Ντέιβιντ Ντιουκ

Ντέιβιντ Ντιουκ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1  Ιουλίου 1950, Τάλσα
Υπηκοότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Πολιτικό κόμμα	Αμερικανικό Ναζιστικό Κόμμα, Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, Populist Party, Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και Reform Party of the United States of America
Σπουδές	Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα Межрегиональная академия управления персоналом (έως 2005) John F. Kennedy High School Riverside Military Academy
Επάγγελμα	πολιτικός δημοσιογράφος συγγραφέας[1] ιστορικός[2]
Ιστοσελίδα	https://davidduke.com
Αξίωμα	συγγραφέας και Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λουιζιάνα
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντέιβιντ Έρνεστ Ντιουκ (David Ernest Duke, γενν. 1 Ιουλίου 1950) είναι Αμερικανός φυλετικός εθνικιστής και ακροδεξιός πολιτικός, εισηγητής αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας και πρώην Μέγας Μάγος ή Δράκων της Κου-Κλουξ-Κλαν^[3].

Τα πρώτα χρόνια

Ο Ντιουκ, γιος μηχανικού εταιρείας πετρελαίων, γεννήθηκε στην Τάλσα (Οκλαχόμα), αλλά εξαιτίας της εργασίας του πατέρα του έζησε ως παιδί με την οικογένειά του σε διάφορα μέρη της Γης. Τελικώς η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Λουιζιάνα. Το 1967 εντάχθηκε στην Κου-Κλουξ-Κλαν και το επόμενο έτος εγγράφηκε ως φοιτητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα στο Μπάτον Ρουζ, όπου το 1970 ίδρυσε τη «Συμμαχία Λευκής Νεολαίας» (White Youth Alliance). Είχε γίνει διαβόητος στην πανεπιστημιούπολη για το γεγονός ότι συχνά φορούσε ναζιστική στολή^[4]. Εκεί γνώρισε και τη Χλόη Ε. Χάρντιν (Chloë Hardin), με την οποία παντρεύτηκαν αμέσως μετά την αποφοίτησή του το 1974, απέκτησαν δύο κόρες και πήραν διαζύγιο το 1984.

Στην πολιτική

Η πρώτη κάθοδος του Ντιουκ στην πολιτική για δημόσιο αξίωμα ήταν το 1975, οπότε έθεσε υποψηφιότητα με το Δημοκρατικό Κόμμα για την τοπική γερουσία της Λουιζιάνα. Τού επιτράπηκε να εκφωνήσει λόγους σε αρκετά πανεπιστήμια και πήρε 11.079 ψήφους (ποσοστό 33% στην περιφέρειά του), χωρίς να εκλεγεί. Επανέλαβε την προσπάθεια το 1979 με το ίδιο κόμμα, ερχόμενος δεύτερος μεταξύ τριών υποψηφίων για την έδρα της περιφέρειας με 26%.

Το 1988 ο Ντιουκ υπέβαλε υποψηφιότητα για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, αλλά μόνο σε 11 Πολιτείες, αποσπώντας 47.047 ψήφους, μόλις το 0,04% του συνολικού εκλογικού σώματος των ΗΠΑ.

Το μοναδικό δημόσιο αξίωμα στο οποίο εκλέχθηκε ποτέ ο Ντέιβιντ Ντιούκ ήταν αυτό του μέλους της τοπικής Βουλής των Αντιπροσώπων της Λουιζιάνα, το οποίο κατείχε από τις 18 Φεβρουαρίου 1989 μέχρι τις 13 Ιανουαρίου 1992, έχοντας αλλάξει κόμμα και υποστηριζόμενος από το Ρεπουμπλικανικό. Ενώ ακόμα ήταν βουλευτής, έθεσε υποψηφιότητα για το αξίωμα του Κυβερνήτη της Λουιζιάνα το 1991. Το 1992 ήταν υποψήφιος για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ. Ο Ντιούκ έχει επίσης κατεβεί, ανεπιτυχώς, ως υποψήφιος για τη Γερουσία των ΗΠΑ και για τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ.

Ο Ντιούκ έχει καταδικασθεί τελεσίδικα για απάτη σε βαθμό κακουργήματος, για την εξαπάτηση υποστηρικτών του με τον ισχυρισμό ότι δεν είχε χρήματα και ότι κινδύνευε να χάσει το σπίτι του, έτσι ώστε να τους αποσπάσει επείγουσες δωρεές. Εκείνη την εποχή ο Ντιούκ δεν αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα και χρησιμοποίησε τις δωρεές για «ψυχαγωγική χαρτοπαιξία».

