|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|22|12|2024}} |
Ο Σωφρόνιος Λειχούδης (1652 - 15 Ιουνίου 1730) ήταν Έλληνας λόγιος.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1652. Αδελφός του ήταν ο Ιωαννίκος Λειχούδης. Αφού αρχικά σπούδασε στη Κεφαλλονιά, πήγε στη Βενετία για να σπουδάσει θεολογία και φιλοσοφία με καθηγητή τον Γεράσιμο Βλάχο. Φοίτησε και στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα επί εννέα χρόνια και αναγορεύτηκε διδάκτορας. Επέστρεψε στην Κεφαλλονιά όπου χειροτονήθηκε ιερέας. Δίδαξε για πολλά χρόνια στα σχολεία της Κεφαλλονιάς, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Το 1683 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου δίδαξε στους ναούς με την άδεια του Πατριάρχη. Έπειτα, στάλθηκε στη Ρωσία, κατόπιν πρωτοβουλίας του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Δοσιθέου (Νοταρά) σε ανταπόκριση παλαιού αιτήματος των ρωσικών εκκλησιαστικών και πολιτικών αρχών, για την αποστολή από την Ορθόδοξη Ανατολή λογίων, ικανών να ιδρύσουν ανώτατη σχολή ελληνικής κατεύθυνσης. Εκεί δίδαξε από το 1685 στην Ακαδημία της Μόσχας ρητορική και ελληνικά. Στο τέλος του βίου του εξελέγη ηγούμενος της Μονής Σολότσιν, αλλά η προϊούσα ηλικία του δεν του επέτρεψε να διοικήσει το μοναστήρι. Απεβίωσε στις 15 Ιουνίου 1730 και ετάφη στη Μονή Νοβοσπάσσκι.
Παραπομπές
Πηγές
- Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς : ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Εν Λειψίαι: Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ. σελίδες 172–173. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2010.
- Δημήτριος Α. Γιαλαμάς, «ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΛΕΙΧΟΥΔΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ»[1]
- Ιωάννης Βανδουλάκης, «Από τη Βενετία στη Μόσχα: Για το χαρακτήρα της επιστήμης που μετέδωσαν οι αδελφοί Λειχούδη στη Μοσχοβία». Γ.Ν. Βλαχάκης, Θ. Νικολαΐδης (επ.) Βυζάντιο - Βενετία - Νεώτερος Ελληνισμός. Μια περιπλάνηση στον κόσμο της ελληνικής επιστημονικής σκέψης. Πρακτικά συνεδρίου, Αθήνα 7-9 Νοεμβρίου 2003, ΕΙΕ, 2004, 23–42.
- Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.358-371