Ο Ντράγκαν Τράβιτσα είναι γιος του Γιουγκοσλάβου παλαίμαχου αθλητή και προπονητή πετοσφαίρισης Λιούμπομιρ Τράβιτσα,[1] που διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού Πειραιώς τη διετία 2002-2004. Ο Ντράγκαν γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ της τότε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας αλλά μεγάλωσε στην Ιταλία, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως προπονητής. Ξεκίνησε να ασχολείται με το βόλεϊ το 2000 σε ηλικία 14 ετών στά τμήματα υποδομής της ομάδας του Τρεβίζο (τότε Σίσλεϊ), και την περίοδο 2002-03 αγωνίστηκε στο ιταλικό Πρωτάθλημα της Β΄1 κατηγορίας με την Παλαβόλο Φαλκονάρα. Την περίοδο 2003-04 έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ιταλίας με την ομάδα της Μόντενα (τότε Ντεϊτόνα), στην οποία παρέμεινε για δύο περιόδους. Την περίοδο 2005-06 αγωνιζόμενος στο πρωτάθλημα Α΄2 με την Ρέιμα της πόλης Κρέμα αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης Κ-23 της Α΄2, και η ομάδα του κέρδισε την άνοδο στην Α΄1. Την επόμενη περίοδο πάλι στην Α΄2, πάλι κερδίζει την άνοδο, αυτή τη φορά ως πρωταθλητής Α΄2 με τη Σπάρκλινγκ Μιλάνου. Επίσης κατέκτησε το Κύπελλο ομάδων της Α΄2.
Είχε φτάσει όμως η στιγμή για το μεγάλο άλμα. Ο Ντράγκαν Τράβιτσα από το 2008 έως το 2013 αγωνίζεται στα μεγαθήρια του ιταλικού βόλεϊ, κατά σειρά στις Μόντενα Βόλεϊ, Γκαμπέκα και Λούμπε Ματσεράτα, με την οποία κατακτά το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του το 2011-12, είναι φιναλίστ σε δύο τελικούς Κυπέλλου Ιταλίας και κατακτά το Σούπερ Καπ Ιταλίας το 2012. Οι εμφανίσεις του με τις ιταλικές ομάδες έκαναν την τότε πανίσχυρη πρωταθλήτρια ΡωσίαςΜπελογκόριε Μπέλγκοροντ να τον εντάξει στο δυναμικό της εκείνο το καλοκαίρι.[2] Με την ομάδα του Μπέλγκοροντ ο Ντράγκαν Τράβιτσα κατέκτησε το Κύπελλο Ρωσίας τον Ιανουάριο του 2014, δύο Σούπερ Καπ Ρωσίας και τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα Ρωσίας 2014-15. Οι μεγάλες του όμως επιτυχίες ήταν το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2013-14 και ακολούθως το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 2014.[3]
Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ η Λούμπε επιβλήθηκε με 3–1 της Χάλκμπανκ Άγκυρας του Δημήτρη Τζούριτς,[4] ομάδα στην οποία ο Τράβιτσα βρέθηκε το 2015, και με την οποία κατέκτησε το Πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ Τουρκίας περιόδου 2015-16.
Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμά του από την ιρανική Σαρδαρί της πόλης Ούρμια, και τον Φεβρουάριο του 2017 ξαναβρέθηκε στην Ιταλία για λογαριασμό της Μόντενα Βόλεϊ.[5] Τον Ιούνιο του 2017 μετακομίζει στην Παλαβόλο Πάντοβα[1] όπου παραμένει για τρεις περιόδους, αφού τον Μάιο του 2020 υπογράφει στην Ούμπρια της Περούτζιας.[6] Με την Ούμπρια επανέρχεται στους τίλους με την κατάκτηση του Σούπερ Καπ Ιταλίας το 2020 αλλά και του Κυπέλλου Ιταλίας το 2022. Ήταν επίσης δύο φορές δευτεραθλητής Ιταλίας, φιναλίστ του Κυπέλλου το 2021 και συμμετείχε σε δύο ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ.[7][8]
Τον Αύγουστο του 2022 ο σπουδαίος Ιταλός πασαδόρος υπέγραψε στον Ολυμπιακό Πειραιώς παροτρυνόμενος από τον επίσης Ιταλό προπονητή των ερυθρόλευκων Αλμπέρτο Τζουλιάνι, αλλά και από τον πατέρα του, Λιούμπομιρ.[9][10] Στον Ολυμπιακό ο Τράβιτσα πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, όχι μόνο λόγω της σχεδόν πλήρους ανανέωσης στο δυναμικό της ομάδας του Πειραιά αλλά και ως αναγνώριση της αξίας του και των ηγετικών του ικανοτήτων. Ο Ιταλός πασαδόρος οδήγησε με μαεστρία τους ερυθρόλευκους στην κατάκτηση του 3ου ευρωπαϊκού τους τίτλου, του Τσάλεντζ Καπ της περιόδου 2022-23[11] και του Πρωταθλήματος Ελλάδας 2022-23.[12]
Τον Ιούνιο εκείνου του έτους ανανεώθηκε η συνεργασία του Ντράγκαν Τράβιτσα με τον Ολυμπιακό κατόπιν επιθυμίας και του ίδιου του παίκτη,[13][14] και ο Ιταλός πασαδόρος οδήγησε τους Πειραιώτες στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας μετά από επτά χρόνια αλλά επίσης και του Πρωταθλήματος Ελλάδας 2023-24.
Διεθνής καριέρα
Ο Ντράγκαν Τράβιτσα κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική Ιταλίας για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2007,[15] χωρίς ωστόσο να αγωνιστεί σε κάποιον αγώνα. Την πρώτη του εμφάνιση με την «Μπλε Ομάδα» την έκανε στις 11 Νοεμβρίου 2007 σε έναν ανεπίσημο αγώνα σε «Ολ Σταρ Γκέιμ» απέναντι στους "αστέρες" του ιταλικού πρωταθλήματος στην πόλη Φόρλι.[16] Ακολούθησε μια πλούσια καριέρα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, στο οποίο έγινε ο βασικός πασαδόρος το 2011 στη θέση του σπουδαίου Βαλέριο Βερμίλιο. Με τους «ατζούρι» κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2011[17] και του 2013,[18] και ενδιάμεσα οδήγησε την Εθνική Ιταλίας στο χάλκινο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012, ξεπερνώντας το επίτευγμα του πατέρα του ο οποίος ήταν 6ος στους Ολυμπιακούς της Μόσχας το 1980. Στη συλλογή του βρίσκονται ακόμα τα χάλκινα μετάλλια στη Παγκόσμια Λίγκα (Γουόρλντ Λιγκ) το 2013 και το 2014[19] καθώς και το χάλκινο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Μεγάλων Πρωταθλητών (Γκραντ Τσάμπιονς Καπ) το 2013.
_pictogram.svg)
.jpg)
