Το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι (Άγιος Γερμανός στο Λαι) έχει την προέλευση και το όνομά του σε ένα αββαείο, που ίδρυσε ο βασιλιάς της Γαλλίας Ροβέρτος ο Ευσεβής (972-1031), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Γερμανό, πιθανότατα τον Άγιο Γερμανό του Παρισιού, ιδρυτή του αββαείου του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε στο Παρίσι, που έζησε στην περιοχή τον 6ο αιώνα.[5]
Η προέλευση του συμπληρωματικού προσδιορισμού αν-Λαι (en-Laye = στο Λαι) οφείλεται στον παλαιό τύπο Laye που σημαίνει «καταφύγιο στο δάσος».
Σύμφωνα με άλλη άποψη γλωσσολόγων το αν-Λαι οφείλεται στην τοποθεσία του παλαιού αββαείου και της μετέπειτα πόλης στο αρχαίο δάσος Λίντα [6] που κάλυπτε ολόκληρη την περιοχή. Το πλήρες όνομα του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι μπορεί ως εκ τούτου να ερμηνευθεί ως «ο Άγιος Γερμανός στο δάσος Λίντα».
Γεωγραφικά στοιχεία
Η πλατεία της Αγοράς
Η κοινότητα Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Ιβλίν, στη διοικητική περιοχή Ιλ-ντε-Φρανς, σε απόσταση 19,4 χιλιομέτρων από το Παρίσι, [3]του οποίου αποτελεί τμήμα των δυτικών του προαστίων, και 11 χιλιομέτρων από τις Βερσαλλίες,[7] την πρωτεύουσα του νομού Ιβλίν.
Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 39.982 κατοίκους (2016).
Η κοινότητα περιλαμβάνει το εθνικό δάσος Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι και καλύπτει έκταση περίπου 52 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι έτσι η μεγαλύτερη κοινότητα των Ιβλίν. Έχει κομψούς δενδροφυτευμένους δρόμους και είναι ένα από τα πιο εύπορα προάστια του Παρισιού.
Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος μιας καμπής του ποταμού Σηκουάνα που καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από το ομώνυμο εθνικό δάσος. Ο ιστορικός χώρος της πόλης βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της, στην άκρη ενός ασβεστολιθικού οροπεδίου που δεσπόζει στον Σηκουάνα σε υψόμετρο 60 μέτρων και από όπου η θέα εκτείνεται σε μεγάλο τμήμα των δυτικών προαστίων του Παρισιού.
Ιστορία
Η εκκλησία Σαιν-ΖερμαίνΤο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι και το δάσος του μέσα στην καμπή του Σηκουάνα σε χάρτη του 1780Ο σιδηροδρομικός σταθμός το 1900Το Δημαρχείο
Το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι ιδρύθηκε μετά το 1020 όταν ο βασιλιάς Ροβέρτος Β΄ ο Ευσεβής (στον θρόνο το 996-1031) ίδρυσε ένα μοναστήρι στη θέση της σημερινής εκκλησίας Σαιν-Ζερμαίν και η πόλη σιγά-σιγά αναπτύχθηκε γύρω του.
Πριν από τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι υπήρξε βασιλική πόλη και το κάστρο του ήταν η κατοικία πολλών Γάλλων μοναρχών. Το παλιό κάστρο κατασκευάστηκε το 1348 από τον βασιλιά Κάρολο Ε' στα θεμέλια ενός παλιού κάστρου (κάστρο-φρούριο) που χρονολογείται από το 1238 στην εποχή του Αγίου Λουδοβίκου.
Ο Φραγκίσκος Α' τέλεσε τον γάμο του με την Κλαυδία της Γαλλίας στο παρεκκλήσι του κάστρου το 1514 και αποκατέστησε και εξωράισε το κάστρο. Το 1599, ο Ερρίκος Δ' εξαίρεσε τους κατοίκους της πόλης από τους φόρους, προνόμιο που διήρκεσε έως το 1789.
Το 1862, ο Ναπολέων Γ' ίδρυσε το Μουσείο των εθνικών αρχαιοτήτων στο παλιό βασιλικό κάστρο. Αυτό το μουσείο έχει εκθέματα που κυμαίνονται από την Παλαιολιθική έως την Κελτική εποχή. Η «Κυρία του Μπρασμπουί», γλυπτό σε ελεφαντόδοντο που χρονολογείται γύρω στα 23.000 χρόνια πριν, είναι ένα από τα πιο διάσημα εκθέματα του μουσείου.
