Ο Τζορτζ Στίβενς Χάμιλτον (12 Αυγούστου1939 - )[7] είναι Αμερικανός ηθοποιός. Αξιοσημείωτες ταινίες του είναι οι εξής: Ο καρπός του παράνομου έρωτα (1960), Ζω μονάχα για τον έρωτα (1961), Ένα φως στο σκοτάδι (1962), Your Cheatin' Heart (1964), Μια φορά δεν φτάνει (1975), Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά (1979), Zorro, The Gay Blade (1981), Ο νονός III (1990), Doc Hollywood (1991), 8 Heads in a Duffel Bag (1997), Παίζοντας στα τυφλά (2002) και The Congressman (2016). Για το ντεμπούτο του στο Crime and Punishment USA (1959), ο Χάμιλτον κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και ήταν υποψήφιος για βραβείο BAFTA. Έχει λάβει μία επιπλέον υποψηφιότητα για BAFTA και δύο υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες.
Ο Χάμιλτον ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα το 1958, και παρόλο που έχει σημαντικό έργο στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, είναι ίσως πιο διάσημος για το αυθόρμητο στυλ του, το αιώνιο μαύρισμά του και τις διαφημίσεις τους για την εταιρεία Ritz Crackers. Η Μπο Ντέρεκ έγραψε στην αυτοβιογραφία της ότι «υπήρχε ένας συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ του Τζον Ντέρεκ και του Τζορτζ Χάμιλτον για το ποιος ήταν πιο μαυρισμένος».[8]
Τα πρώτα χρόνια
Πατριοί του Χάμιλτον ήταν οι Κάρλον Χαντ και Τζέσι Σπόλντινγκ. Μητριά του ήταν η Τζουν Χάουαρντ, με την οποία ο Χάμιλτον είπε ότι είχε επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές σχέσεις όταν ήταν 12 ετών, λίγο μετά τον γάμο της με τον πατέρα του και ξανά αργότερα όταν ήταν ενήλικας.[9]
Ο Χάμιλτον φοίτησε στο σχολείο Hackley στο Τάριταουν της Νέας Υόρκης και αποφοίτησε το 1957.
Καριέρα
Οι πρώτες εμφανίσεις
Οι πρώτοι ρόλοι του Χάμιλτον ήταν στην τηλεόραση. Εμφανίστηκε σε εκπομπές όπως το The Veil (όπου ενσάρκωνε έναν Ινδιάνο), The Adventures of Rin Tin Tin και άλλες. Ο πρώτος του ρόλος στον κινηματογράφο ήταν πρωταγωνιστικός, στο Crime and Punishment USA (1959), σε σκηνοθεσία Ντένις Σάντερς. Αν και γυρίστηκε το 1958, δεν κυκλοφόρησε παρά την επόμενη χρονιά. Ωστόσο, την ταινία είδε ο Βινσέντε Μινέλι, ο οποίος σκέφτηκε ότι ο Χάμιλτον θα ήταν ιδανικός για τον μικρότερο γιο στην ταινία Ο καρπός του παράνομου έρωτα (1960), ένα μελόδραμα του Νότου με τον Ρόμπερτ Μίτσαμ. Ο Χάμιλτον πήρε τον ρόλο και η ταινία ήταν δημοφιλής. Υπέγραψε μακροχρόνιο συμβόλαιο με την εταιρεία Metro-Goldwyn-Mayer.
Metro-Goldwyn-Mayer
Η MGM έβαλε τον Χάμιλτον να παίξει με τη Νάταλι Γουντ και τον Ρόμπερτ Βάγκνερ στο μελόδραμα Όλοι οι νέοι ήταν κανίβαλοι (1960) που απέτυχε εμπορικά. Η επόμενη ταινία του Χάμιλτον ήταν πολύ πιο δημοφιλής, η κωμωδία παραλίας Τρελά κορίτσια της Εύας (1960). Ήταν επιτυχία και παραμένει μια από τις πιο γνωστές ταινίες του.
