Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 08/12/2012.
Γεννήθηκε στα Άσπρα Σπίτια Ηλείας. Εγκαταστάθηκε στο Αιγάλεω το 1959 και σπούδασε στη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1967. Στη διάρκεια των σπουδών του, ασχολήθηκε με την πολιτική και χρημάτισε αναπληρωτής γραμματέας της Ένωσης Δημοκρατικής Νεολαίας Αιγάλεω.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εντάχθηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα και στην οργάνωση «Δέκα». Το 1974 έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ και ήταν υποψήφιος βουλευτής της Β΄ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών στις εκλογές του ίδιου έτους. Πήρε μέρος στις δημοτικές εκλογές του 1978 και σε ηλικία 38 ετών εκλέχθηκε για πρώτη φορά δήμαρχος Αιγάλεω, αξίωμα το οποίο υπηρέτησε επί συνολικά δώδεκα έτη, και συγκεκριμένα στις περιόδους από 1979 έως το 1982, από το 1983 έως το 1986 και από το 1991 έως το 1994. Από το 1987 έως το 1989 διετέλεσε νομάρχης Λακωνίας.[2]
Θεωρείται από τους αναβαθμιστές της πόλης του Αιγάλεω, καθώς επί των ημερών του συντελέσθηκαν σημαντικά αποχετευτικά και αντιπλημμυρικά έργα. Επίσης, διαμορφώθηκαν πλατείες, άρχισε η αξιοποίηση του Άλσους Αιγάλεω και η κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου και του νέου Δημαρχείου επί της Ιεράς Οδού. Στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010, έλαβε μέρος ως «αριστείνδην» υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και εκλέχθηκε με την παράταξη Αιγάλεω-Νέα εποχή του Χρήστου Καρδαρά. Είχε, επίσης, διατελέσει πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αιγάλεω.
Πηγές
Ευγενία Μπουρνόβα «Από τις Νέες Κυδωνίες στο Δήμο Αιγάλεω», 2002
.png)
