Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Γιβραλτάρ (αγγλικά: Gibraltar Football Association, GFA) είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του ποδοσφαίρου στο Γιβραλτάρ. Ιδρύθηκε το 1895 και είναι από τις παλαιότερες ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες στον κόσμο. Έγινε μέλος της UEFA στις 24 Μαΐου του 2013 και μέλος της FIFA στις 13 Μαΐου του 2016.
Συντονίζει τις δραστηριότητες των εθνικών ομάδων ανδρών, γυναικών και νέων του Γιβραλτάρ. Διοργανώνει επίσης εθνικά πρωταθλήματα, ενώ είναι υπεύθυνη και για τη διεξαγωγή του κυπέλλου της χώρας.
Ιστορία
Η GFA διαμορφώθηκε ως αποτέλεσμα της αύξησης του αριθμού των ποδοσφαιρικών συλλόγων στο Γιβραλτάρ, και σχεδιάστηκε με σκοπό να φέρει κάποια μορφή οργάνωσης στο άθλημα. Το διάστημα μεταξύ της σύστασης της GFA έως και το 1907, η μοναδική ποδοσφαιρική διοργάνωση στο Γιβραλτάρ ήταν το Κύπελλο Εμπόρων (Merchant's Cup). Ωστόσο, το 1907 η GFA δημιούργησε ένα συμπληρωματικό πρωτάθλημα στο υπάρχον κύπελλο.
Το 1901 η GFA σχημάτησε ένα εθνικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, το οποίο λάμβανε μέρος σε αγώνες με βρετανικές στρατιωτικές ομάδες. Η συγκεκριμένη εθνική ομάδα συνέχισε να μετέχει σε αγώνες, με αξιοσημείωτο αυτόν εναντίων της Ρεάλ Μαδρίτης το 1949, από την οποία απέσπασε ισοπαλία.
Αίτηση σε UEFA / FIFA
Η GFA προσχώρησε στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας το 1909, ενώ μετέπειτα έκανε προσπαθειες να γίνει πλήρες μέλος της FIFA, αν και στην εθνική ομάδα της επιτρεπόταν να αγωνισθεί σε διεθνείς διοργανώσεις. Αυτές η προσπάθειες έφεραν έντονη αντίδραση από τη Βασιλική Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (RFEF).[1]
Η αίτηση της GFA να γίνει μέλος της FIFA κατατέθηκε το 1997. Δύο χρόνια αργότερα, η FIFA επιβεβαίωσε την έναρξη της διαδικασίας και διαβίβασε την αίτηση της GFA στην υπεύθυνη ηπειρωτική συνομοσπονδία της UEFA, αφού σύμφωνα με το καταστατικό της FIFA είναι ευθύνη των συνομοσπονδιών να χορηγήσουν την ιδιότητα του μέλους για την υποβολή αίτησης. Το 2000, μια κοινή αντιπροσωπεία της UEFA και της FIFA μετείχαν σε έλεγχο που διενεργήθηκε για τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές της GFA. Η RFEF αντιστάθηκε σθεναρά την αίτηση της GFA.[2] Το 2001, το καταστατικό της UEFA άλλαξε ουτως ώστε μόνο «ανεξάρτητα κράτη αναγνωρισμένα από τα Ηνωμένα Έθνη» θα μπορούσαν να γίνουν μέλη. Ως εκ τούτου, η UEFA αρνήθηκε το αίτημα της GFA.
Η GFA προσέφυγε στο υψηλότερο αθλητικό δικαστήριο του κόσμου, το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (CAS), το οποίο αποφάνθηκε το 2003 ότι η αίτηση της GFA μπορεί να εξεταστεί με βάση το παλιό καθεστώς.[3] Ωστόσο, η UEFA Συνέχισε να αρνείται την αποδοχή της GFA ως μέλος. Τον Αύγουστο του 2006, το CAS αποφάνθηκε και πάλι ότι η GFA έπρεπε να προσχωρήσει ως πλήρες μέλος στην UEFA και στη FIFA και στις 8 Δεκεμβρίου 2006 αναγγέλθηκε ότι η GFA έγινε προσωρινό μέλος της UEFA.
Ωστόσο, η πλήρης ένταξη απαιτούσε την ψηφοφορία των μελών της UEFA. Που οδήγησαν σε αυτή την ψηφοφορία, η RFEF άσκησε πιέσεις εναντίον της ιδιότητας μέλους της GFA. Ο πρόεδρος της RFEF, Άνχελ Μαρία Βιγιάρ, απέδωσε την αντιπολίτευση της Ισπανίας στο ισπανικό αίτημα για το Γιβραλτάρ.[4] Ισχυρίστηκε επίσης οτι το θέμα ήταν πολιτικό, αναφερόμενος στη Συνθήκη της Ουτρέχτης του 1713.[5] Στις 26 Ιανουαρίου του 2007 σε συνέδριο της UEFA που πραγματοποιήθηκε στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, η αίτηση του Γιβραλτάρ για να γίνει πλήρες μέλος της UEFA απορρίφθηκε, με 45 ψήφους κατά έναντι 3 υπέρ (δηλαδή, την Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία), και τέσσερις αναποφάσιστοι.[6]
Έγκριση ιδιότητας μέλους από UEFA
Στις 21 Μαρτίου του 2012, η αίτηση για πλήρη ένταξη της GFA στην UEFA συζητήθηκε και πάλι, με τον οδικό χάρτη που περιλάμβανε την οικονομική και εκπαιδευτική στήριξη από την UEFA και είχε συμφωνηθεί. Αυτός ο οδικός χάρτης τέθηκε σε εφαρμογή μέχρι το τακτικό συνέδριο της UEFA το 2013, όταν οι ομοσπονδίες μέλη θα ψήφιζαν σχετικά με την αίτηση προσχώρησης. Η εκτελεστική επιτροπή της UEFA απόδέχθηκε την GFA ως προσωρινό μέλος την 1η Οκτωβρίου του 2012, εν αναμονή της ψηφοφορίας στο συνέδριό της το Μάιο του 2013 με σκοπό να την αποδεχτεί ως πλήρες μέλος.[7]
Μετά την ψηφοφορία στο συνέδριο της UEFA που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 24 Μαΐου του 2013, η GFA έγινε δεκτή ως πλήρες μέλος της UEFA. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν η αποδοχή της GFA ως πλήρες μέλος της UEFA με σαφή πλειοψηφία. Δύο εθνικές ομοσπονδίες, της Λευκορωσίας και της Ισπανίας, καταψήφισαν την πρόταση.[8]
Το Γιβραλτάρ έγινε το μικρότερο μέλος της UEFA με βάση τον πληθυσμό, πίσω από το Σαν Μαρίνο, το Λίχτενσταϊν και τις Νήσους Φερόε. Ακολουθώντας το παράδειγμα της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν και της Ρωσίας με τη Γεωργία, το Γιβραλτάρ και η Ισπανία δεν θα έρχοταν αντιμέτωπες στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (EURO).[9]
↑Sparre, Kirsten (8 Σεπτεμβρίου 2006). «Gibraltar to become member of UEFA despite Spanish resistance». playthegame.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. This happened after pressure from Spain which still claims sovereignty over Gibraltar after it was ceded to Britain under the 1713 Treaty of Utrecht. It refuses to recognise Gibraltar and there is an edict from the Consejo Superior de Deportes to all sports federations in Spain that they should block any membership application from organisations in Gibraltar.
↑«Gibraltar's bid fails 'through political pressure from Spain'». Panorama. 26 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. Villar said that "it is a political issue and since 1713 we have not found a political solution to this situation, because it is so difficult to resolve."
.svg)