Ο Χάμιλτον ήθελε να κάνει πιο σοβαρές ταινίες, γι' αυτό εμφανίστηκε στο χαμηλού προϋπολογισμού Angel Baby (1961), ένα δράμα για έναν ευαγγελιστή, για την εταιρεία Allied Artists, που είχε ελάχιστη εμπορική και καλλιτεχνική απήχηση. Στην εταιρεία United Artists, έχπιξε δίπλα στη Λάνα Τάρνερ στο μελόδραμα Ζω μονάχα για τον έρωτα (1961). Η MGM προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα του βάζοντάς τον να παίξει στο γουέστερνΟυλαμός εκδικητών (1961). Η ταινία γνώρισε μέτρια επιτυχία.
Ο Χάμιλτον έκανε μεγάλη προσπάθεια για να πάρει τον ρόλο του Ιταλού συζύγου στο Ένα φως στο σκοτάδι (1962), με την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ. Η ταινία απέτυχε εμπορικά, αλλά ο Χάμιλτον έλαβε εξαιρετικές κριτικές. Γυρίστηκε στην Ιταλία και η MGM κράτησε τον Χάμιλτον εκεί, για να παίξει έναν ρόλο στο Δύο εβδομάδες σ' άλλη πόλη (1962), μια αποτυχημένη προσπάθεια να επαναληφθεί η επιτυχία του Η ωραία και το κτήνος (1952).
Ο Χάμιλτον έπαιξε έναν εξαιρετικό ρόλο στην ταινία Οι νικηταί (1963), ένα αντιπολεμικό δράμα από του Καρλ Φόρμαν. Ήταν εμπορική απογοήτευση, αλλά έγινε αποδεκτή από τους κριτικούς. Ο Χάμιλτον έπαιξε άλλον έναν καλό ρόλο στο Act One (1963), όπου ερμήνευσε τον Μος Χαρτ, αλλά η ταινία δεν είχε επιτυχία. Έπαιξε ως γκεστ σταρ σε επεισόδια τηλεοπτικών εκπομπών.
Αφού έκανε μια καμέο εμφάνιση στο Looking for Love (1964), ο Χάμιλτον εμφανίστηκε στο Your Cheatin' Heart (1964), στον ρόλο του τραγουδιστή της κάντριΧανκ Γουίλιαμς. Η ταινία δεν προβλήθηκε ευρέως και η ερμηνεία του Χάμιλτον έλαβε κάποιους επαίνους.
Ο Χάμιλτον πήγε στο Μεξικό για τα γυρίσματα του Βίβα Μαρία (1965). Την ταινία σκηνοθέτησε ο Λουί Μαλ, ο οποίος έδωσε στον Χάμιλτον τη δύναμη της ερμηνείας του στο Δύο εβδομάδες σ'άλλη πόλη. Ο Μαλ είπε «ήταν προσωπική επιλογή και είμαι ευχαριστημένος μαζί του... Τον ενδιαφέρει περισσότερο να μπαίνει στις κοσμικές στήλες – δεν καταλαβαίνω – ενώ θα έπρεπε να είναι ένας από τους σπουδαιότερους της γενιάς του».[10] Η ταινία έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη, αλλά λιγότερο στις ΗΠΑ.
Ο Χάμιλτον γύρισε το Μαρακές, ώρα 13 (L'homme de Marrakech, 1965) και εμφανίστηκε σε μια παραγωγή του Αποχαιρετισμός στα όπλα (1966) στην τηλεόραση. Επέστρεψε στη MGM για να γυρίσει το Τρεις γαμπροί και μια νύφη (1967), μια ρομαντική κωμωδία η οποία έγινε ελαφρώς δημοφιλής. Για την εταιρεία Columbia συμπρωταγωνίστησε με τον Γκλεν Φορντ στο Έξοδος στο φρούριο του θανάτου (1967).
Ο Χάμιλτον έπαιξε έναν διαρρήκτη στο Ο κλέφτης των διαμαντιών (1967) της MGM. Ο παραγωγός της ταινίας, Σάντι Χάουαρντ, είπε ότι ο Χάμιλτον ήταν "περιζήτητο εμπόρευμα αυτές τις μέρες" επειδή είχε σχέση με την κόρη του Λίντον Τζόνσον.[11] Οι φήμες ήθελαν την αμοιβή του γύρω στα 100.000 δολάρια ανά ταινία. Κλήθηκε στον στρατό, αλλά έλαβε αναβολή 3-Α με την αιτιολογία ότι ήταν προστάτης για τη μητέρα του.[12] Η αναβολή του Χάμιλτον από τον στρατό ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη εκείνη την εποχή, επειδή θεωρήθηκε ότι η σχέση του με την κόρη του προέδρου του έδινε προνομιακή μεταχείριση.[13] Το 1968, ο Χάμιλτον γύρισε την Ώρα του έκτου εγκλήματος.
Τηλεόραση
Ο Χάμιλτον ξεκίνησε καριέρα στην τηλεόραση το 1969, δίπλα στη Λάνα Τέρνερ στην σειρά του Χάρολντ Ρόμπινς The Survivors (1969–70).[14] Όταν η εκπομπή τελείωσε τον Ιανουάριο του 1970, ο Χάμιλτον πήγε στο Paris 7000 (1970), όπου έπαιζε έναν συνεργάτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο Παρίσι. Αυτή η σειρά τελείωσε τον Μάρτιο του 1970. Πρωταγωνίστησε επίσης σε διάφορες τηλεοπτικές ταινίες.
Παραγωγός
Ο Χάμιλτον ενεπλάκη με την παραγωγή για να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στην καριέρα του. Έκανε την παραγωγή και έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Ιπτάμενος μοτοσικλετιστής (1971). Ο Χάμιλτον είχε ξαναγράψει το σενάριο του Τζον Μίλιους και ο τελευταίος αποκάλεσε τον Χάμιλτον «υπέροχο τύπο, εντελώς υποτιμημένο. Ένας μεγάλος απατεώνας, αυτό είναι πραγματικά. Πάντα έλεγε «Θα με θυμούνται ως ηθοποιό τρίτης διαλογής, ενώ στην πραγματικότητα, είμαι απατεώνας πρώτης κατηγορίας».[15]
Εμφανίστηκε στην τηλεοπτική ταινία The Last of the Powerseekers (1973) και έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Η γάτα που χόρευε, με πρωταγωνιστή τον Μπαρτ Ρέινολντς (1973). Έκανε την παραγωγή και εμφανίστηκε στο Κυνήγι της μέδουσας (1973). Πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική ταινία The Dead Don't Die (1975) και έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στο Μια φορά δεν φτάνει (1975). Σε ένα επεισόδιο της σειράς Κολόμπο το 1975, ο Χάμιλτον έπαιξε έναν ψυχίατρο που χρησιμοποιεί ύπνωση για να διαπράξει έναν φόνο.
Ο Χάμιλτον έπαιξε δεύτερους ρόλους στα The Strange Possession of Mrs.Oliver (1977), The Happy Hooker Goes to Washington (1977), Killer on Board (1977), Sextette (1978), The Users (1978), Από την κόλαση στη νίκη (1979), Οι εκδικητές (1979) και Death Αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο (1979).
Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά
Το 1979, εμφανίστηκε στην επιτυχία-έκπληξη Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά, στην οποία έδειξε το ταλέντο του στην κωμωδία. Πρόκειται για μια ιστορία της καταδίωξης ενός νεαρού μοντέλου από το Μανχάταν από τον Κόμη Δράκουλα. Η επιτυχία της ταινίας στα ταμεία δημιούργησε ένα κύμα δημοτικότητας για τον Χάμιλτον, ο οποίος ήταν και εκτελεστικός παραγωγός.
Επέστρεψε στην τηλεόραση για τα The Seekers (1979) και The Great Cash Giveaway Getaway (1979) και μετά γύρισε το Zorro, The Gay Blade του 1981, του οποίου ήταν και παραγωγός. Ωστόσο, το Zorro δεν ήταν τόσο δημοφιλές όσο το Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά. Επικεντρώθηκε στην τηλεόραση.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Χάμιλτον πρωταγωνίστησε στον έκτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς Δυναστεία παραγωγής Άαρον Σπέλινγκ. Έπαιξε μαζί με την Τζόαν Κόλινς στη μίνι σειρά Μόντε Κάρλο (1986) και είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά Spies (1987). Έπαιξε πλάι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ στο Poker Alice (1987).
Δεκαετία του 1990
Μια ευκαιρία για τον Χάμιλτον ήρθε το 1990, όταν ο Φράνσις Φορντ Κόπολα τον έβαλε να παίξει τον δικηγόρο της οικογένειας Κορλεόνε στην ταινία Ο νονός III. Για δεύτερη φορά, ερμήνευσε έναν δολοφόνο στην τηλεοπτική σειρά Κολόμπο, πρωταγωνιστώντας ως παρουσιαστής μιας τηλεοπτικής εκπομπής το 1991.
Ο Χάμιλτον ερμήνευσε μικρούς ρόλους στα Doc Hollywood (1991), Ήταν κάποτε ένα έγκλημα (1992) και Κινηματογραφικό είδωλο (1993). Πήγε στη Γερμανία για να γυρίσει την τηλεταινία Das Paradies am Ende der Berge (1993). Επίσης γύρισε τα Two Fathers: Justice for the Innocent (1994), Vanished (1995) και Playback (1996); και συμμετείχε στις εκπομπές Bonnie, Χαρτ και Χαρτ και The Guilt.
Έπαιξε στα Πες το στον Γουόλι (1997), 8 Heads in a Duffel Bag (1997) και στη μίνι σειρά Σκληροτράχηλοι ήρωες (1997). Μερικές φορές παρατηρήθηκε ότι ο Χάμιλτον έμοιαζε εξωτερικά με τον Γουόρεν Μπίτι. Η πολιτική σάτιρα του Μπίτι Μπούλγουορθ (1998) περιείχε ένα επαναλαμβανόμενο αστείο, με τον Χάμιλτον να εμφανίζεται ως ο εαυτός του. Ο Χάμιλτον είχε κανονικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά Jenny (1997).
Έπαιξε επίσης στα Ο Κάσπερ συναντά τη Γουέντι (1998), PT Barnum (1999) και She's Too Tall (1999).
Δεκαετία του 2000
Το 2001, ο Χάμιλτον πρωταγωνίστησε στο Μπρόντγουεϊ στο έργο Σικάγο στον ρόλο του Μπίλι Φλιν.
Το 2003, ο Χάμιλτον παρουσίασε το The Family, μια τηλεοπτική σειρά ριάλιτι, για έναν κύκλο. Στο πρόγραμμα πρωταγωνιστούσαν 10 μέλη από μια παραδοσιακή ιταλοαμερικανική οικογένεια, με το καθένα να αγωνίζεται για ένα έπαθλο ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Το 2006, ο Χάμιλτον διαγωνίστηκε στη δεύτερη σεζόν του Dancing with the Stars[16] στην οποία έμεινε μέχρι τον έκτο γύρο.
Το 2006, φημολογήθηκε ότι ο Χάμιλτον θα αντικαθιστούσε τον Μπομπ Μπάρκερ στο τηλεπαιχνίδι The Price Is Right.[17] Ωστόσο, ο Ντρου Κάρεϊ έγινε ο διάδοχος του Μπάρκερ.
Ο Χάμιλτον τιμήθηκε με ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ στις 12 Αυγούστου 2009.[18] Από το φθινόπωρο του 2011, ο Χάμιλτον πρωταγωνιστούσε ως «Τζορτζ» στην παναμερικανική περιοδεία της βραβευμένης με Τόνυ αναβίωσης του έργου Το κλουβί με τις τρελές.[19]
Το καλοκαίρι του 2016, ο Χάμιλτον εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές διαφημίσεις για την εταιρεία KFC ως «Extra Crispy Colonel».
Επιχειρηματικές προσπάθειες
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Χάμιλτον κυκλοφόρησε τη σειρά φροντίδας δέρματος George Hamilton και τη σειρά περιποίησης και μαυρίσματος George Hamilton Sun Care System.[20][21] Ένα άρθρο του Ιανουαρίου 1998 στο περιοδικό Cigar Aficionado περιέγραφε το στιλ του Χάμιλτον ως κάτι μεταξύ Κάρι Γκραντ και Πατ Ράιλι.[22][23][24]
Προσωπική ζωή
Το 1966, ο Χάμιλτον είχε σχέση με τη Λίντα Μπερντ Τζόνσον, η κόρη του προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον.[25]
Από το 1972 έως το 1976, ο Χάμιλτον ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Αλάνα Στιούαρτ. Ο γιος τους, Άσλεϊ Τζορτζ, γεννήθηκε το 1974. Οι χωρισμένοι Χάμιλτον επανενώθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990 για να συμπαρουσιάσουν το ημερήσιο τοκ σόου George & Alana, και ξανά το 2015, ως αστέρια του ριάλιτιStewarts & Hamiltons.
