Η τριλογία Τρία χρώματα (γαλλικά: Trois couleurs, πολωνικά: Trzy kolory, αγγλικά: Three Colors) είναι κινηματογραφική δημιουργία του Πολωνού σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι, αποτελούμενη από τις ταινίες Μπλε, Λευκή και Κόκκινη, οι οποίες κυκλοφόρησαν την περίοδο 1993-1994. Το σενάριο και των τριών γράφτηκε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τον Κριστόφ Πισίεβιτς. Τη μουσική συνέθεσε ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ. Η τριλογία του Κισλόφσκι θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.[1][2]
Οι κριτικές που απέσπασε ήταν ως επί το πλείστον πολύ θετικές. Και οι τρεις ταινίες έλαβαν διακρίσεις: Η Μπλε ταινία αποκόμισε πολλές διακρίσεις για το ρόλο της Ζυλιέτ Μπινός, ενώ στα Βραβεία Γκόγια τιμήθηκε ως η Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία. Η Λευκή χάρισε μία Χρυσή Άρκτο Σκηνοθεσίας στον Κισλόφσκι,[3] ενώ η Κόκκινη, μεταξύ άλλων, υπήρξε υποψήφια για Όσκαρ σε 3 κατηγορίες. Τα συνολικά έσοδα της τριλογίας ήταν $6.144.162.
Θέματα
Τα χρώματα που απαρτίζουν την τριλογία είναι μία αναφορά στη γαλλική σημαία, και η ιστορία της είναι, εν μέρει, βασισμένη στις πολιτικές και ιδεολογικές έννοιες των χρωμάτων της σημαίας, τα οποία προέρχονται από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Το μπλε συμβολίζει την ελευθερία, το λευκό την ισότητα και το κόκκινο την αδελφοσύνη. Ο Κισλόφσκι είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με αυτές τις έννοιες, όπως για παράδειγμα στην τηλεοπτική δραματική σειρά The Decalogue, με αναφορές στις Δέκα Εντολές, όμως τόσο σε αυτό το έργο όσο και στο παρόν, παρουσιάζονται με ασάφεια και, πολλές φορές, με ειρωνεία. Από την άλλη, ο Κισλόφσκι, είχε δηλώσει σε μία συνέντευξη ότι «Οι λέξεις (ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη) είναι γαλλικές, επειδή το χρήμα (χρηματοδότηση της ταινίας) είναι γαλλικό. Αν τα λεφτά προέρχονταν από άλλη χώρα ίσως ο τίτλος να ήταν διαφορετικός, ή ακόμα και κάποιες πολιτιστικές έννοιες. Όμως, οι ταινίες, θα ήταν οι ίδιες».
Η πρώτη ταινία ανήκει κυρίως στο δραματικό είδος, η δεύτερη στο δραματικό και το κωμικό και η τρίτη στο δραματικό και το ρομαντικό.
Ταινίες
Η ταινία επικεντρώνεται στη Ζουλί, η οποία χάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον άντρα της, ο οποίος ήταν σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, αλλά και τη μονάκριβη κόρη της. Έτσι, αποφασίζει να διαγράψει ό,τι τη συνδέει με το παρελθόν και να ξεκινήσει μία καινούρια ζωή.
Η ταινία αφορά την ισότητα και επικεντρώνεται στον Κάρολ, ο οποίος διώχνεται από το Παρίσι και εξευτελίζεται από τη σύζυγό του. Φτάνει στην Πολωνία φτωχός και εξαθλιωμένος, όμως καταφέρνει να πλουτίσει και τελικά να πάρει εκδίκηση από τη γυναίκα του.
Πρόκειται για την τελευταία ταινία της τριλογίας που, όπως και οι άλλες, πραγματεύεται το τρίπτυχο της τρικολόρ. Εδώ γίνεται αναφορά στο κόκκινο, το οποίο συμβολίζει την αδελφοσύνη. Η ταινία έχει επίκεντρο ένα μοντέλο, πιστά ερωτευμένο με τον Μισέλ, και τη συνάντησή της με έναν συνταξιούχο δικαστή, που στην αρχή απεχθάνεται αλλά μετά αποκτούν μία βαθύτερη σχέση. Παράλληλα, διαδραματίζεται και η ιστορία ενός φοιτητή της νομικής, ο οποίος έχει πολλά κοινά με τον συνταξιούχο.
Κύριοι πρωταγωνιστές/ρόλοι
- Τρία χρώματα: Η Μπλε ταινία
- Τρία χρώματα: Η Λευκή ταινία
- Τρία χρώματα: Η Κόκκινη ταινία
Υποδοχή
Η Μπλε ταινία, στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes έχει βαθμολογία 100%, βασισμένη σε 39 κριτικές.[4] Η Λευκή ταινία, έχει βαθμολογία 90%, βασισμένη σε 41 κριτικές,[5] ενώ Η Κόκκινη ταινία, πιστοποιήθηκε ως "Fresh" και έχει βαθμολογία 100%, βασισμένη σε 47 κριτικές.[6]
Ο γνωστός Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου, Ρότζερ Ίμπερτ, συμπεριέλαβε την τριλογία, στη λίστα του με τις Σπουδαιότερες Ταινίες.[7] Το περιοδικό Empire, το 2010, τοποθέτησε την τριλογία στη θέση 11, ανάμεσα στις 33 Σπουδαιότερες Κινηματογραφικές Τριλογίες,[8] και την ίδια χρονιά την τοποθέτησε στις 100 Σπουδαιότερες Ταινίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου, στη θέση 14.[9]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
