PROFILBARU.COM

Φιλοζωία νοείται γενικά ως η αμέριστη και αδιάκριτη αγάπη προς όλα ανεξαιρέτως τα ζώα αυτού του πλανήτη, ανεξαρτήτως του αν είναι ανεπιθύμητα ή επιβλαβή ή επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία, ασφάλεια και ζωή. Αντιπροσωπεύει την ποιότητα και το επίπεδο του πολιτισμού ενός λαού και μιας χώρας.^[1]

Ορισμός - Ετυμολογία

Φιλόζωος, -η, -ο [αρχ.] (λόγ.-σπάν.)

1. αυτός που αγαπά υπέρμετρα τη ζωή, που νοιάζεται υπερβολικά γι' αυτήν 2. (κατ' επέκτ.) αυτός που χαρακτηρίζεται από μαλθακότητα και δειλία, επειδή αγαπά και προσέχει υπερβολικά τον εαυτό του ΣΥΝ. μαλθακός, δειλός. — φιλοζωία (η) [μτγν.] φιλόζωος

2, -η, -ο [αρχ.] αυτός που αγαπά τα ζώα, που νοιάζεται για αυτά: η ~ κυρία ταΐζει τα αδέσποτα τής γειτονιάς ΣΥΝ. ζωόφιλος. — φιλοζωία (η), φιλοζωικός, -ή, -ό. φιλόζωος ή ζωόφιλος; Τα ζωόφιλος | φιλόζωος ανήκουν σε έναν μικρό αριθμό συνθέτων που εμφανίζουν διπλή μορφή: Θεόφιλος -Φιλόθεος, Θεόδωρος -Δωρόθεος κ.ά. Ωστόσο, κρίνοντας από τη σημασία τού συνθέτου («αυτός που αγαπά τα ζώα») και από παρόμοια σύνθετα, κανονικός είναι ο τ. φιλόζωος (< φιλώ «αγαπώ» + ζώο) (πβ. φιλόσοφος = αυτός που αγαπά τη σοφία, φιλέλληνας = αυτός που αγαπά τους Έλληνες, φιλελεύθερος =αυτός που αγαπά την ελευθερία, φίλεργος = αυτός που αγαπά την εργασία, φιλάνθρωπος, φιλαλήθης, φιλανθής, φιλάργυρος, φίλαθλος, φιλέρημος, φιλεργατικός κ.ά)^[2]

Διλήμματα περί φιλοζωίας

Υπάρχουν "ανοιχτά" ερωτήματα για το αν συγκεκριμένες συμπεριφορές και νοοτροπία ανθρώπων συνάδουν με την έννοια του φιλόζωου και τη γνησιότητά της:^[3]

Υποστηρίζεται έντονα ότι ο κυνηγός δεν μπορεί να είναι φιλόζωος, γιατί η ασχολία του συνδέεται άμεσα με την αφαίρεση της ζωής ζώων^[4]
Εν αμφιβόλω τίθεται και η φιλοζωία των επαγγελματιών και όλων αυτών που εμπλέκονται με τα ζώα και τα εκμεταλλεύονται για εμπορικούς και οικονομικούς σκοπούς, όπως ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς, ο πτηνοπαραγωγός, ο κάτοχος ζώων μεταφοράς. Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι ιδιοκτήτες αλόγων κούρσας και αυτοί που στοιχηματίζουν σε κυνοδρομίες και ιππόδρομο, με το σκεπτικό ότι η συγκεκριμένη σχέση είναι μόνο χρηστική και όχι φιλοζωική, αφού το ζώο αποτελεί για τον άνθρωπο το μέσον, το όργανο για την εξυπηρέτησή του.^[5]
Φιλοζωικές οργανώσεις και φορείς της Δημοτικής αρχής καταδικάζουν περιπτώσεις αδιαφορίας ανθρώπων για τα αδέσποτα εξημερωμένα ζώα, ή παθητικής στάσης στην επίλυση του προβλήματος, ή συνειδητής επιλογής κατοικίδιου ράτσας αντί ενός αδέσποτου και γενικότερης αδιαφορίας για την πανίδα του πλανήτη^[6] με την αιτιολογία ότι η απουσία φιλοζωικών συναισθημάτων αποτελεί παθητική- έμμεση κακοποίηση ζώων.^[7]
Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο είναι χορτοφάγοι, γιατί, όπως υποστηρίζουν, ο άνθρωπος αφενός είναι φυτοφάγος από τη φύση του και αφετέρου, με την κρεοφαγία στηρίζουν και διαιωνίζουν τη θανάτωση εκατομμυρίων ζώων καθημερινά στον πλανήτη.^[8]
Η κατάχρηση εξουσίας με βίαιη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα, λένε οι ψυχολόγοι και οι Φιλοζωικές οργανώσεις, δεν συνιστά φιλοζωία. Αυτός που αποκτά κατοικίδιο για να νιώθει ότι έχει ένα "κατώτερο" πλάσμα να δίνει εντολές και να το εξουσιάζει, δεν μπορεί να είναι φιλόζωος, καταγγέλλει η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.)^[9]^[10]
Αυτός που καμαρώνει για το μέγεθος των περιττωμάτων του σκύλου του χωρίς να καταβάλλει την παραμικρή προσπάθεια να τα μαζέψει από το πεζοδρόμιο, κήπο, ή δρόμο, δεν έχει πολιτισμό. Φιλοζωία και βαρβαρότητα είναι έννοιες ασύμβατες, συνεχίζουν.^[11]
Ούτε αυτός που "αγαπάει" το σκύλο ή τη γάτα και σιχαίνεται άλλα ζώα, όπως ακρίδα, φίδι, αράχνη, κατσαρίδα, ποντίκι, μέλισσα κλπ. σκοτώνει κουνούπια, μύγες, κατσαρίδες, ποντίκια, αράχνες και μυρμήγκια ακόμα γιατί τον ενοχλούν αφόρητα, μικρόβια και βακτήρια, μπορεί να είναι φιλόζωος, παρά μόνο κυνόφιλος ή γατόφιλος^[12].
Ούτε μπορεί να είναι φιλόζωος αυτός που εκλογικεύει καταρχήν και στη συνέχεια εξιδανικεύει τη σχέση του με το κατοικίδιό του, επειδή έχει αδυναμία, ή φόβο, ή ελλειμματική ικανότητα επικοινωνίας με τους ανθρώπους^[13]
Ούτε είναι φιλόζωος αυτός που επιλέγει συνειδητά να έχει το σκύλο του δεμένο για να μην ενοχλείται από τις ασχολίες του.^[12]

Διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων

Η διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων υπογράφηκε στο Παρίσι (1978).

Άρθρο 1: Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2: Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3: Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική, πρέπει να γίνει στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο 4: Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου, ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς, είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο 5: Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο, δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο 6: Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου, έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7: Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8: Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κ.λπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο 9: Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου, πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10: Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα, αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11: Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου, είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο 12: Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων, αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13: Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα, πρέπει να απαγορευτεί, και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων, οφείλουν να προβάλλονται

Άρθρο 15: Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.^[14]^[15]