Ο Σπρεντ Νταμπουίντο (Sprent Arumogo Dabwido[3], 16 Σεπτεμβρίου1972 – 8 Μαΐου2019) ήταν πολιτικός από το Ναουρού, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος του Ναουρού. Γιος ενός πρώην βουλευτή, ο Νταμπουίντο εξελέγη βουλευτής αρχικά στην περιφέρεια Μενένγκ στις εκλογές του 2004. Υπηρέτησε ως υπουργός Τηλεπικοινωνιών στην κυβέρνηση του Μάρκους Στίβεν από το 2009, ο Νταμπουίντο έγινε μέλος του σκέλους της αντιπολίτευσης το Νοέμβριο του 2011 έπειτα από την παραίτηση του Στίβεν, και έχοντας περάσει μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον του προέδρου Φρέντερικ Πίτσερ, εξελέγη πρόεδρος 4 ημέρες μετά. Ως πρόεδρος ήταν επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου και ήταν και ο ίδιος επικεφαλής σε αρκετά υπουργεία.
Βιογραφία
Δεύτερος γιος του πρώην βουλευτή Όντι Νταμπουίντο, εργάστηκε στη δημόσια ασφάλεια προτού κατέλθει στον πολιτικό στίβο.[4] Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του κόμματος Πρώτα το Ναουρού (Naoero Amo) και εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2004, επικρατώντας του Νιμρόντ Μποτελάνγκα για την έδρα στην περιφέρεια του Μενένγκ.
Επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 2007 και του 2008, έγινε μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας που υποστηρίζει τον πρόεδρο Μάρκους Στίβεν και ανέλαβε υπουργός Τηλεπικοινωνιών στην κυβέρνηση του Στίβεν το 2009 και συνετέλεσε στην εισαγωγή της κινητής τηλεφωνίας στο Ναουρού.[5] Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2010.[6] Ο Νταμπουίντο έγινε μέλος της ομάδας της αντιπολίτευσης τον Νοέμβριο του 2011, έπειτα από την παραίτηση του Στίβεν στην προεδρία, και αντικαταστάθηκε από τον Φρέντι Πίτσερ. Έπειτα από την πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Πίτσερ, ο Νταμπουίντο εξελέγη πρόεδρος από το Κοινοβούλιο με 9 ψήφους υπέρ και 8 κατά.[7]
Τον Ιούνιο του 2012 ο Νταμπουίντο απέλυσε τους υπουργούς του έπειτα από 7 μήνες στην εξουσία, επικαλούμενος τις δυσκολίες στο να εγκρίνει το νομοσχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι που θα αύξανε τον αριθμό των βουλευτών και θα εισήγαγε τον κώδικα δεοντολογίας για τους βουλευτές.[8][9] Στην νέα του κυβέρνηση ο ίδιος ανέλαβε τα χαρτοφυλάκια των Δημοσίων Υπηρεσιών, της Αστυνομίας και Υπηρεσιών Εκτάκτου Ανάγκης, των Εσωτερικών και της Κλιματικής Αλλαγής.[10]
Ο Νταμπουίντο δεν κατήλθε ξανά υποψήφιος και αντικαταστάθηκε από τον Μπάρον Γουάκα έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 2013.[11] Πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα σε ηλικία 46 ετών.