συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων των Τζέιμς Έλροϊ, Τσέστερ Χάιμς, Τζέιμς Κράμλεϊ, Πολ Λιβάιν, Τζον ΜακΝτόναλντ, Γουόλτερ Μόσλεϊ, Ρόμπερτ Πάρκερ και Μίκι Σπιλέιν. Αργότερα, πολλά hardboiled μυθιστορήματα εκδόθηκαν από οίκους που ειδικεύονται στα πρωτότυπα χαρτόδετα, με πιο αξιοσημείωτο το Gold Medal, και στις μεταγενέστερες δεκαετίες επανεκδόθηκαν από οίκους όπως ο "Black Lizard".

Σχέση με τη μυθοπλασία του νουάρ

Η σκληρή γραφή συνδέεται επίσης με τη «νουάρ μυθοπλασία». Ο Έντι Ντάγκαν ανάφερει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο σχετικών μορφών στο άρθρο του το 1999 για τον συγγραφέα Κόρνελ Γούλριτς.^[11] Στην ολοκληρωμένη μελέτη του για τον Ντέιβιντ Γκούντις, ο Τζέι Γκέρτζμαν σημειώνει: "Ο καλύτερος ορισμός του hardboiled που ξέρω είναι αυτός του κριτικού Έντι Ντάγκαν. Στο νουάρ, η κύρια εστίαση είναι το εσωτερικό: ψυχική ανισορροπία που οδηγεί σε μίσος προς τον εαυτό του, επιθετικότητα, κοινωνιοπάθεια ή καταναγκασμός να ελέγχει κανείς αυτούς με τους οποίους μοιράζεται εμπειρίες. Αντίθετα, το hard boiled «ζωγραφίζει ένα σκηνικό θεσμοθετημένης κοινωνικής διαφθοράς».^[12]

Στον κινηματογράφο οι ήρωες του Χάμετ και του Τσάντλερ ενσαρκώθηκαν από τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ που ταυτίστηκε μαζί τους και έγινε «εικόνα» του hard-boiled μέσα από ταινίες όπως Το γεράκι της Μάλτας του Τζον Χιούστον και το Πάθος και αίμα (ή Μεγάλος Ύπνος) του Χάουαρντ Χοκς. Η μοιραία γυναίκα που δελεάζει τον άσημο ντετέκτιβ, ένα ακόμα κλασικό μοτίβο του είδους, ταυτίστηκε με τη Λορίν Μπακόλ που αποτελεί με τον Μπόγκαρντ μέχρι και σήμερα το απόλυτο ζευγάρι στη «σκληρή» αστυνομική ιστορία.

Παραπομπές

1. Porter, Dennis (2003). «Chapter 6: The Private Eye». Στο: Priestman, Martin, επιμ. The Cambridge Companion to Crime Fiction. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 96–97. ISBN 978-0-521-00871-6. 
2. Ousby, I (1995). «Black Mask». The Cambridge Guide to Literature in English: σελ. 89. 
3. Collins, Max Allan (1994). «The Hard-Boiled Detective». Στο: de Andrea, William L, επιμ. Encyclopedia Mysteriosa. MacMillan, σσ. 153–154. ISBN 978-0-02-861678-0. https://archive.org/details/encyclopediamyst00dean_0/page/153. 
4. Abbott, Megan (2002). The Street Was Mine: White Masculinity in Hardboiled Fiction and Film Noir. σελίδες 2–3. ISBN 9780312294816. .
5. Sampson, Robert & Deandrea, William L. (Editor) (1994). «Pulps». Encyclopedia Mysteriosa. MacMillan, σσ. 287–289. ISBN 978-0-02-861678-0. https://archive.org/details/encyclopediamyst00dean_0/page/287.  "Extremely tough, unsentimental and lethal, Everhard foreshadowed the hard-boiled characters of the following decade".
6. Budrys, Algis (October 1965). «Galaxy Bookshelf». Galaxy Science Fiction: 142–150. https://archive.org/stream/Galaxy_v24n01_1965-10#page/n141/mode/2up. 
7. Sampson, Robert & Deandrea, William L. (Editor) (1994). «Pulps». Encyclopedia Mysteriosa. MacMillan, σσ. 287–289. ISBN 978-0-02-861678-0. https://archive.org/details/encyclopediamyst00dean_0/page/287. 
8. «Mystery Time Line: Hard-Boiled Mysteries». MysteryNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2006.  A brief survey of the genre's early days, focusing on Black Mask.
9. Hoggart, Richard (1957). The Uses of Literacy. σελ. 258. ISBN 9780701107635. 
10. Abbott, Megan. «Toward a Hardboiled Genealogy» (PDF). σελίδες 10–11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2022.  Hardboiled/noir "family tree", by crime fiction author and scholar Megan Abbott.
11. Duggan, Eddie (1999). «Writing in the darkness: The world of Cornell Woolrich». CrimeTime 2 (6): 113–126. https://www.academia.edu/6778750. 
12. Gertzman, J. A. (2018). Pulp According to David Goodis. Lutz, FL: Down & Out Books. σελ. 53. 

