PROFILBARU.COM

Τζον Εντουίστλ
Τζον Εντουίστλ
	Ο Εντουίστλ το 1976
Πληροφορίες
Όνομα γέννησης	Τζον Άλεκ Εντουίστλ
Ψευδώνυμο	The Ox, Thunderfingers, The Quiet One, Big Johnny Twinkle
Γέννηση	9 Οκτωβρίου 1944; Τσίζικ
Θάνατος	27 Ιουνίου 2002; Λας Βέγκας
Eίδος	Rock, Hard Rock
Ιδιότητες	μουσικός, παραγωγός, συνθέτης
Μουσικά όργανα	μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα, πιάνο, τρομπέτα, φυσαρμόνικα, κρουστά
Παρουσία	1961 – 2002
Δισκογραφική εταιρεία	Polydor, MCA, Atco Records, Track Records, Griffin Music
Συμμετοχές	The Who, The John Entwistle Band, Roger Daltrey, Pete Townshend, Ringo Starr & His All-Starr Band, Gov't Mule, Led Zeppelin, The Fabulous Poodles, Susanna Hoffs, Tipton, Entwistle & Powell, Téléphone
	wikidata (π)

Ο Τζον Εντουίστλ (αγγλικά: John Entwistle, 9 Οκτωβρίου 1944 - 27 Ιουνίου 2002) ήταν Βρετανός μουσικός, γνωστότερος ως μπασίστας του ροκ συγκροτήματος The Who. Το 2011, δημοψήφισμα του περιοδικού "Rolling Stone" τον ανέδειξε ως τον κορυφαίο μπασίστα όλων των εποχών.^[5]

Βιογραφία

Ο Τζον Εντουίστλ γεννήθηκε το 1944 στο Τσίζγουικ, από τον τρομπετίστα Χέρμπερτ Έντουιστλ και την Κουίνι Μοντ. Μεγάλωσε με τους γονείς του πατέρα του όταν οι γονείς του πήραν διαζύγιο. Στα επτά του χρόνια ξεκίνησε μαθήματα πιάνο και συνέχισε με τρομπέτα και κόρνα, ενώ φοιτούσε στο Acton County Grammar School. Το ίδιο διάστημα, εντάχθηκε στην Middlesex School's Symphony Orchestra, όπου γνώρισε τον Πιτ Τάουνσεντ και σχημάτισαν τους The Confederates. Το συγκρότημα ξεκίνησε να παίζει ροκ εντ ρολ, με τον Εντουίστλ να μεταβαίνει στην κιθάρα για ένα μικρό διάστημα, πριν αλλάξει σε μπάσο λίγο αργότερα. Ο Ρότζερ Ντάλτρι, επίσης μαθητής του ίδιου σχολείου, ζήτησε από τον Εντουίστλ να παίξει στο συγκρότημα του, τους The Detours, ενώ λίγο αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματος και ο Τάουνσεντ.^[6]

Το 1964, εντάχθηκε στο συγκρότημα ο ντράμερ Κιθ Μουν και το συγκρότημα μετονομάστηκε σε High Numbers και στη συνέχεια σε The Who. Αρχικά, οι Ντάλτρι και Τάουνσεντ ήταν κιθαρίστες του σχήματος, με τον Ντάλτρι να συνεχίζει μόνο ως τραγουδιστής. Η αλλαγή αυτή, η οποία άφησε έναν κιθαρίστα στο συγκρότημα, ήταν πολύ σημαντική για τον μπασίστα, ο οποίος ξεκίνησε να παίζει πιο δυνατά και πολύπλοκα λόγω της απουσίας ρυθμικής κιθάρας. Ως συνθέτης δεν ήταν το ίδιο γόνιμος με τον Ταόυνσεντ, αλλά παρουσίασε ένα σκοτεινό χιούμορ που αποτέλεσε χαρακτηριστικό του.^[7]

