PROFILBARU.COM

Σαμάνθα Σμιθ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Samantha Smith (Αγγλικά)
Γέννηση	29 Ιουνίου 1972; Houlton
Θάνατος	25 Αυγούστου 1985; Όμπερν
Αιτία θανάτου	πτώση αεροσκάφους
Συνθήκες θανάτου	θανατηφόρο δυστύχημα
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηθοποιός τηλεόρασης; ηθοποιός σε παιδική ηλικία; ακτιβίστρια για την ειρήνη
Περίοδος ακμής	1982 - 1985
Ιστότοπος
	samanthasmith.info
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Σαμάνθα Σμιθ (Samantha Reed Smith, 29 Ιουνίου 1972 – 25 Αυγούστου 1985) ήταν Αμερικανίδα μαθήτρια από το Μέιν, η πιο μικρή πρεσβευτής της Αμερικής στις Ηνωμένες Πολιτείες και Πρέσβειρα Καλής Θέλησης στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια της ζωής της.

Έγινε διάσημη σε αυτές τις δύο χώρες και γνωστή παγκοσμίως, αφότου έγραψε μια επιστολή στο Σοβιετικό κομμουνιστή γενικό γραμματέα Γιούρι Αντρόποφ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και έλαβε απάντησή του, που περιλάμβανε και μια προσωπική πρόσκληση για να επισκεφτεί τη Σοβιετική Ένωση, την οποία η Σμιθ δέχτηκε. Βοηθημένη από την εκτενή προσοχή των ΜΜΕ και στις δύο χώρες, συμμετείχε στις δραστηριότητες για ειρήνη σε μερικές άλλες χώρες μετά από την επίσκεψή της στη Σοβιετική Ένωση, έγραψε ένα βιβλίο και πρωταγωνίστησε σε μια τηλεοπτική σειρά πριν από το θάνατό της σε συντριβή αεροπλάνου.

Βιογραφία

Τα πρώτα χρόνια

Η Σαμάνθα Σμιθ γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1972 στο Χούλτον του Μαίην και ζούσε εκεί με τους γονείς της, Άρθουρ και Τζέιν Σμιθ. Της άρεσε το χόκεϊ, το πατινάζ, η ανάγνωση και η φυσική, ενώ έπαιζε σόφτμπολ στην ομάδα του σχολείου της. Στην ηλικία των πέντε έγραψε μια επιστολή στη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, λέγοντας της ότι την συμπαθούσε. Το 1980, όταν η Σμιθ τελείωσε τη δεύτερη τάξη, η οικογένειά της μετακόμισε στο Μάντσεστερ του Μαίην, όπου παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο πατέρας της δίδασκε τη λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Μαίην, στο Αουγκούστα και η μητέρα της εργαζόταν ως κοινωνική λειτουργός.

Όταν ο Γιούρι Αντρόποφ έγινε ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, οι κυριότερες αμερικανικές εφημερίδες και περιοδικά είχαν το πορτρέτο του και αφιερώθηκαν στις μάλλον αρνητικές απόψεις σχετικά με τη θέληση του για δύναμη και τις προσδοκίες των νέων απειλών στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ογκώδεις αντιπυρηνικές διαμαρτυρίες πραγματοποιούνταν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Ο Ρόναλντ Ρήγκαν είχε απορρίψει επίσης την έννοια της ύφεσης και είχε κινηθεί για να αυξήσει τους πυραύλους και βλήματα Πέρσινγκ 2 στην Ευρώπη. Η Σοβιετική Ένωση είχε ξεκινήσει έναν πόλεμο στο Αφγανιστάν για τρία έτη ήδη, από το 1979, ο όποιος συνέβαλε επίσης στη διεθνή ένταση. Ήταν ένα άρθρο του περιοδικού Τάιμ (πιθανότατα του Νοεμβρίου του 1982) που έκανε τη Σαμάνθα να ρωτήσει τη μητέρα της: "Εάν οι άνθρωποι τον φοβούνται τόσο, γιατί δεν γράφει κάποιος μια επιστολή ρωτώντας τον εάν θέλει να κάνει έναν πόλεμο ή όχι;". "Γιατί δε το κάνεις εσύ;", απάντησε η μητέρα της.

Οι επιστολές

Τον Νοέμβριο του 1982, όταν η Σαμάνθα ήταν στην πέμπτη τάξη, έγραψε στο Σοβιετικό ηγέτη Γιούρι Αντρόποφ, προσπαθώντας να καταλάβει γιατί οι σχέσεις μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ ήταν τόσο δυναμιτισμένες:

Αξιότιμε Κύριε Αντρόποφ,

Το όνομά μου είναι Σαμάνθα Σμιθ. Είμαι δέκα ετών. Συγχαρητήρια για τη νέα θέση σας. Είμαι ανήσυχη ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ξεκινήσουν πυρηνικό πόλεμο. Πρόκειται να ψηφίσετε να κάνετε έναν πόλεμο ή όχι; Εάν δεν πρόκειται, παρακαλώ να μου πείτε πώς πρόκειται να βοηθήσετε για να μην έχετε πόλεμο. Αυτή την ερώτηση δεν είναι απαραίτητο να απαντήσετε, αλλά θα επιθυμούσα να ξέρω γιατί θέλετε να κατακτήσετε τον κόσμο ή τουλάχιστον τη χώρα μας. Ο Θεός έκανε τον κόσμο για μας για να ζήσουμε μαζί εν ειρήνη και όχι για να πολεμάμε.
Ειλικρινά,
Σαμάνθα Σμιθ

Η επιστολή της δημοσιεύθηκε στη σοβιετική εφημερίδα Πράβντα και στις 25 Απριλίου έλαβε μια απάντηση από τον Αντρόποφ:

Αγαπητή Σαμάνθα,

Έλαβα την επιστολή σας, η οποία είναι όπως πολλές άλλες που έχουν φθάσει σε μένα πρόσφατα από τη χώρα σας και από άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Μου φαίνεται - και μπορώ να το πω από την επιστολή - ότι είστε θαρραλέο και τίμιο κορίτσι, που μοιάζει με την Μπέκι, την φίλη του Τόμ Σόγιερ στο διάσημο βιβλίο του συμπατριώτη σας, Μάρκ Τουέιν. Αυτό το βιβλίο είναι καλά γνωστό και αγαπημένο στη χώρα μας από όλα τα αγόρια και τα κορίτσια. Γράφετε ότι είστε ανήσυχη για εάν θα υπάρξει ένας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ δύο χωρών μας. Και ρωτάτε αν εμείς κάνουμε τίποτα έτσι ώστε ο πόλεμος να μην ξεσπάσει. Η ερώτησή σας είναι η σημαντικότερη που κάθε σκεπτόμενο άτομο μπορεί να θέσει. Θα απαντήσω σοβαρά και ειλικρινά.
Ναι, Σαμάνθα, στη Σοβιετική Ένωση προσπαθούμε να κάνουμε όλα όσα χρειάζονται ώστε να μην υπάρξει πόλεμος στη γη. Αυτό επιθυμεί κάθε Σοβιετικός. Αυτό είναι που ο μεγάλος ιδρυτής του κράτους μας, Βλαντιμίρ Λένιν, μας δίδαξε. Οι σοβιετικοί ξέρουν καλά τι είναι ένας φοβερός πόλεμος. Σαράντα δύο έτη πριν, η Ναζιστική Γερμανία, προσπάθησε να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, επιτέθηκε στη χώρα μας, έκαψε και κατέστρεψε πολλές χιλιάδες πόλεις και χωριά μας, σκοτώνοντας εκατομμύρια Σοβιετικούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σε εκείνο τον πόλεμο, ο όποιος τελείωσε με τη νίκη μας, ήμασταν σύμμαχοι με τις Ηνωμένες Πολιτείες: μαζί παλέψαμε για την απελευθέρωση πολλών ανθρώπων από τους ναζιστικούς εισβολείς. Ελπίζω ότι ξέρετε για αυτό από τα μαθήματα ιστορίας σας στο σχολείο. Και σήμερα θέλουμε πάρα πολύ να ζήσουμε εν ειρήνη, να κάνουμε εμπόριο και να συνεργαστούμε με όλους τους γείτονές μας σε αυτή τη γη, με εκείνους που είναι μακρυά και εκείνους που είναι κοντά. Και βεβαίως με μια τέτοια μεγάλη χώρα όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Στην Αμερική και στη χώρα μας υπάρχουν πυρηνικά όπλα - φοβερά όπλα - που μπορούν να σκοτώσουν εκατομμύρια ανθρώπων σε μια στιγμή. Αλλά δεν θέλουμε να χρησιμοποιηθούν. Για αυτό το λόγο ακριβώς η Σοβιετική Ένωση δήλωσε επισήμως σε όλο τον κόσμο ότι ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα πρώτη ενάντια σε οποιαδήποτε χώρα. Γενικά προτείνουμε να διακόψουμε την περαιτέρω παραγωγή τους και να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των αποθεμάτων στη γη. Φαίνεται ότι αυτή είναι μια ικανοποιητική απάντηση στη δεύτερη ερώτησή σας: "Γιατί εσείς θέλετε τον πόλεμο ενάντια σε ολόκληρο στον κόσμο ή τουλάχιστον τις Ηνωμένες Πολιτείες;". Δεν θέλουμε τίποτα αυτού του είδους. Κανένας στη χώρα - κανένας από τους εργαζομένους μας, αγρότες, συγγραφείς, ούτε γιατροί, ούτε ηλικιωμένοι, ούτε παιδιά, ούτε μέλη της κυβέρνησης- έχουν ανάγκη είτε ένα μεγάλο είτε "μικρό" πόλεμο.
Θέλουμε ειρήνη, αυτό με το οποίο ασχολούμαστε εμείς είναι: να καλλιεργούμε το σιτάρι, να χτίζουμε και να εφευρίσκουμε, να γράφουμε βιβλία και να ταξιδεύουμε στο διάστημα. Θέλουμε την ειρήνη για μας και για όλους τους λαούς του πλανήτη. Για τα παιδιά μας και για σας, Σαμάνθα.
Σας προσκαλώ, εάν οι γονείς σας σας αφήσουν, να έρθετε στη χώρα μας, η καλύτερη εποχή είναι αυτό το καλοκαίρι. Θα ανακαλύψετε τη χώρα μας, θα συναντηθείτε με τους συγχρόνους σας, θα επισκεφτείτε την κατασκήνωση των παιδιών "Αρτεκ" στη θάλασσα. Και θα δείτε μόνη σας πως στη Σοβιετική Ένωση, ο καθένας θέλει την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των λαών.
Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας. Σας εύχομαι τα καλύτερα στη νέα ζωή σας.

Γ. Αντρόποφ

Παγκόσμια επιτυχία

Ένα τηλεοπτικό τσίρκο ακολούθησε, με την Σμιθ να περνά από συνέντευξη με τους Τεντ Κόπελ και Τζόνι Κάρσον, μεταξύ άλλων, και με τις νυχτερινές αναφορές από τα σημαντικότερα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα. Στις 7 Ιουλίου 1983, η Σμιθ πήγε στη Μόσχα με τους γονείς της να περάσει δύο εβδομάδες ως φιλοξενούμενη του Αντρόποφ. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού επισκέφτηκε τη Μόσχα και το Λένινγκραντ, και ξόδεψε κάποιο χρόνο στο Άρτεκ, στην πόλη Γούρζουφ στη χερσόνησο της Κριμαίας. Αν και ο Αντρόποφ, ο οποίος ήταν ήδη σοβαρά άρρωστος, δεν την συνάντησε, μίλησαν τηλεφωνικώς. Η Σμιθ έγραψε στο βιβλίο της ότι στο Λένινγκραντ αυτή και οι γονείς της έμειναν κατάπληκτοι από τη φιλική διάθεση των ανθρώπων. Μιλώντας σε μια συνέντευξη τύπου στη Μόσχα, η Σμιθ δήλωσε ότι οι Ρώσοι ήταν "ακριβώς όπως και εμείς".