Περαιτέρω ανάγνωση

• Breu, Christopher (July 2004). «Going blood-simple in poisonville: hard-boiled masculinity in Dashiell Hammett's Red Harvest». Men and Masculinities 7 (1): 52–76. doi:10.1177/1097184X03257449. 
• Duggan, Eddie (2000). «Dashiell Hammett: Detective, Writer». Crimetime 3 (2): 101–114. https://www.academia.edu/6778743. 
• Gosselin, Adrienne Johnson (2002). Multicultural Detective Fiction: Murder from the "Other" Side. Garland Publishing. ISBN 0-8153-3153-3. 
• Haut, Woody (1996). Pulp Culture: Hardboiled Fiction and the Cold War. Serpent's Tail. ISBN 1-85242-319-6. 
• Horsley, Lee. «1920–1945: The Interwar Period and the Development of Hard-boiled Crime Fiction». crimeculture.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2022. 
• Horsley, Lee. «American Hard-Boiled Crime Fiction, 1920s–1940s». crimeculture.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2006.  An essay on the form's early history.
• Horsley, Lee. «Hard-boiled Investigators». crimeculture.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2022. 
• Irwin, John T. (2006). Unless the Threat of Death Is Behind Them: Hard-Boiled Fiction and Film Noir. Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8435-7. 
• Kemp, Simon (2006). Defective Inspectors: Crime-fiction Pastiche in Late Twentieth-century. Maney Publishing. ISBN 1-904350-51-8. 
• Lovisi, Gary (March 1995). «The Hard-Boiled Way». A Shot in the Dark. http://www.gryphonbooks.com/Articles/hard_boiled_way.html. 
• Marling, Professor William (Case Western Reserve University). «Detective Novels: An Overview». detnovel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2007.  History of the genre.
• Mizejewski, Linda (2004). Hardboiled and High Heeled: The Woman Detective in Popular Culture. Routledge Chapman Hall. ISBN 0-415-96970-0. 
• O'Brien, Geoffrey (27 Αυγούστου 2005). «The Hardboiled Era: A Checklist, 1929–1958». miskatonic.org/rara-avis.  A chronology of significant hardboiled novels, compiled by critic Geoffrey O'Brien for the 1981 edition of his Hardboiled America.
• O'Brien, Geoffrey (1997). Hardboiled America: Lurid Paperbacks and the Masters of Noir. Da Capo. ISBN 0-306-80773-4. 
• Panek, LeRoy Lad (2000). New Hard-Boiled Writers: 1970s–1990s. University of Wisconsin Press. ISBN 0-87972-819-1. 
• Server, Lee (2002). Encyclopedia of Pulp Fiction Writers. Facts On File Inc. ISBN 0-8160-4577-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• «A–Z List: Hard-boiled Guide». rraymond.narold.ru.  A list of hard-boiled and noir writers.
• «Hard-boiled Detective». rraymond.narold.ru.  Comprehensive bibliographies.
• «Hardboiled Bibliographies». miskatonic.org/rara-avis. 28 Αυγούστου 2005.  Comprehensive bibliographies of many important hardboiled/noir authors.
• «Twists, Slugs and Roscoes: A Glossary of Hardboiled Slang». miskatonic.org. 26 Μαΐου 2016.