Χουσράου Σαχ του Γκαζνί

Χουσρόου Σαχ του Γκαζνί
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	1160 Λαχόρη ή Γαζναβίδες
Θρησκεία	Σουνιτισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνα	Χουσράου Μαλίκ
Γονείς	Μπαχράμ-Σαχ του Γκαζνί
Οικογένεια	Γαζναβίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Sultan of the Ghaznavid Empire (1152–1160) Sultan of the Ghaznavid Empire (1157–1160)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Χουσράου Σαχ (1121 – 1160) ήταν ο προτελευταίος σουλτάνος της δυναστείας των Γκαζναβιδών από το 1157 έως το 1160, και ο μεγαλύτερος γιος του Μπαχράμ-Σαχ. Κατά τη διάρκεια της σύντομης βασιλείας του, έχασε το νοτιοανατολικό Αφγανιστάν από τον Aλά αλ-Ντιν Χουσαϋν, τον Mαλίκ της αυτοκρατορίας των Γκουριδών. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Χουσράου Μαλίκ.

Ιστορικό

Ο Χουσράου Σαχ ήταν ο μεγαλύτερος και μοναδικός επιζών γιος του Μπαχράμ Σαχ. ^[1] Λόγω των εμφυλίων πολέμων, του φόρου υποτέλειας που είχε συμφωνηθεί με την αυτοκρατορία των Σελτζούκων και των αγώνων με την αυτοκρατορία των Γκουριδών, η αυτοκρατορία των Γκαζναβιδών ήταν στους πιο αδύναμους χρόνους της. Παρόλο που ο πατέρας του προσπάθησε να ανακαταλάβει τα χαμένα εδάφη στην Ινδία, τον σταμάτησε ο Βιγκραχαράτζα Δ΄, ένας Ινδός βασιλιάς από τη δυναστεία των Τσαχαμάνας. ^{[2] [3]} Οι αγώνες του με την αυτοκρατορία των Γκουριδών ήταν επίσης ανεπιτυχείς, καθώς ηττήθηκε από δύο Γκουρίντ Μαλίκ. ^[4] Αργότερα ηττήθηκε από τον Aλά αλ-Ντιν Χουσαΰν, ο οποίος έκαιγε το Γκαζνί για επτά ημέρες. ^[5]

Ο Μπαχράμ Σαχ ανακατέλαβε την Γκαζνί από τους Γκουρίδες και απεβίωσε αργότερα το 1157. Τίποτε, εκτός από λίγα ποιήματα γραμμένα από τον Χασάν Γκαζναβί, δεν έχουν απομείνει για τη ζωή του νεαρού Χουσράου, κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού πατέρα του. ^[6] Φαίνεται ότι ήταν όμηρος στην αυλή του αυτοκράτορα των Σελτζούκων, Aχμάντ Σαντζάρ. ^[7]

Η βασιλεία του

Ο Χουσράου Σαχ έγινε σουλτάνος το 1157. Λίγο αργότερα, ο Aλά αλ-Ντιν Χουσαΰν έκανε μια νέα εκστρατεία. Αν και ο Mινχάτζ-ι-Σιράτζ δήλωσε ότι ο Aλά αλ-Ντιν Χουσαΰν είχε ήδη καταλάβει τις κτήσεις των Γκαζναβιδών στο νοτιοανατολικό Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένου του Zαμινταβάρ, σύμφωνα με τον Μπόσγουορθ θα μπορούσε να είναι "μια πρόβλεψη του τι πραγματικά συνέβη". ^[1] Ο Φαχρ-ι-Μουνταμπίρ δήλωσε μια μάχη μεταξύ δύο στρατών, στην οποία ο Χουσράου Σαχ ηττήθηκε. ^[1] Σύμφωνα με τον O'Nηλ, ο Χουσράου Σαχ αναδόμησε τον στρατό και κινήθηκε προς τα δυτικά για να καταλάβει τα δυτικά εδάφη των Γκουριδών, αλλά αντιμετώπισε τον στρατό Aλα αλ-Ντιν στο Χεράτ, ηττήθηκε. Αναγκάστηκε να συμφωνήσει με τον όρο να δώσει στους Γκουρίδες τα αναφερόμενα εδάφη. ^[8]

Η μεταπολεμική βασιλεία του Χουσράου Σαχ είναι ως επί το πλείστον άγνωστη, αλλά είναι γνωστό ότι απεβίωσε το 1160 ^[1] και τον διαδέχθηκε ο γιος του Χουσράου Μαλίκ, ο τελευταίος σουλτάνος των Γκαζναβιδών, ο οποίος νικήθηκε από τους Γκουρίδες και απεβίωσε λίγο μετά το 1184. ^[9]

Νομισματοκοπία

Λίγα εναπομείναντα νομίσματα του Χουσράου Σαχ αναφέρουν τον Αχμάντ Σαντζάρ ως υποτελή, αν και απεβίωσε το 1157. Πιθανώς η είδηση τού τέλους του δεν έφτασε στο Γκαζνί εκείνη τη στιγμή. ^[1]

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Bosworth 2013.
2. Singh 1964, σελ. 138.
3. Sharma 1959, σελ. 44.
4. Bosworth 1977, σελ. 113-114.
5. Bosworth 1977, σελ. 117.
6. Bosworth 1977, σελ. 183.
7. Bosworth 2001.
8. O'Neal 2013, σελ. 57.
9. Bosworth 1977, σελ. 129.

Πηγές

• Bosworth, C. E. (1977). The Later Ghaznavids: Splendour and Decay : the Dynasty in Afghanistan and Northern India, 1040-1186. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04428-8. 
• Bosworth, C. E. (2013). «Ḵosrowšāh». Encyclopædia Iranica, online edition. New York. https://iranicaonline.org/articles/kosrowsah-b-bahramsah. 
• Bosworth, C. E. (2001). «GHAZNAVIDS». Encyclopædia Iranica, online edition. New York. https://www.iranicaonline.org/articles/ghaznavids.  
• Sharma, Dasharatha (1959). Early Chauhān Dynasties. S. Chand / Motilal Banarsidass. ISBN 9780842606189. 
• Singh, R. B. (1964). History of the Chāhamānas. N. Kishore. 
• O'Neal, Michael (2013). «The Ghūrid Empire: Warfare, Kingship, and Political Legitimacy in Eastern Iran and Northern India». Tel Aviv University.