1996 PW
| Ανακάλυψη A
|
| Ανακαλύψας (-ασα):
|
NEAT
|
| Ημερομηνία ανακάλυψης:
|
9 Αυγούστου 1996
|
| Εναλλακτικές ονομασίες B:
|
1996 PW
|
| Κατηγορία:
|
TNO, δαμοκλοειδής
|
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
|
| Εποχή 31 Μαΐου 2020 (Ι.Η. (JD) 2459000,5)
|
| Εκκεντρότητα (e):
|
0,9904
|
| Μεγάλος ημιάξονας (a):
|
258,24 AU (38,63 δισεκατ. km)
|
| Απόσταση περιηλίου (q):
|
2,485 AU (371,7 εκατομ. km)
|
| Απόσταση αφηλίου (Q):
|
513,99 AU (76,89 δισεκατ. km)
|
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):
|
1.515.736 ημέρες
|
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):
|
30,053 ° (μοίρες)
|
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
|
144,29 °
|
| Όρισμα του περιηλίου (ω):
|
181,654 °
|
| Μέση ανωμαλία (M):
|
2,064 °
|
Το 1996 PW είναι ένα υπερποσειδώνιο ουράνιο σώμα και δαμοκλοειδής αστεροειδής που κινείται σε τροχιά πολύ μεγάλης εκκεντρότητας (πολύ μακρόστενη), χαρακτηριστική ενός κομήτη μεγάλης περιόδου, αλλά δεν έχει δείξει ίχνη κόμης ή ουράς την εποχή που ανακαλύφθηκε.[1] Το ασυνήθιστο αυτό σώμα έχει διάμετρο περί τα 10 χιλιόμετρα, περίοδο περίστροφής 35,4 ώρες και πιθανώς επίμηκες σχήμα.[2]
Περιγραφή
Το 1996 PW περιφέρεται περί τον Ήλιο σε απόσταση από 2,5 μέχρι 504 AU και εκτελεί μία πλήρη περιφορά κάθε 4150 γήινα έτη. Ξεχωρίζει επίσης για τη μεγάλη κλίση της τροχιάς του ως προς την εκλειπτική, σχεδόν 30 μοίρες.[3]
Προσομοιώσεις υποδεικνύουν ότι προήλθε μάλλον από το Νέφος του Όορτ, με σχεδόν ίση πιθανότητα να είναι πυρήνας παλαιού κομήτη ή ένας γνήσιος αστεροειδής που αρχικώς είχε εκτιναχθεί μέχρι το Νέφος του Όορτ. Η ανακάλυψή του προέτρεψε τη διεξαγωγή θεωρητικής έρευνας, που υποστηρίζει ότι χονδρικά το 1% έως 2% των σωμάτων του Νέφους του Όορτ είναι βραχώδους και όχι κομητικής συστάσεως.[4][5]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα 1996 PW στο Wikimedia Commons
