Ο Ντέρικ Μάρτελ Ρόουζ (αγγλικά: Derrick Martell Rose, γεννήθηκε 4 Οκτωβρίου1988) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Με ύψος 1.91μ αγωνιζόταν στη θέση του πόιντ γκαρντ και σούτινγκ γκαρντ. Ανακηρύχθηκε καλύτερος νέος παίκτης της χρονιάς στο NBA το 2009 και έγινε ο νεότερος παίκτης που κέρδισε το βραβείο πολυτιμότερου παίκτη του NBA το 2011 σε ηλικία 22 ετών και 7 μηνών.[1]
Σταδιοδρομία
Γεννημένος στο Σικάγο ο Ρόουζ, με την ομάδα του λυκείου της Λανς του κατέκτησε δύο πρωταθλήματα πολιτείας και αξιολογήθηκε από τους ανιχνευτές ταλέντων ως ο καλύτερος ανερχόμενος πόιντ γκαρντ (μετά τον Ράσελ Ουέστμπρουκ) της χώρας μετά την αποφοίτησή του. Αγωνίστηκε με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μέμφις, τους Τάιγκερς, και έφτασε στον τελικό του NCAA το 2008. Λίγο αργότερα, ο Ρόουζ συμμετείχε στο NBA Ντραφτ του 2008 και επιλέχθηκε πρώτος από την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, τους Σικάγο Μπουλς.[2]
Κατά την πρώτη του χρονιά στην επαγγελματική καλαθοσφαίριση, ψηφίστηκε ως Κορυφαίος Πρωτοεμφανιζόμενος Παίκτης για το έτος 2009[3][4] και επιλέχθηκε ως μέλος της All-Rookie Team.[5] Στη δεύτερη περίοδό του στην επαγγελματική καλαθοσφαίριση, επιλέχθηκε ανάμεσα στους παίκτες που συμμετείχαν στο NBA All-Star Game του 2010,[6] ενώ παράλληλα δηλώθηκε στην Εθνική Ομάδα των Η.Π.Α. που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010.[7]
Το 2011 έγινε ο νεαρότερος παίκτης που κέρδισε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη του ΝΒΑ, για την αγωνιστική περίοδο 2010-11.[8] Με 81 αγώνες της κανονικής περιόδου, μέτρησε 25 πόντους (44.5% σουτ, 33.2% τρίποντα, 85.8% βολές), 4.1 ριμπάουντ, 7.7 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 37.4′ συμμετοχής.[9] Οδήγησε τους Μπουλς στη κορυφή της Ανατολής, έχοντας 62-20 ρεκόρ, όμως στους Τελικούς της περιφέρειας αποκλείστηκε από τους Χιτ με 4-1.
Οι οπαδοί των Μπουλς τον αποκαλούσαν διάδοχο του Μάικλ Τζόρνταν, ενώ αρκετοί υποστήριζαν πως είναι ο καλύτερος εν ενεργεία πλέι μέικερ στον κόσμο. Ωστόσο μετά τον μεγάλο και πολύχρονο τραυματισμό του και τις κακές του εμφανίσεις στο Μουντομπάσκετ του 2014, τέθηκε υπό αμφισβήτηση. Το 2016 συμφώνησε με τους Νιου Γιορκ Νικς έχοντας τη σεζόν 2016-17, 18 πόντους, 3.8 ριμπάουντ, 4.4 ασίστ κατά μέσο όρο.
Το καλοκαίρι του 2017 συμφώνησε με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς.[10] Στις 8 Φεβρουαρίου 2018 μέσω τριπλής ανταλλαγής, βρέθηκε στην ομάδα των Γιούτα Τζαζ.[11] Ωστόσο δυο μέρες μετά έμεινε ελεύθερος.[12] Στις 8 Μαρτίου 2018 ανακοινώθηκε από τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς, μέχρι το τέλος της χρονιάς.[13] Τέλειωσε τη σεζόν με 18 πόντους, 2.7 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ με 37% από το τρίποντο, παίζοντας συνήθως ως αναπληρωματικός. Εμφανίστηκε σε 57 αγώνες από τα 72 των Τίμπεργουλφς.[14]
Την 1η Ιουλίου 2019, συμφώνησε με τους Ντιτρόιτ Πίστονς για διετές συμβόλαιο συνεργασίας έναντι 15 εκατομμυρίων δολαρίων.[15] Ξεκίνησε την σεζόν με καλές επιδόσεις, όντας πρώτος σκόρερ και πασέρ της ομάδας (21.5 πόντους και 5.3 ασίστ μ.ο).[16] Στη συνέχεια της σεζόν 2019-20, συμπλήρωσε 11 σερί ματς με πάνω από 20 πόντους, κάτι που δεν είχε πετύχει ούτε την χρονιά που αναδείχτηκε MVP του ΝΒΑ.[17] Τον Μάρτιο του 2020, υπέστη βαρύ διάστρεμμα στον δεξιό του αστράγαλο μένοντας εκτός από τη συνέχεια της σεζόν.[18] Ξεκίνησε τη σεζόν 2020-21 με τους Πίστονς, έχοντας μέχρι τον Φεβρουάριο, σε 15 αγώνες, 14.2 πόντους, 1.9 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ.
Στις 8 Φεβρουαρίου 2021, ανακοινώθηκε από τους Νιου Γιορκ Νικς μέσω ανταλλαγής.[19] Τη σεζόν 2021-22, πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις έχοντας 14.9 πόντους και 4.2 ασίστ) στη Νέα Υόρκη και στα 33 του εξασφάλισε δικαίως ένα συμβόλαιο 43εκ. δολαρίων για τρία χρόνια.[20] Τη σεζόν 2022-23, ένας τραυματισμός στον αστράγαλο τον έριξε αρκετά χαμηλότερα στο ροτέισον, με την κανονική σεζόν να τον βρίσκει σε περίπου 13 λεπτά συμμετοχής να μετράει 5.6 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και 1.7 ασίστ σε 27 αγώνες.
Tον Ιούλιο του 2023 έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε συμβόλαιο διετούς διάρκειας με τους Μέμφις Γκρίζλις.[21] Τη σεζόν 2023-24, μέτρησε 8 πόντους (46% στα δίποντα, 36.6% στα τρίποντα), 1.9 ριμπάουντ και 3.3 ασίστ ανά 16.6 λεπτά συμμετοχής, αγωνιζόμενος σε 24 αγώνες της κανονικής διάρκειας του NBA. Στις 24 Σεπτεμβρίου, αποτέλεσε παρελθόν από τους Γκρίζλις μετά από ένα χρόνο συνεργασίας.[22]
Στις 26 Σεπτέμβριου 2024, πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την ενεργό δράση, μετά από 16 χρόνια καριέρας.[23]
Στις 4 Ιανουαρίου 2025, οι Σικάγο Μπουλς τίμησαν τον αθλητή αποσύροντας τη φανέλα του, στο ημίχρονο της εντός έδρας αναμέτρησης με τους Νιου Γιορκ Νικς.[24][25]