Για τη διοργάνωση δημιουργήθηκε στον ΣΕΓΑΣ (πρόεδρος ήταν ο Μ. Μίνδλερ) η "Επιτροπή Κολυμβητικών Αγωνισμάτων", με πρόεδρο τον παλαιό αθλητή, Ιωάννη Ψύχα, νικητή των Ολυμπίων Αγώνων 1870, του οποίου η οργανωτική ικανότητα και το φίλαθλο πνεύμα αποτελούσε εγγύηση. Η επιλογή του όρμου Κουμουνδούρου για τη διεξαγωγή των αγώνων, ελλείψει άλλου κατάλληλου χώρου, έγινε με κριτήριο τα ήρεμα νερά του, τα οποία δεν διαταράσσουν ούτε ρεύματα ούτε κυματισμός. Ήταν η πρώτη φορά που διεξήχθησαν εκεί, αφού παλιότερα οι αγώνες γίνονταν στην Εξέδρα του Νέου Φαλήρου, με μοναδική βοήθεια την ύπαρξη δύο σημαντήρων με κόκκινα σημαιάκια, που έδειχναν στους κολυμβητές τα όρια της αγωνιστικής διαδρομής. Η δε εκκίνηση γινόταν εντός τη θαλάσσης. Ένα επιπλέον αβαντάζ του Τουρκολίμανου ήταν πως η τοπογραφική διαμόρφωση επέτρεπε στους θεατές να παρακολουθούν πιο άνετα την εξέλιξη των αγωνισμάτων. Το μειονέκτημα της διοργάνωσης ήταν το προχωρημένο της περιόδου, μέσα Οκτωβρίου, που ήταν αποθαρρυντικό για κολύμβηση.
Προηγήθηκε η σχετική προετοιμασία. Δημιουργήθηκαν δύο βατήρες εκκίνησης-αναστροφής, οι οποίοι ρυμουλκήθηκαν από πλοιάριο του Λιμενικού. Έτσι οι διαδρομές μετρήθηκαν επακριβώς, για πρώτη φορά σε ελληνικούς κολυμβητικούς αγώνες. Διατέθηκε δύναμη ναυτών για την τήρηση της τάξης. Επιπλέον ο καιρός ήταν ηλιόλουστος διευκολύνοντας τόσο τους αθλητές όσο και την προσέλευση των θεατών και των δύο φύλων, που υπήρξε αθρόα. Μόνο ο άνεμος στάθηκε μικρό εμπόδιο, ιδίως τη δεύτερη και την τρίτη ημέρα, που δημιούργησε κυματισμό.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα προβλέπονταν αγωνίσματα πρωταθλήματος ανδρών, αγωνίσματα ναυτών και αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού, αγώνες εφήβων ως 19 ετών, αγώνες καταδύσεων, υδατοσφαίρισης, διελκυστίνδας και αγώνας αντοχής 3χλμ από Παλαιό Φάληρο (Πλάτωνος) ως Νέο Φάληρο (Εξέδρα), ο οποίος διεξήχθη σε ξεχωριστή ημέρα μια εβδομάδα αργότερα. Σε κάθε αγώνισμα βραβεύτηκαν οι τρεις πρώτοι, ενώ αθλοθετήθηκαν 4 κύπελλα, τα οποία κατέκτησαν οι εξής:
Κύπελλο ΣΕΓΑΣ για τη σκυταλοδρομία: Ν.Ο. Νέου Φαλήρου.
Κύπελλο Ι. Ψύχα για τα 3 χλμ: Δ. Βασιλόπουλος (ΝΟΝΦ).
Κύπελλο Μ. Μίνδλερ για το πόλο: Πειραϊκός Σύνδεσμος.
Κύπελλο ΝΟ Ν. Φαλήρου για τον πολυνίκη αθλητή: Δ. Βασιλόπουλος (ΝΟΝΦ).
Οι ομάδες και οι αθλητές
Ο πολυνίκης Δ. Βασιλόπουλος του Ν.Ο. Νέου Φαλήρου.
Δικαίωμα συμμετοχής είχαν αθλητές των συλλόγων-μελών του ΣΕΓΑΣ. Σύμφωνα με τον κανονισμό αθλητικής περιβολής:
"Οι αθληταί θα φέρουν υποχρεωτικώς ζωστήρα (σλιπ) κάτωθι της μόνης επιτρεπομένης βαθυκυάνου ή μελανής στολής. Εις το αγώνισμα της σκυταλοδρομίας εκάστη ομάς θα φέρη ίδιον κάλυμμα κεφαλής ιδιαιτέρου χρωματισμού".
Στους αγώνες δηλώθηκαν πάνω από 100 αθλητές από πέντε σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά: Πανελλήνιος Γ.Σ., Πέλοψ Μελαντίας, Όμιλος Ερετών, Ν.Ο. Νέου Φαλήρου και Πειραϊκός Σύνδεσμος. Τα επαρχιακά σωματεία αν και προσκλήθηκαν δεν έλαβαν μέρος. Στους αγώνες πήραν μέρος πολλοί λιγότεροι από τους δηλωθέντες, διότι οι περισσότεροι επέλεγαν μόνο τα αγωνίσματα που είχαν ελπίδα διάκρισης. Τους περισσότερους αθλητές παρουσίασε ο Πανελλήνιος. Αν και δεν είχε πολλές επιτυχίες, το γεγονός σχολιάστηκε θετικά, ως αισιόδοξο για το μέλλον του αθλήματος. Αρκετούς και καλούς αθλητές εμφάνισαν ο Πειραϊκός και ο Πέλοψ, ο προσφυγικός ναυτικός σύλλογος που είχε έρθει από τη Σμύρνη και προσπαθούσε να σταθεί ξανά στα πόδια του. Ο Όμιλος Ερετών δεν παρουσίασε κολυμβητές, μόνο καταδύτες ενώ ο ΝΟ Νέου Φαλήρου με επτά μόνο αθλητές πήρε τις περισσότερες πρώτες θέσεις (6). Αν και οι αθλητές δεν είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα, εν τούτοις σημειώθηκαν νέα ελληνικά ρεκόρ. Εξάλλου κάποια αγωνίσματα (πρόσθιο, ύπτιο) ήταν πρωτόγνωρα. Τα καλύτερα ρεκόρ ελεύθερης κολύμβησης μέχρι την έναρξη των αγώνων ήταν:
100μ:
Α. Ασημακόπουλος: 1.15.2 (Πανελλήνιοι αγώνες 1911)
1609μ: Π. Ψύχας: 30.44.8 (Πανελλήνιοι αγώνες 1909)
800μ ομάδων: Ν.Ο. Αλεξανδρείας: (Πανελλήνιοι αγώνες 1911)
Τα ρεκόρ αυτά καταρρίφθηκαν από έναν και μόνο κολυμβητή, τον Δ. Βασιλόπουλο του Ν.Ο. Νέου Φαλήρου, που αναδείχθηκε ο κυρίαρχος των αγώνων. Οι κολυμβητές που ξεχώρισαν και τα σχόλια που γράφτηκαν γι’ αυτούς ήταν:
Δ. Βασιλόπουλος (Ν.Ο. Νέου Φαλήρου): παρουσίασε καταπληκτική βελτίωση από το 1920 που μετείχε στους προκριματικούς της Ολυμπιάδας της Αμβέρσας. Ήταν ο μόνος από τους κολυμβητές που έκανε επιμελή προπόνηση. Κολύμπησε με τέλειο κρόουλ και κατέρριψε όλα τα ρεκόρ στο ελεύθερο στα: 100μ, 400μ, 1.500μ και 3.000μ. Αν είχε σοβαρό αντίπαλο θα πετύχαινε καλύτερους χρόνους. Στα 100μ άφησε τον δεύτερο 25μ, στα 400μ περίπου 90μ, στα 1500μ περίπου 250μ και στα 3χλμ είχε πάνω από χίλια μέτρα διαφορά από τον δεύτερο.
Ν. Δρούκας (Πειραϊκός Σύνδεσμος): σχολάστηκε αρνητικά, διότι συνδύαζε την πάλη με την κολύμβηση κάτι ασύμβατο.
Κ. Καλούδης (Πειραϊκός Σύνδεσμος): ήταν εντελώς αγύμναστος.
Α. Αθανασιάνος (Πειραϊκός Σύνδεσμος): νεαρός που υπόσχεται πολλά, αρκεί να κλείσει τα μάτια στους πειρασμούς.
Αλκ. Καλογερόπουλος (Πέλοψ): πολλά υποσχόμενος αν συνεχίσει να προπονείται.
Γ. Χαλκιόπουλος (Πειραϊκός Σύνδεσμος): πολλά υποσχόμενος.
Δ. Ντούμας (Πανελλήνιος Γ.Σ.): καλός αλλά δεν τον ευνοεί το ανάστημά του.
Η υδατοσφαίριση και οι καταδύσεις
Οι αγώνες γούοτερ πόλο ήταν ενδιαφέροντες και αγωνιώδεις αλλά στα ματς που έκριναν τον τίτλο μεταξύ Πέλοπα-Ν. Φαλήρου και Πέλοπα-Πειραϊκού υπήρξαν πολλές διαμαρτυρίες σε βάρος του διαιτητή Ι. Ψύχα, χάρη στην ψυχραιμία του οποίου τέλειωσαν οι δυο αγώνες και δεν διακόπηκαν.
Οι καταδύσεις σημαδεύτηκαν από αποδοκιμασίες των θεατών προς τους αθλητές που δεν συμπαθούσαν, κάτι που σχολιάστηκε δυσμενώς, για το ποιόν των δήθεν "φιλάθλων".
Αποτελέσματα
Α΄ ημέρα, Παρασκευή 12 Οκτωβρίου
100μ. ελεύθερα ανδρών
Δ. Βασιλόπουλος (ΝΟ Νέου Φαλήρου): 1.14.8 (ν.π.ρ.)
Αγώνες ναυτών-αξιωματικών: στο πρόγραμμα αναφέρονταν επίσης τέσσερα αγωνίσματα για στρατευμένους (εκτός συναγωνισμού), για τα οποία δεν είναι γνωστά τα αποτελέσματα:
