Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/07/2015.
Η Τσιβιτά Καστελλάνα είναι πόλη και δήμος στην Επαρχία του Βιτέρμπο, που βρίσκεται 65 χιλιόμετρα βόρεια της Ρώμης. Το όρος Σοράττε (Soratte) βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων στα νοτιοανατολικά.
Ιστορία
Η Τσιβιτά Καστελλάνα ιδρύθηκε κατά την Εποχή του Σιδήρου από τον ιταλικό λαό των Φαλίσκων, οι οποίοι ονόμασαν την πόλη Falerii (αρχαία ελληνικά: Φάληρο (Παλαιό)). Μετά την ήττα των Φαλίσκων στον πόλεμο με τους Ρωμαίους, χτίστηκε από τους τελευταίους μια νέα πόλη περίπου 5 χιλιόμετρα μακριά, που ονομάστηκε Falerii Novi (Νέοι Φαλέριοι).
Η εγκαταλελειμμένη πόλη άρχισε να κατοικείται ξανά την περίοδο των αρχών του Μεσαίωνα, με το νέο όνομα Τσιβιτά Καστελλάνα ("Πόλη του Κάστρου" σε ελεύθερη μετάφραση) να αναφέρεται πρώτη φορά το 994. Στους επόμενους αιώνες η πόλη ήταν ένας δήμους που ανθούσε, συχνά σε αντιμαχία με τον Πάπα και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αφού καταλήφθηκε στις αρχές του 12ου αιώνα από τον Πάπα Πασχάλη Β΄, δόθηκε ως φέουδου στην οικογένεια Σαβέλλι (Savelli) από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΔ΄.
Ο Πάπας Σίξτος Δ΄ ανέθεσε την πόλη στον Καρδινάλιο Ροδρίγο Βοργία, τον μέλλοντα Πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄, ο οποίος άρχισε την κατασκευή του Ρόκκα ("Rocca", Κάστρο), το οποίο ολοκληρώθηκε υπό τον Πάπα Ιούλιο Β΄.
Η Τσιβιτά Καστελλάνα έγινε σημαντικός οδικός κόμβος με την σύνδεση με τη Βία Φλαμίνια (Via Flaminia) (1606) και την κατασκευή της Ponte Clementino (Γέφυρα του Κλήμη) μετά τη γαλλική νίκη εναντίον του Ναπολιτάνικου στρατού το 1709.
Κυριότερα αξιοθέατα
Ο Καθεδρικός της Santa Maria di Pozzano (Santa Maria Maggiore) διαθέτει μια λεπτεπίλεπτη θύρα, κατασκευασμένη το 1210 από τον Laurentius Romanus, το γιο του Jacobus, και τον εγγονό του Cosmas, στο στιλ Κοσμάτι (Cosmatesque), με αρχαίες κολόνες και ψηφιδωτό διάκοσμο. Το εσωτερικό του αναστηλώθηκε τον 18ο αιώνα, αλλά περιέχει ακόμα κάποια κομμάτια του διακόσμου με το στιλ Κοσμάτι. Το ιερό αποτελεί παλαιοχριστιανική σαρκοφάγος του 3ου ή 4ου αιώνα. Η αρχαία κρύπτη και το παλιό σκευοφυλάκιο φιλοξενούν επίσης δείγματα της μεσαιωνικής τέχνης της κεντρικής Ιταλίας.
Η εκκλησία της Santa Chiara έχει αναγεννησιακή θύρα από το 1529, ενώ η Εκκλησία Carmine έχει ένα αξιοπρόσεκτο μικρό κωδωνοστάσιο του 12ου αιώνα, το οποίο ενσωματώνει και ρωμαϊκά στοιχεία.
Το Rocca (κάστρο) ανεγέρθη από τον Αλέξανδρο ΣΤ΄ σε σχέδια του Antonio da Sangallo του Πρεσβύτερου, πάνω σε προϋπάρχουσες οχυρώσεις, και επεκτάθηκε από τους Ιούλιο Β΄ και τον Πάπα Λέοντα Ι΄.
Η Ponte Clementino, η γέφυρα από την οποία προσεγγίζεται η πόλη, χρονολογείται στον 18ο αιώνα.
Στην πόλη επίσης υπάρχουν τα ερείπια του Κάστρου του Paterno, όπου στις 23 Ιανουαρίου 1002 ο Αυτοκράτορας Όθων Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πέθανε σε ηλικία 22 χρονών.
Το Εθνικό Μουσείο της Υπαίθρου των Φαλίσκων, περιέχει ευρήματα από την αρχαία πόλη των Φαλέριων και των γύρω περιοχών.
Πηγές και παραπομπές
Boscolo, Silvia, Luca Creti, Consuelo Mastelloni (1993) Il pavimento cosmatesco della Cattedrale di Civita Castellana. Biblioteca e società 23(1-2).[1]
Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από λήμμα της Encyclopædia Britannica του 1911 που αποτελεί κοινό κτήμα.
Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από λήμμα της Καθολικής Εγκυκλοπαίδειας του 1913 που αποτελεί κοινό κτήμα. [2]
_-_piazza_Giacomo_Matteotti_-_vista_notturna.jpg)