Ως προς την προσωπική του καριέρα, ο Εντουίστλ κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Smash Your Head Against the Wall" το 1971, χωρίς να καταφέρει να ανέβει στο Top-100 του Billboard.^[8] Ο δίσκος παρουσίασε έντονα στοιχεία των Who, ενώ το "Whistle Rhymes" του 1972, το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια εβδομάδα με το "Who Came First" του Τάουνσεντ, παρουσίασε ένα άνισο σύνολο.^[9] Εννέα μήνες αργότερα, κυκλοφόρησε το τρίτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Rigor Mortis Sets In". Ο μπασίστας επανήλθε στην προσωπική του καριέρα το 1975 με το "Mad Dog", ενώ το 1981 κυκλοφόρησε το "Too Late the Hero", ο μοναδικός του δίσκος που μπήκε στο Top-100 των αμερικάνικων τσαρτ, φθάνοντας στο # 71.^[10]

Οι The Who διαλύθηκαν το 1982, αλλά τα οικονομικά προβλήματα του Εντουίστλ τον οδήγησαν να δεχτεί την επανένωση του συγκροτήματος το 1989, η οποία τον βοήθησε να αντεπεξέλθει στα προβλήματα του αλλά έλαβε αρνητικές κριτικές.^[11] Το 1996, κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ που είχε ηχογραφηθεί στα μέσα της δεκαετίας του '80, με τίτλο "Rock" μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "Griffin". Την προηγούμενη χρονιά σχημάτισε τους John Entwistle Band με τον κιθαρίστα Γκόντφρι Τάουνσεντ και τον κιμπορντίστα Γκόρντον Κότον, ενώ τα φωνητικά μοιράστηκαν στα μέλη του σχήματος. Το 1999, κυκλοφόρησαν το "Left for Live".

Στα τέλη Ιουνίου του 2002, οι The Who ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν μία αμερικάνικη περιοδεία, όταν ο Εντουίστλ βρέθηκε νεκρός σε δωμάτιο του "Hard Rock Hotel" στο Λας Βέγκας. Σύμφωνα με τον το ιατρικό προσωπικό που εξέτασε το σώμα του, ο θάνατος του προήλθε από καρδιακή προσβολή μετά από χρήση κοκαΐνης.^[12]

Δισκογραφία

με τους The Who

My Generation (1965)
A Quick One (1966)
The Who Sell Out (1967)
Tommy (1969)
Who's Next (1971)
Quadrophenia (1973)
The Who By Numbers (1975)
Who Are You (1978)
Face Dances (1981)
It's Hard (1982)

Προσωπικές κυκλοφορίες

Smash Your Head Against the Wall (1971)
Whistle Rymes (1972)
Rigor Mortis Sets In (1973)
Mad Dog (1975)
Too Late the Hero (1981)
The Rock (1996)
Music from Van Pires (2000)

Άλλες κυκλοφορίες

Mike Heron - Smiling Men with Bad Reputations (1971)
London Symphony Orchestra - Tommy - As Performed by the London Symphony Orchestra & Chamber Choir (1972)
Pete Townshend - Rough Mix (1977)
Roger Daltrey - One of the Boys (1977)
Dave Lambert - Framed (1979)
Roger Daltrey - McVicar (1980)
Ringo Starr - Old Wave (1983)
Téléphone - Un Autre Monde (1984)
Susanna Hoffs - When You're a Boy (1991)
Roger Daltrey - A Celebration: The Music of Pete Townshend and the Who (1994)
The Fabulous Poodles - His Masters Choice (1995)
The Rolling Stones - The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996)
Eddie Hardin - Wizard's Convention, Vol. 2 (1997)
Glenn Tipton - Baptizm of Fire (1997)
Eddie Hardin - The Wind in the Willows (1998)
Faces - All Shapes & Sizes Family Album (1998)
John Entwistle & the Rat Race Choir - Shakin' DC (1999)
John Entwistle Band - Left for Live (1999)
Gov't Mule - The Deep End, Vol. 1 (2001)
The Pioneers - The Pioneers With Special Guest Pioneer John Entwistle (2003)
Dave Lambert - Work in Progress (2004)
Mountain - Official Bootleg Series, Vol. 2: Live at Shepherds Bush, London (2005)
Gov't Mule - The Deep End, Vols. 1 & 2 (2006)
Tony Ashton - Live at Abbey Road (2006)
Glenn Tipton - Edge of the World (2006)