Από το 1995 έως το 1999, ο Χάμιλτον είχε σχέση με την Κίμπερλι Μπλάκφορντ, την οποία γνώρισε όταν ήταν μοντέλο για μαγιό.[26][27] Τον Δεκέμβριο του 1999, η Κίμπερλι γέννησε τον γιο τους, Τζορτζ Τόμας Χάμιλτον (με παρατσούκλι "Τζέι Τι"[28] ή Τζορτζ Τζούνιορ). Ο Χάμιλτον δεν παντρεύτηκε ποτέ την Μπλάκφορντ, αλλά έμειναν φίλοι καθώς ο γιος τους μεγάλωνε. Και οι δύο γιοι του Χάμιλτον φοίτησαν σε στρατιωτικές σχολές.[27]
Ως διαγωνιζόμενος στο I'm a Celebrity το 2009, ο Χάμιλτον αποκάλυψε ότι είχε σχέση με τουλάχιστον τέσσερις Μις Κόσμος. Το 2019, ο Χάμιλτον είπε ότι είναι ελεύθερος, αλλά του αρέσει να σχετίζεται με διαφορετικές κυρίες.[29]
Ο Χάμιλτον έχει μια πολύ γνωστή κοινωνική σχέση με την Ιμέλντα Μάρκος, χήρα του πρώην δικτάτορα των ΦιλιππίνωνΦερδινάντο Μάρκος, και είχε επιχειρηματικούς δεσμούς με την οικογένεια Μάρκος. Το 1990, ο Χάμιλτον κατονομάστηκε ως συνωμότης σε μια ομοσπονδιακή υπόθεση απάτης και εκβιασμού εναντίον των Μάρκος που αφορούσε την κατάχρηση κρατικών κεφαλαίων. Η Ιμέλντα αθωώθηκε για την υπόθεση.[30]
Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Μπαρτ Ρέινολντς,[31] ο Χάμιλτον έχει υγιή αίσθηση του χιούμορ, ακόμη και όταν ο ίδιος είναι στόχος αυτού του χιούμορ. Ο Ρέινολντς έγραψε ότι έφτιαξε μια κάρτα γενεθλίων στον Χάμιλτον με μια φωτογραφία των Τόνι Κέρτις και Άντονι Πέρκινς, με τίτλο "Στον Τζορτζ, με αγάπη από τη μαμά και τον μπαμπά". Ο Χάμιλτον βρήκε την κάρτα ξεκαρδιστική και την έδειξε σε όλους.
Ο ένας και μοναδικός, μια κωμωδία του 2009 με πρωταγωνιστή τον Λόγκαν Λέρμαν, βασίστηκε χαλαρά σε μια ιστορία των νεανικών χρόνων του Χάμιλτον με τη μητέρα και τον αδερφό του.
↑«Today in History». The Park City Daily News. The Associated Press: σελ. 2A. 2022-08-12. «Actor George Hamilton is 83.»
↑Derek, Bo (with Mark Seal) (2002), Riding Lessons: Everything That Matters in Life I Learned from Horses, ReganBooks HarperCollins, (ISBN0060394374), p.212
↑Hamilton, George· Stadiem, William (14 Οκτωβρίου 2008). Don't Mind If I Do (στα Αγγλικά). Simon and Schuster. ISBN978-1-4165-4502-6. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2022.
↑He Blunted U.S. Blue Pencil Thomas, Kevin. Los Angeles Times (June 29, 1965): C8
↑Lynda Johnson Gets a Job at McCall's: LYNDA BIRD GETS A JOB AT M'CALL'S By TERENCE SMITH. New York Times (October 6, 1966): 1.
↑HAMILTON TELLS OF BUSY CAREER: But Sought-After Actor Is Silent on Role as Suitor By VINCENT CANBY. New York Times (October 7, 1966): 38.
↑Carmichael Says He Won't Go If Drafted: CARMICHAEL VOWS HE WON'T SERVE By THOMAS A. JOHNSON. New York Times (October 29, 1966): 1.
↑Segaloff, Nat, "John Milius: The Good Fights", Backstory 4: Interviews with Screenwriters of the 1970s and 1980s, Ed. Patrick McGilligan, Uni of California 2006 p 289
