Το DVD (ακρωνύμιο των Digital Video Disc ή Digital Versatile Disc, σε μετάφραση αντίστοιχα Ψηφιακός Δίσκος Βίντεο ή Ψηφιακός Πολυμορφικός Δίσκος) είναι οπτικό μέσο αποθήκευσης μέτριας ή μεγάλης χωρητικότητας. Συνήθως χρησιμοποιείται για την αποθήκευση βίντεο, αλλά και εικόνων, ήχου και δεδομένων. Τα DVD είναι ολόιδια με τα CD[4] καθώς έχουν το ίδιο σχήμα (με διάμετρο 120 ή σπανιότερα 80 χιλιοστά) αλλά έχουν μορφοποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να περιέχουν πολύ περισσότερα δεδομένα από ένα CD.
Ιστορία
Το DVD είναι μια συγχώνευση του Super Disc (SD) που αναπτύχθηκε από τις εταιρείες Matsushita Electric , Toshiba και του Multimedia CD (MMCD) από τις εταιρείες Sony, Philips. Το 1995 αποφασίστηκε κατόπιν πιέσεων των Microsoft, Intel, Apple και IBM να καταλήξουν σε μία μορφή, αυτή του γνωστού μας DVD. Το 2001 εμφανίζονται τα πρώτα DVD-Video με κύριο χαρακτηριστικό τους την αντιαντιγραφική τεχνολογία Content Scrambling System (CSS), η οποία αποδείχθηκε λίγο αργότερα αρκετά αδύναμη, καθώς παραβιάστηκε δίνοντας τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να δημιουργεί εύκολα αντίγραφα κλειδωμένων dvd.
Φυσικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά
Το DVD δεν διαφέρει εμφανισιακά από το CD, έχει και αυτό πάχος 1,2 χιλιοστά και διάμετρο 12 εκατοστά. Έχει υιοθετηθεί από τις κονσόλες παιχνιδιών Playstation2, XBOX με αρκετές ιδιαιτερότητες όσο αφορά την προστασία κατά τις αντιγραφής. Η απόσταση μεταξύ της σπειροειδούς διαδρομής που είναι γραμμένα τα δεδομένα είναι 0.74 μικρόμετρα στο DVD, 1.6 μικρόμετρα στο CD και 0,32 στο Blu-ray. (1000 μικρόμετρα είναι ένα χιλιοστό του μέτρου)[5]. Η απόσταση μεταξύ των bits στο DVD είναι 0,4 μικρόμετρα, 0.834 στο CD και 0,14 στο Blu-ray. Το μήκος κύματος τις κόκκινης ακτίνας λέιζερ που διαβάζει το DVD είναι 640 nm. Το αντίστοιχο στο Blu-ray το μήκος της μπλε ακτίνας λέιζερ είναι 405 nm και στο κοινό CD 780 nm. Το μήκος που έχει το σπειροειδές αυλάκι που γράφονται τα δεδομένα έχει μήκος 17,5 χιλιόμετρα DVD-5 (4,7 Gbyte) και 25 στο DVD-9 (8,5 Gbyte). Αντίστοιχα στο CD είναι από 6 έως 7,5 χιλιόμετρα και στο blu-ray 27 στα 25 Gbyte και 54 χιλιόμετρα στα 50 Gbyte.
Στην πρώτη στρώση του DVD δεδομένα γράφονται από το κέντρο προς την περιφέρεια του, ενώ στην δεύτερη στρώση -όταν αυτή υπάρχει- με τον αντίστροφο τρόπο για να αποφεύγεται η καθυστέρηση στην ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων. Ο κώδικας ελέγχου αποφυγής σφαλμάτων error correction code (ECC) είναι ανώτερος από αυτών των CD, έτσι τα DVD θεωρούνται αρκετά πιο ανθεκτικά στην κακομεταχείριση.
Όλα τα DVD έχουν τρεις περιοχές την Lead-in την κύρια ενδιάμεση περιοχή εγγραφής των δεδομένων και την Lead-out. Οι περιοχές Lead-in και Lead-out καθορίζουν την αρχή και το τέλος των δεδομένων. Είναι πολύ σημαντικές στις περιπτώσεις που γράφουμε επαναλαμβανόμενα ένα DVD (multissesion recording) (όπως στις ψηφιακές βιντεοκάμερες με DVD) ή όταν θέλουμε να προσθαφαιρέσουμε δεδομένα. Επειδή ένα multisession DVD δεν είναι απόλυτα συμβατό κάθε φόρα πρέπει να καθορίζονται (finalised) τα Lead-in, Lead-out.
Η παγκόσμια ζήτηση για DVD-Recordable σύμφωνα με την Japan Recording-Media Industries Association αναμένεται να είναι για το 2007 5,7 δισεκατομμύρια μονάδες, για DVD re-writable 500 εκατομμύρια μονάδες, για DVD 8cm 110 εκατομμύρια μονάδες ενώ για τα CD-Recordable θα πέσει στις 6,5 δισεκατομμύρια μονάδες.
Είδη δίσκων DVD
Το κάτω μέρος ενός DVD-RamDVD-Ram σε ειδική προστατευτική θήκηDVD-Ram 8cm με την θήκη του.
Είδη DVD
DVD 12εκατοστών
Μονής στρώσης
Διπλής στρώσης
Μονής όψης
DVD-5
DVD-9
Διπλής όψης
DVD-10
DVD-18
DVD 12cm
Single Layer
DVD-5 4,7GB μονής επίστρωσης (4.700.000.000 bytes = 4,38 Gbyte πραγματικά). Είναι τα πλέον διαδεδομένα. Η αποδοχή τους από τους καταναλωτές και η μαζική παραγωγή τους έχει ρίξει τις τιμές στα επίπεδα των CD Recordable.[6]
DVD-R SL
DVD-R/RW επανεγγράψιμο
DVD+R SL
DVD+R/RW επανεγγράψιμο
DVD-RAM SL (Random Access Memory) version 2.1. Η δομή του πλησιάζει αυτή του σκληρού δίσκου. Δεν χρειάζεται η χρήση εξειδικευμένων προγραμμάτων. Έχουν πολύ μεγαλύτερη αντοχή από τα κοινά DVD Recordable. Είναι ιδανικά σε βιντεοκάμερες και επιτραπέζια DVD. Δυστυχώς είναι σχετικά ακριβό και δεν αναγνωρίζεται από όλες τις συσκευές DVD. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του δεν επιτρέπουν χαμηλό κόστος κατασκευής. Η χρήση σκληρών δίσκων στις βιντεοκάμερες και επιτραπέζια DVD κάνει το μέλλον τους αβέβαιο.
Ψηφιακός ευέλικτος δίσκος Η δομή τών αρχείων ενός DVD video Το εσωτερικό ενός DVD-Player
Οι δίσκοι DVD-Video είναι δίσκοι DVD που αποθηκεύουν βίντεο. Για να λειτουργήσουν χρειάζονται έναν αναγνώστη DVD (γνωστό ως DVD-player, για τηλεόραση ή DVD-drive, για υπολογιστή) με αποκωδικοποιητή MPEG-2[7]. Οι ταινίες DVD του εμπορίου χρησιμοποιούν μια σύνθεση της κωδικοποίησης MPEG-2 συμπίεσης βίντεο, ώστε οι ταινίες αυτές να χωράνε στο DVD και να μην χάνεται η απαράμιλλη ποιότητα της εικόνας, χάρη στην οποία το DVD έχει γίνει ευρέως διαδεδομένο . Παρά την μεγάλη του χωρητικότητα (8,5 GB) οι περισσότερες ταινίες πρέπει να συμπιεστούν για να χωρέσουν σε ένα DVD. Ο συνολικός ρυθμός μεταφοράς δεδομένων και όχι μόνο του βίντεο, είναι συνήθως μεταβαλλόμενος και κυμαίνεται από 2 έως 10 Mbit/s. Η μεγαλύτερη ποιότητα εικόνας που μπορεί να αναπαράγει ένα DVD αγγίζει τα 10 MBit/s ανά δευτερόλεπτο, το οποίο απλά σημαίνει εξαιρετική ποιότητα εικόνας χωρίς κανένα ψεγάδι. Τις περισσότερες φορές όμως η συμπίεση κάνει τις ταινίες να αναπαράγονται μέχρι και στα 2 MBits ανά δευτερόλεπτο, ωστόσο και πάλι χάρη στην κωδικοποίηση σπανίως η εικόνα ενός DVD φαίνεται να έχει κακή ποιότητα στον θεατή.
