Το 10ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 10e arrondissement de Paris ) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Η περιοχή συνήθως αναφέρεται ως Δέκατο.
Το διαμέρισμα, που ονομάζεται και Αντρεπό (Αποθήκη),[2] βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Το διαμέρισμα διαθέτει δύο από τους έξι κύριους σιδηροδρομικούς σταθμούς του Παρισιού: τους σταθμούς Γκαρ ντυ Νορ και Γκαρ ντε λ' Εστ που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και είναι από τους πιο πολυσύχναστους στην Ευρώπη.
Το 10ο διαμέρισμα περιλαμβάνει επίσης ένα μεγάλο τμήμα του καναλιού Σαιν-Μαρτέν με γραφικές πεζογέφυρες και μποέμ καφετέριες, που συνδέει τα βορειοανατολικά τμήματα του Παρισιού με τον ποταμό Σηκουάνα.
Γεωγραφικά στοιχεία
Το 10ο διαμέρισμα βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα, στο κεντρικό-ανατολικό τμήμα της πόλης του Παρισιού.
Συνορεύει προς τα βόρεια το 18ο διαμέρισμα, προς τα ανατολικά με το 19ο, προς νότο με το 2ο, 3ο και 11ο, και προς τα δυτικά με το 9ο διαμέρισμα.
Η έκταση του διαμερίσματος είναι 2.892 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ιστορικά στοιχεία
Το 10ο διαμέρισμα, γνωστό ως το διαμέρισμα του Αντρεπό, δημιουργήθηκε με το νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, κατά την επέκταση του Παρισιού έως τα τείχη του Θιέρσου, οπότε και έγιναν τροποποιήσεις των υπαρχόντων διαμερισμάτων και τα δημοτικά διαμερίσματα του Παρισιού αυξήθηκαν σε 20.[3]
Δημογραφικά στοιχεία
Το 10ο διαμέρισμα έφθασε στον κορυφαίο πληθυσμό του το 1881, όταν είχε 159.809 κατοίκους. Σήμερα, το διαμέρισμα παραμένει πολύ πυκνό τόσο σε πληθυσμό όσο και στις επιχειρήσεις, με 89.612 κατοίκους και 71.962 θέσεις εργασίας την τελευταία απογραφή το 1999.
Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 10ου διαμερίσματος:
Συνοικία Σαιν-Βενσάν-ντε-Πωλ
Συνοικία της Πύλης-Σαιν-Ντενί
Συνοικία της Πύλης-Σαιν-Μαρτέν
Συνοικία του Νοσοκομείου -Σαιν-Λουί
Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, οι συνοικίες του 10ου διαμερίσματος έχουν τους αριθμούς από 37 έως 40.
Σημεία ενδιαφέροντος
Κανάλι Σαιν-Μαρτέν. [5]Άνοιξε το 1825. Το καλοκαίρι, στις όχθες του οργανώνονται μικρές εκδρομές με πλοία, ρομαντικές υδάτινες περιπλανήσεις στο παραποτάμιο Παρίσι.[6]
↑«No 7072 — Loi sur l'extension des limites de Paris (du 16 juin 1859) , Bulletin des lois de l'Empire français, t. XIV, XIe série, no 738, 3 novembre 1859, p. 747–751, reproduit sur Google Books»