Στο Άρτεκ επέλεξε να μείνει με τα παιδιά εκεί παρά να μείνει σε χωριστό κατάλυμα που της προσφέρθηκε. Για την ευκολία της επικοινωνίας, δάσκαλοι και παιδιά που μιλούσαν αγγλικά επιλέχτηκαν για να μείνουν στο κτήριο όπου έμεινε και η Σμιθ. Μένοντας σε έναν κοιτώνα με εννέα άλλα κορίτσια, η Σμιθ πέρασε το χρόνο της κολυμπώντας, μιλώντας, και μαθαίνοντας ρώσικα τραγούδια και χορούς. Έκανε πολλούς φίλους εκεί, συμπεριλαμβανομένου της Νατάσα Κασίρινα από το Λένινγκραντ, η οποία μιλούσε τα αγγλικά με ευφράδεια.

Τα ΜΜΕ την ακολούθησαν σε κάθε βήμα: φωτογραφίες και άρθρα δημοσιεύθηκαν από τις κύριες σοβιετικές εφημερίδες και τα περιοδικά σε όλο το ταξίδι της, με αποτέλεσμα η Σμιθ να γίνει έγινε ευρέως γνωστή.

Όταν η Σμιθ επέστρεψε στην Αμερική στις 22 Ιουλίου 1983, η άφιξή της γιορτάστηκε από την κοινότητα του Μέιν και η δημοτικότητά της συνέχισε να αυξάνεται στη χώρα της. Έγινε πολιτικό και ενεργό στέλεχος ειρήνης, φιλοξενώντας μια εκδήλωση το 1984, όπου η Σμιθ πήρε συνέντευξη από διάφορους υποψηφίους για την προεδρική εκλογή του 1984, συμπεριλαμβανομένου του Τζορτζ Μακ Γκάβερν και του Τζέσε Τζάκσον.

Πήγε στην Ιαπωνία με τη μητέρα της, όπου συναντήθηκε με τον Γιασουχίρο Νακασόνε, πρωθυπουργό της Ιαπωνίας, και στο διεθνές συμπόσιο παιδιών στο Κόμπε. Στην ομιλία της σε αυτό το συμπόσιο πρότεινε οι Σοβιετικοί και Αμερικανοί ηγέτες να ανταλλάσσουν τις εγγονές τους για δύο εβδομάδες κάθε έτος, υποστηρίζοντας ότι ένας Πρόεδρος "δεν θα ήθελε να στείλει μια βόμβα σε μια χώρα που θα επισκεπτόταν η εγγονή του". Αργότερα, η Σμιθ έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “Ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση” και έπαιξε έναν ρόλο στην τηλεοπτική σειρά “Lime Street”. Εντούτοις, ενώ πολλοί άνθρωποι στην Αμερική εξέφρασαν θετικά συναισθήματα προς αυτήν, ένα ορισμένο μέρος του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων πολλών μεταναστών της δεκαετίας του 1930 έως της δεκαετίας του 1950 από τη Σοβιετική Ένωση, καθώς επίσης και άλλων Αμερικανών πολιτών, βλέπανε δυσμενώς το ταξίδι της, υποστηρίζοντας ότι χρησιμοποιούταν μόνο ως προπαγάνδα.

Θάνατος και κηδεία

Επιστρέφοντας με μια πτήση από τα γυρίσματα του “Lime Street” το καλοκαίρι του 1985, το αεροπλάνο που επέβαινε η Σμιθ ξέφυγε από τον διάδρομο προσγείωσης του Αεροδρομίου του Μαίην για 200 γιάρδες και συνετρίβη: σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες (έξι επιβάτες και δύο άτομα πλήρωμα), συμπεριλαμβανομένων της Σμιθ και του πατέρα της. Πολλά σενάρια σχετικά με την αιτία του ατυχήματος κυκλοφόρησαν κατόπιν: μερικοί είπαν ότι οργανώθηκε από την CIA, ενώ άλλοι κατηγόρησαν την KGB, υποστηρίζοντας ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα της Σμιθ θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε μερικές σημαντικές πολιτικές ή στρατιωτικές αποφάσεις σε καθεμία χώρα. Μια έρευνα αναλήφθηκε στις ΗΠΑ και η επίσημη έκθεση δεν υποστήριξε αυτά τα σενάρια.