Υποστηρίζονται:
Κώδικες βίντεο MPEG-1 έως 1.8 Mbit/s και MPEG-2 έως 9.8 Mbit/s
Ανάλυση βίντεο για το ευρωπαϊκό PAL σύστημα τηλεόρασης 720 × 576 ή 352 × 288 γραμμών στα 25 καρέ το δευτερόλεπτο.
Κώδικες ήχου : PCM έως 6 Mbit/s , DTS έως 1,5 Mbit/s , MPEG-1 Audio Layer II έως 912 kbit/s και ο πολυκάναλος AC-3 έως 448 kbit/s. Ο Dolby AC-3 παρόλο το χαμηλό bitrate του ,είναι ο συνηθέστερος με εξαιρετική ποιότητα ήχου.
Μέχρι 32 διαφορετικοί υπότιτλοι.
DVD Audio
Το DVD Audio προσφέρει πολυκάναλο ήχο με ρυθμό δειγματοληψίας που φτάνει τα 192 kHz 24bit ανά κανάλι και ρυθμό μεταφοράς δεδομένων που αγγίζει τα 9.6 Mbits. Ο ήχος δεν είναι πάντα συμπιεσμένος επειδή το DVD έχει έως 12 φορές μεγαλύτερη χωρητικότητα από το CD. Τα DVD Audio players εξακολουθούν να είναι αρκετά ακριβά. Μία πιο οικονομική λύση είναι η χρήση του υπολογιστή εφόσον η κάρτα ήχου ανταποκρίνεται στις δυνατότητες του DVD Audio.
Τα περισσότερα DVD είναι γραμμένα με το πρότυπο ISO9660. Αυτό επιφέρει περιορισμούς στο μήκος του ονόματος των αρχείων και στο μέγεθος τους. Τα αρχεία πρέπει να έχουν μέγεθος μέχρι 2 Gbyte, επιτρέπονται μέχρι 8 υποκατάλογοι. Τα αρχεία πρέπει να έχουν μέχρι 8 χαρακτήρες (ISO9660 Level 1) ή μέχρι 180, (ISO9660 Level 2) και ο συνολικός αριθμός των καταλόγων και των υποκαταλόγων δεν πρέπει να ξεπερνά τους 65535.
Ένα DVD που πληροί τις προδιαγραφές ISO9660 είναι συμβατό με όλα τα λειτουργικά συστήματα και όλες τις συσκευές. Γι'αυτό και η προεπιλογή στα προγράμματα εγγραφής είναι DVD-ISO.
Στο UDF τα αρχεία μπορούν να φτάσουν τα 2 Tbyte (2.000 Gbyte) και δεν υπάρχει περιορισμός στο μέγεθος του ονόματος των αρχείων. Αν και υπάρχουν πολλές εκδόσεις, η UDF 1.02 είναι η πλέον διαδεδομένη και ασφαλής. Τα Blu-ray και HD-DVD ακολουθούν το UDF 2.60 .
