Ροβέρτος του Δυρραχίου

Ροβέρτος του Δυρραχίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1326
Θάνατος	19  Σεπτεμβρίου 1356
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	lord
Οικογένεια
Γονείς	Ιωάννης της Γραβίνας και Αγνή του Περιγκόρ[1]
Αδέλφια	Κάρολος του Δυρραχίου Λουδοβίκος του Δυρραχίου
Οικογένεια	Οίκος των Καπετιδών-Ανζού
Θυρεός

Ο Ροβέρτος του Δυρραχίου (1326 – 19 Σεπτεμβρίου 1356) από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού ήταν κύριος των Καππάτσιο, Μούρο & Μοντάλμπανο στο βασίλειο της Νάπολης.

Βιογραφία

Ήταν ο τρίτος γιος του Ιωάννη, δούκα του Δυρραχίου & κόμη της Γραβίνας και της Αγνής του Περιγκόρ, κόρης του Ηλία Ζ΄ κόμη του Περιγκόρ.

Αφού αιχμαλωτίσθηκε στην πολιορκία της Αβέρσα (1350) από τον Λουδοβίκο Α΄ της Ουγγαρίας, έμεινε αιχμάλωτός του για δύο χρόνια. Μετά την απελευθέρωσή του κατέφυγε με το θείο του καρδινάλιο του Περιγκόρ στην Αβινιόν, πόλη που είχε πωληθεί στον πάπα από την Ιωάννα Α΄ της Νάπολης.

Ο θείος του ήθελε να παντρέψει την ανιψιά τού Τζοβάννι Βισκόντι άρχοντα τού Μιλάνου με τον Ροβέρτο, αλλά στο ταξίδι του προς το Μιλάνο απήχθη από τον Ιάκωβο της Σαβοΐας κόμη του Πεδεμοντίου. Του τελευταίου η σύζυγος Σίβυλλα των Μπω, κατηγόρησε τον Ροβέρτο και την οικογένειά του, ότι συμμετείχαν στον φόνο του ανιψιού της Ροβέρτου κόμη του Αβελλίνο (είχε δολοφονηθεί με εντολή της συζύγου εκείνου Μαρίας της Νάπολης, την οποία είχε νυμφευτεί δια της βίας).

Απελευθερώθηκε το 1355, αφού ορκίστηκε ότι δεν θα εκδικηθεί τους πρώην απαγωγείς του. Σπάζοντας τον όρκο του, πολιόρκησε το 1355 το φρούριο των Μπω, που ήταν η έδρα του Ραϋμόνδου Γ΄ των Μπω, αδελφού και διαδόχου του δολοφονημένου Ροβέρτου. Ο πάπας εξοργίστηκε και, παρά το ότι ο θείος του τον υπερασπίστηκε, δεν γλύτωσε τον αφορισμό. Πολιορκήθηκε και αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει.

Συνόδευσε τον καρδινάλιο στη μάχη του Πουατιέ, όπου κρατώντας ουδετερότητα προσπάθησε να μεσολαβήσει ανάμεσα στις Αγγλικές δυνάμεις, που ήταν υπό τις διαταγές του Εδουάρδου του "Μαύρου Πρίγκηπα", και τις Γαλλικές δυνάμεις, που ήταν υπό τις διαταγές του ίδιου του βασιλιά Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας. Σπάζοντας την ουδετερότητα, πολέμησε στο πλευρό των Γάλλων και σκοτώθηκε στη μάχη. Η παραβίαση της ουδετερότητας εξόργισε τόσο πολύ τον Εδουάρδο, που έκαψε το πτώμα του ως ένδειξη χλευασμού.

Πρόγονοι

Πηγές

• Zacour, Norman P. (1960). «Talleyrand: The Cardinal of Périgord (1301–1364)». Transactions of the American Philosophical Society New Ser. 50 (7): 1–83. doi:10.2307/1005798. 

Παραπομπές σε πηγές

1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.