Ο Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας (Τουρκικά: İstiklâl Harbi, «Πόλεμος της Ανεξαρτησίας» ή Kurtuluş Savaşı, «Πόλεμος της Απελευθέρωσης», 19 Μαΐου 1919 – 24 Ιουλίου 1923) διεξήχθη ανάμεσα στο Τουρκικό Εθνικό Κίνημα και τους συμμάχους της Αντάντ, ανάμεσα στους οποίους και την Ελλάδα, καθώς και την Αρμενία, αφότου η χώρα καταλήφθηκε και διαμοιράστηκε μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[5][6][7]
Με την εγκαθίδρυση του «Τουρκικού Εθνικού Κινήματος», τον διαμοιρασμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και την κατάργηση του σουλτανάτου, η Οθωμανική εποχή και η Αυτοκρατορία ήρθαν στο τέλος τους. Έτσι, οι Τούρκοι δημιούργησαν σύγχρονο, κοσμικό έθνος-κράτος της Τουρκίας.
Παραπομπές
↑Chester Neal Tate, Governments of the World: a Global Guide to Citizens' Rights and Responsibilities, Macmillan Reference USA/Thomson Gale, 2006, p. 205.
↑The Place of the Turkish Independence War in the American Press (1918-1923) από τον Bülent BilmezΑρχειοθετήθηκε 2018-06-02 στο Wayback Machine.: «...η κατοχή της δυτικής Τουρκίας από τους ελληνικούς στρατούς υπό τον έλεγχο των Συμμαχικών Δυνάμεων, η διαμάχη ανάμεσά τους ήταν προφανής και δημοσίως γνωστή. Καθώς οι Ιταλοί ήταν κατά αυτής της κατοχής από την αρχή, και άρχισαν «μυστικά» να βοηθούν τους Κεμαλιστές, αυτή η σύγκρουση μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων, και η Ιταλική υποστήριξη για τους Κεμαλιστές αναφέρονταν τακτικά από τον Αμερικανικό τύπο.»