Περιοχές DVD
Τα DVD video χωρίζονται σε 6 περιοχές (regions) λόγω διαφορετικής τιμολογιακής πολιτικής και χρόνου εμφάνισης των ταινιών. Στο εμπόριο κυκλοφορούσαν παλαιότερα multi-region συσκευές. Σήμερα όμως με μια αλλαγή του firmwareΑρχειοθετήθηκε 2016-05-24 στο Wayback Machine. της συσκευής ο περιορισμός αυτός παρακάμπτεται.
Κατασκευή
Διατομή DVD μονής στρώσης
Τα DVD Recordable κατασκευάζονται σε πολλές στρώσεις. Οι δύο κύριες στρώσεις είναι από πολυκαρβονικό πλαστικό, παρόμοιο με αυτό των CD. Η πρώτη στρώση έχει την ετικέτα και η δεύτερη το σπειροειδές αυλάκι που γράφονται τα δεδομένα. Τα δεδομένα προστατεύονται ανάμεσα στις δύο στρώσεις σε αντίθεση με τα CD Recordable που έχουν ένα μόνο στρώμα πολυκαρβονικού πλαστικού.[8]
Φροντίδα
Όταν πρέπει να γραφεί κάποιο στοιχείο στην επιφάνεια ενός DVD χρησιμοποιείται ειδικός μαρκαδόρος. Η σκληρή μύτη ενός στυλό διαρκείας μπορεί να αποβεί καταστροφική για την επιφάνεια εγγραφής. Πολλές μελάνες μαρκαδόρων είναι διαβρωτικές για την επιφάνεια της ετικέτας του DVD.
Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση χάρτινων θηκών. Οι περισσότερες μετά από μακροχρόνια χρήση επιφέρουν φθορές στην επιφάνεια του DVD. Όταν τα DVD βρίσκονται φυλαγμένα σε μαλακή θήκη, πρέπει να τοποθετούνται σε κατακόρυφη θέση. Η θερμότητα από το περιβάλλον καθώς και η ασύμμετρη πίεση που ασκεί το ένα στο άλλο, αν τοποθετηθούν οριζόντια, τα καθιστούν μη αναγνώσιμα από τους οδηγούς DVD.
Σε αρκετούς οδηγούς DVD ο δίσκος περιστρέφεται συνεχώς, ακόμη και όταν δεν διαβάζονται αρχεία από αυτόν. Αυτό καταστρέφει ή φθείρει τον οδηγό και το DVD. Σε αυτήν την περίπτωση μία αναβάθμιση του firmware μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Σχεδόν καμία εταιρεία λογισμικού δεν αντικαθιστά τα DVD των προϊόντων της σε περίπτωση ζημιάς.
Διαφανείς αυτοκόλλητες μεμβράνες που ενδείκνυνται για την προστασία του κάτω μέρους των DVD, αν και χρήσιμες, δεν είναι συμβατές με όλες τις συσκευές DVD.
Το ηλιακό φως είναι επιζήμιο για όλους τους τύπους των DVD και γι' αυτό δεν πρέπει να εκτίθενται άμεσα σε αυτό.
↑
Ιστοσελίδα, Αν και πλέον τα CD μοιάζουν ταπεινά υπάρχουν σε πολλές παραλλαγές σύμφωνα με τα λεγόμενα book. (Μάιος 2007). «CDs Books». Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2007.
↑Ιστοσελίδα, Τεχνικά χαρακτηριστικά των DVD. (Μάιος 2007). «www.pctechguide.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007.
↑
Ιστοσελίδα, Όλα τα DVD books. (Μάιος 2007). «DVDs Books». Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2007.
↑Ιστοσελίδα, Η επίσημη ιστοσελίδα για όλες τους κώδικες MPEG. (Μάιος 2007). «Moving Picture Experts Group». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2007.
↑Πρόγραμμα, Κατασκευστικές πληροφορίες ενός DVD (Εργοστάσιο κατασκευής, ελάχιστες και μέγιστες ταχύτητες εγγραφής και επανεγραφής. Ιδανικό για bulk no name DVD). (Μάιος 2007). «dvd identifier». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2007.
.jpg)
small.jpg){kind=logo}
