55 Πανδώρα

55 Πανδώρα

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Τζωρτζ Μ. Σηρλ
Ημ/νία ανακάλυψης	10 Σεπτεμβρίου 1858
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο	3,158 AU (472,38 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,359 AU (352,89 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,758 AU (412,635 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,145
Περίοδος περιφοράς	1673,24
Μέση ανωμαλία	114,99°
Κλίση	7,185°
Ω	10,54°
Όρισμα περιηλίου	= 4,23°
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,85[1]

Η Πανδώρα (Pandora) είναι ένας μεγάλος και λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών: έχει απόλυτο μέγεθος (όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,8. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον δορυφόρο Πανδώρα του πλανήτη Κρόνου. Ανακαλύφθηκε το 1858 από τον Αμερικανό αστρονόμο και ιερέα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Τζωρτζ Μ. Σηρλ, ο οποίος παρατηρούσε από το Όλμπανι της Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Υπήρξε ο μοναδικός αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από τον συγκεκριμένο αστρονόμο. Η Πανδώρα πήρε το όνομά της από την ομώνυμη γυναίκα της ελληνικής μυθολογίας.

Η μέση διάμετρος της Πανδώρας υπολογίσθηκε σε 66,7 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 310 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Πανδώρας εκτιμάται σε 1,86 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 527 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 35,3 m/sec (127 χιλιόμετρα την ώρα).

Η Πανδώρα ανήκει στον σπάνιο τύπο E, και είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστεροειδής αυτού του τύπου (ο μεγαλύτερος είναι ο 44 Νύσα). Το άλβεδό της είναι 0,301. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 105 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Πανδώρα γύρω από τον εαυτό της.

Παραπομπές

1. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000055. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα