Ο ψηφιακός ήχος (digital audio) αναφέρεται στην τεχνολογία εγγραφής, αποθήκευσης και αναπαραγωγής ήχου μέσω ψηφιακής κωδικοποίησης του αναλογικού σήματος. Το ηχητικό σήμα διέρχεται μέσω ενός μετατροπέα αναλογικού σε ψηφιακό (ADC), και κωδικοποιείται τυπικά σε μορφή κώδικα διαμόρφωσης παλμών (PCM). Ένας ψηφιακό - αναλογικός μετατροπέας DAC εκτελεί την αντίστροφη διαδικασία, μετατρέποντας το ψηφιακό σήμα πίσω σε αναλογικό ακουστικό ήχο. Τα ψηφιακά συστήματα ήχου μπορεί να εφαρμόζουν τεχνικές συμπίεσης (Audio compression), αποθήκευσης δεδομένων ηλεκτρονικών υπολογιστών, επεξεργασίας ψηφιακού σήματος και μετάδοσης δεδομένων. Η μετατροπή σε ψηφιακή μορφή επιτρέπει τον εύκολο χειρισμό, αποθήκευση, διαβίβαση και ανάκτηση των ηχητικών σημάτων.
Το ηχητικό σήμα (κόκκινη καμπύλη), που αναπαρίσταται ψηφιακά με τις μπλε κουκίδες (μετά τη δειγματοληψία και 4-bit ψηφιοποίηση)
Η ψηφιακή τεχνολογία ήχου εφαρμόζεται στο χειρισμό, στη μαζική παραγωγή και στη διανομή ηχητικού υλικού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το κατέβασμα ψηφιακής μουσικής από το Διαδίκτυο, σε μορφή συμπιεσμένων ψηφιακών αρχείων, με εξαιρετικά μειωμένο οικονομικό κόστος.[1]
Μετά από τις σημαντικές εξελίξεις της ψηφιακής τεχνολογίας που συνέβησαν τη δεκαετία του 1970, σταδιακά αντικατέστησε την αναλογική τεχνολογία στις εφαρμογές ήχου, όπως π.χ. στην εγγραφή και αναπαραγωγή, αλλά και στις τηλεπικοινωνίες μέσα στις δεκαετίες 1990 και 2000.
Δείτε επίσης
Ο κύκλος μετατροπής του ακουστικού σήματος από την πηγή του, μέσω ενός ADC, ψηφιακής επεξεργασίας, ενός DAC, και τελικής αναπαραγωγής του.
Audio nach MIDI wandeln: Was bedeutet Erkennung von Musik? Konvertierungsprogramme Audio nach MIDI und allgemeine Informationen, Dissertationen, Mathematik und Physik zur Tonerkennung
↑Janssens, Jelle; Stijn Vandaele and Tom Vander Beken (2009). «The Music Industry on (the) Line? Surviving Music Piracy in a Digital Era». European Journal of Crime77 (96). doi:10.1163/157181709X429105.