Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Νέας Ζίχνης ήταν σιδηροδρομικός σταθμός στον σημερινό Δήμο Νέας Ζίχνης της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών, επί των σιδηροδρομικών γραμμών Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης και Νέας Ζίχνης - Λιμένα Αμφίπολης. Βρισκόταν σε απόσταση 8 χλμ. νότια της Νέας Ζίχνης Σερρών, στο νοτιότερο σημείο της γραμμής Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Ο σταθμός ήταν γνωστός και ως Σιδηροδρομικός Σταθμός Μυρρίνης, από το όνομα του κοντινού οικισμού της Μυρρίνης Σερρών.[1]
Ιστορία
Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής για την παράκαμψη των ορεινών όγκων των νομών Κιλκίς και Σερρών, μειώνοντας τη διαδρομή Θεσσαλονίκη - Αλεξανδρούπολη κατά 69 χιλιόμετρα. Η χάραξη της γραμμής θα ήταν νοτίως των χωριών Νεοχωρούδα και Ωραιόκαστρο, στη συνέχεια θα περνούσε από τα στενά του όρους Χορτιάτης και ακολουθώντας τη διαδρομή νοτίως των λιμνών Λαγκαδά και Βόλβη, θα περνούσε από την Ασπροβάλτα, τη γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα, το λιμάνι και τον οικισμό της Αμφίπολης, το χωριό Μύρκινος και θα κατέληγε στο σταθμό Νέας Ζίχνης.[2][3][4]
Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1937 και το 26 χιλιομέτρων τμήμα Νέα Ζίχνη - Λιμένας Αμφίπολης είχε αποπερατωθεί και ήταν έτοιμο για εκμετάλλευση τον Οκτώβριο του 1940. Το τμήμα αυτό συνοδευόταν από κτίρια, δύο υδατοδεξαμενές, δύο γερανούς, ένα αντλιοστάσιο στη Μυρρίνη, καθώς και τηλεγραφική γραμμή. Εγκαινιάστηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄ στις 5 Μαΐου 1940. Λόγω της έναρξης του Ελληνοϊταλικού και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το τμήμα από Θεσσαλονίκη προς Λιμένα Αμφίπολης δεν κατασκευάστηκε ποτέ. Η γραμμή έπαψε να λειτουργεί το 1957 και αποξηλώθηκε το 1969.[5][6][7][8]
Προηγούμενος σταθμός
|
|
|
|
Επόμενος σταθμός
|
| | ΟΣΕ | |
|
Παραπομπές