Η Σαμάνθα Σμιθ πενθήθηκε από περίπου 1.000 ανθρώπους στην κηδεία της στην Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένου του Βλάντιμιρ Κουλάγκιν της Σοβιετικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, ο οποίος διάβασε ένα προσωπικό συλληπητήριο μήνυμα από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Εντούτοις, κανένας αντιπρόσωπος της Αμερικανικής Κυβέρνησης δεν ήταν παρών. Αυτή και ο πατέρας της θάφτηκαν κοντά στο Χάουλτον, όπου γεννήθηκε.

Αναγνώριση

ΕΣΣΔ

Η Σοβιετική Ένωση εξέδωσε ένα αναμνηστικό γραμματόσημο με την εμφάνισή της. Ένα διαμάντι, μια ποικιλία τουλιπών και νταλιών, ένα σκάφος και ένα βουνό ονομάστηκαν προς τιμήν της Σαμάνθα και ένα μνημείο της χτίστηκε στη Μόσχα.

Ο Σοβιετικός αστρονόμος Τσέρνιχ, που ανακάλυψε τον αστεροειδή 3147, τον ονόμασε 3147 Σαμάνθα.

ΗΠΑ

Η μητέρα της ίδρυσε το ίδρυμα Σαμάνθα Σμιθ τον Οκτώβριο του 1985, που ενθάρρυνε τις ανταλλαγές σπουδαστών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης έως το 1995. Η πρώτη Δευτέρα τον Ιούνιο κάθε έτους υποδεικνύεται ως ημέρα Σαμάνθα Σμιθ από τους νόμους του Μαίην και υπάρχει ένα άγαλμά της κοντά στο Κρατικό Μουσείο του Μαίην στο Αουγκούστα, το οποίο απεικονίζει την Σμιθ που απελευθερώνει ένα περιστέρι, ενώ μία αρκούδα στηρίζεται στα πόδια της. Η αρκούδα αντιπροσωπεύει και το Maine και τη Ρωσία. Ένα κρατικό δημοτικό σχολείο της Ουάσιγκτον ονομάστηκε επίσης Σμιθ.

Ρωσία

Μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η εκτενής κάλυψη από τα ρωσικά μέσα όλων των γεγονότων σχετικών με την Σαμάνθα Σμιθ σταμάτησε. Το μνημείο που χτίστηκε στη Μόσχα κλάπηκε από κλέφτες μετάλλων το 2003. Εντούτοις, μερικές συνεντεύξεις της μητέρας της δημοσιεύθηκαν στις ρωσικές εφημερίδες το 2000 και πολλοί άνθρωποι στη Ρωσία την θυμούνται ακόμα στοργικά. Το 2003 ο Βαλεντίν Βάουλιν, συνταξιούχος από το Βόρονετς, έχτισε ένα μνημείο χωρίς οποιαδήποτε υποστήριξη από την κυβέρνηση.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0809858. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Samantha-Smith. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6s20tsw. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

Βιβλιογραφία

Galicich, Anne (1987). Samantha Smith: A Journey for Peace. Minneapolis: Dillon Press. OCLC 734914712.
Nelson, Lena (2023). America's Youngest Ambassador: The Cold War Story of Samantha Smith's Lasting Message of Peace. Down East Books. https://www.amazon.com/Americas-Youngest-Ambassador-Samantha-Lasting/dp/1684750202/ref=sr_1_1?keywords=america%27s+youngest+ambassador&qid=1660253785&sprefix=america%27s+youngest%2Caps%2C138&sr=8-1
Neumann, Matthias (April 2019). "Children Diplomacy During the Late Cold War: Samantha Smith's Visit of the 'Evil Empire'". History. 104 (360); pp. 275–308.
doi:10.1111/1468-229X.12818
.
Peacock, Margaret (2018). "Samantha Smith in the Land of the Bolsheviks: Peace and the Politics of Childhood in the Late Cold War". Diplomatic History 43 (3); pp. 418–444.
doi:10.1093/dh/dhy092
.
Smith, Samantha (1985). Journey to the Soviet Union. Boston and Toronto: Little Brown and Co. OCLC 244205886.