Γερμανικό πολυβολείο, 1942
Οι βασιλείς Ερρίκος Δ΄ και Λουδοβίκος ΙΓ' άφησαν επίσης το σημάδι τους στην πόλη. Ο Λουδοβίκος ΙΔ' γεννήθηκε στο κάστρο (το οικόσημο της πόλης απεικονίζει μια κούνια και την ημερομηνία της γέννησής του) και καθιέρωσε το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι ως κύρια κατοικία του από το 1661 έως το 1681. Ο Λουδοβίκος ΙΔ' παραχώρησε το κάστρο στον εξόριστο βασιλιά της Αγγλίας και της Σκωτίας Ιάκωβο Β' μετά την εξορία του από τη Βρετανία μετά την ένδοξη επανάσταση το 1688. Ο Ιάκωβος έζησε στο κάστρο για 13 χρόνια έως τον θάνατό του και είναι θαμμένος στην εκκλησία του Αγίου Ζερμαίν.
Το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι φημίζεται για τους κήπους του που περιλαμβάνουν μεγάλη βεράντα μήκους 2,4 χιλιομέτρων που κατασκευάστηκαν από τον Αντρέ Λε Νοτρ από το 1669 έως το 1673. Η βεράντα προσφέρει θέα στην κοιλάδα του Σηκουάνα και στο Παρίσι.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, το όνομα της πόλης άλλαξε, όπως και πολλά άλλα τοπωνύμια που είχαν θρησκευτική ή βασιλική αναφορά. Προσωρινά το όνομα της πόλης έγινε Μοντάνι-ντυ-Μπον-Αιρ (Βουνό με καθαρό αέρα). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ναπολέων Α' εγκατέστησε το σχολείο εκπαίδευσης αξιωματικών ιππικού στο παλιό κάστρο.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής από το 1940 έως το 1944, η πόλη ήταν το αρχηγείο του γερμανικού στρατού.
Την 1η Ιανουαρίου 2019, η πρώην κοινότητα Φουρκιέ συγχωνεύθηκε στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι.[9]
Οικονομία
Το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι είναι ένα σημαντικό κέντρο απασχόλησης με σχεδόν 19.000 θέσεις εργασίας το 1999 για πληθυσμό 38.000 κατοίκων ή μία δουλειά για δύο κατοίκους. Είναι ένα τριτογενές κέντρο με προσανατολισμό στο εμπόριο, την εκπαίδευση και τη διοίκηση. Ο τριτογενής τομέας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 94% των θέσεων εργασίας ή 17.890 από τις 18.885 (1999). Οι κύριες δραστηριότητες παροχής εργασίας είναι οι υπηρεσίες για επιχειρήσεις και προσωπικές υπηρεσίες (20,7%), διοίκηση (17,4%), υγεία (17,2%), εκπαίδευση (16%) και εμπόριο (12,9%).
Το ποσοστό ανεργίας το 2013 ήταν 9,3%[10], ποσοστό ελαφρώς χαμηλότερο από το μέσο όρο του νομού Ιβλίν (9,9%) και χαμηλότερο από τον γαλλικό εθνικό μέσο όρο (10,2%).
Αξιοθέατα
Το νοσοκομείο και το παρεκκλήσι του
Το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι είναι παλαιά βασιλική πόλη, χαρακτηρισμένη επίσης πράσινη πόλη χάρη στο δάσος που την περιβάλλει, κοντά στο Παρίσι.
Αγαπημένη κατοικία πολλών βασιλιάδων της Γαλλίας, γενέτειρα του Λουδοβίκου ΙΔ' που γεννήθηκε το 1638, το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι φημίζεται για την εξαιρετική ποιότητα ζωής του, το κάστρο του, το μουσείο του κάστρου και τη διάσημη βεράντα με θέα στον Σηκουάνα και στα δυτικά του Παρισιού.
Η πόλη έχει διατηρήσει τον αστικό ιστό που κληρονόμησε από τον Μεσαίωνα, τους στενούς δρόμους και πολλούς πεζόδρομους που χρονολογούνται από πολύ πριν τον 17ο αιώνα. Ανάμεσα στα μουσεία της πόλης υπάρχει και το μουσείο Κλωντ Ντεμπυσύ, που είναι αφιερωμένο στο έργο του συνθέτη Κλωντ Ντεμπυσύ, που γεννήθηκε στην πόλη.
