Ο Σαρντάρ Σαχ Μαχμούντ Χαν (παστού: سردار شاه محمود خان, 1890 – 27 Δεκεμβρίου 1959) ήταν Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν από τον Μάιο του 1946 έως τις 7 Σεπτεμβρίου του 1953, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ. Καταγόταν από τη Μοχαμαντζάι των Μπαρακζάι Παστούν. Ήταν αδελφός του Ναντίρ Χαν, ο οποίος απομάκρυνε από την εξουσία τον Χαμπιμπουλάχ Καλακανί και θείος των Ζαχίρ Σαχ και Σαρντάρ Μοχάμεντ Νταούντ Χαν, τελικού διαδόχου του. Τα άλλα δύο αδέρφια του ήταν οι Σαρντάρ Μοχαμάντ Χασίμ Χαν και Σαρντάρ Σαχ Βαλί Χαν.[2]
Κατά τη διακυβέρνησή του το 1949, επιτράπηκαν σχετικά ελεύθερες εκλογές, ως απάντηση σε ένα τμήμα της νεολαίας της μεσαίας τάξης το οποίο επιθυμούσε μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, από τις εκλογές του 1952, η πολιτική επανήλθε σε αυστηρό έλεγχο. Επίσης κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργού, σχηματίστηκε το πακιστανικό κράτος μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Αφγανοί ισχυρίστηκαν ότι οι Παστούν οι οποίοι ζούσαν στις παραμεθόριες περιοχές θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να προσχωρήσουν στο Αφγανιστάν ή να σχηματίσουν ένα ανεξάρτητο κράτος, το οποίο οδήγησε σε τεταμένες σχέσεις με το Πακιστάν εξ αρχής. Το Αφγανιστάν αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και έχοντας αποτύχει σε ένα φιλόδοξο σχέδιο άρδευσης στο δυτικό Αφγανιστάν, ο Μαχμούντ Χαν τελικά αντικαταστάθηκε από τον Νταούντ Χαν.[3]
Παραπομπές