Πολιτικές θέσεις

Ο Ντιούκ χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως «φυλετικό ρεαλιστή», υποστηρίζοντας ότι «όλοι οι άνθρωποι έχουν το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα να διατηρήσουν τη δική τους κληρονομιά»^[5]. Συχνά υποστηρίζει ότι οι Εβραίοι ελέγχουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, την αμερικανική κυβέρνηση και τα αμερικανικά ΜΜΕ. Υποστηρίζει επίσης τη διατήρηση αυτών που ο ίδιος θεωρεί ως Δυτικό πολιτισμό και παραδοσιακές χριστιανικές οικογενειακές αξίες, την κατάργηση της εφορίας, τον εθελοντικό διαχωρισμό των ανθρώπινων φυλών και τον αντικομμουνισμό^[6][7][8]. Επιπλέον, έχει κατηγορηθεί ότι υποστηρίζει την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Διατηρεί εκπομπή στο διαδικτυακό ραδιόφωνο, από όπου προπαγανδίζει τις απόψεις του. Τον Αύγουστο του 2015 αναφέρθηκε στα ΜΜΕ ότι ο Ντιούκ υποστήριζε την υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ για το χρίσμα του προεδρικού υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, μία στήριξη που ο ίδιος ο Τραμπ απεκήρυξε με τα λόγια «δε θέλω τη στήριξη του Ντιούκ»^[9][10]. Αντιδρώντας, ο Ντιούκ είχε γράψει τότε στον ιστότοπό του ότι δεν είχε δηλώσει κάτι τέτοιο^[11][12]. Διευκρίνισε αργότερα ότι, αν και θεωρούσε τον Τραμπ «τον καλύτερο από τον σωρό» εξαιτίας των αντιμεταναστευτικών του θέσεων, η στήριξη του κράτους του Ισραήλ από τον Τραμπ ήταν «κόκκινη γραμμή» για αυτόν. Ο Ντιούκ είπε ότι «ο Τραμπ το έχει ξεκαθαρίσει ότι είναι χίλια τα εκατό αφοσιωμένος στο Ισραήλ, οπότε τι ποσοστό απομένει για την Αμερική;»^[13]. Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 2016 ο Ντιούκ παρότρυνε τους ακροατές του να ψηφίσουν Τραμπ, λέγοντας ότι «η ψήφος για οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Τραμπ αποτελεί στ' αλήθεια προδοσία της κληρονομιάς σας»^[14].

Συγγραφικό έργο

• Το αυτοβιογραφικό My Awakening: A Path to Racial Understanding («Η αφύπνισή μου: ένας δρόμος για τη φυλετική συνειδητοποίηση», 1998)
• Το αντισημιτικό Jewish Supremacism: My Awakening to the Jewish Question (2003), που πρωτοεκδόθηκε στη Ρωσία το 2001 υπό τον τίτλο Το Εβραϊκόν Ζήτημα με τη ματιά ενός Αμερικανού. Παραδόξως είναι αφιερωμένο σε έναν Εβραίο, τον χημικό και συγγραφέα Ίσραελ Σαχάκ (1933-2001), που είχε επιζήσει του Ολοκαυτώματος.

Παραπομπές

1. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
2. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
3. Duke, David. «My Awakening: A Path to Racial Understanding». Free Speech Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2007. 
4. Bridges, Tyler (1995). The Rise of David Duke. University of Mississippi Press. ISBN 0-87805-678-5. 
5. Duke, David (12 Μαρτίου 2005). «David Duke answers an email about whether he is a racist». Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2006. 
6. Duke, David. «An Aryan Vision». My Awakening. SolarGeneral. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2006. 
7. Duke, David (23 Οκτωβρίου 2004). «Kayla Rolland: One More Victim». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2006. 
8. «David Duke: In His Own Words / On Segregation». Anti-Defamation League. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2006. 
9. Diamond, Jeremy (25 Αυγούστου 2015). «David Duke on Trump: He's 'the best of the lot'». CNN. http://www.cnn.com/2015/08/25/politics/david-duke-donald-trump-immigration/. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. 
10. Dann, Carrie (25 Αυγούστου 2015). «Donald Trump: I Don't Want David Duke's Endorsement». NBC. http://www.nbcnews.com/politics/2016-election/donald-trump-i-dont-want-david-dukes-endorsement-n416566. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. 
11. Dr. David Duke: The Zio Media Lies: I have not endorsed Donald Trump!, davidduke.com
12. A torrent of Zio-Media Lies: David Duke's Trump endorsement that wasn't!, davidduke.com
13. «David Duke: Donald Trump Is Too Zionist for Me». 
14. «David Duke, Anyone besides Donald Trump 'is really treason to your heritage.'». Politico. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ντέιβιντ Ντιουκ

• Επίσημος ιστότοπος Αρχειοθετήθηκε 2011-02-22 στο Wayback Machine.
• Επίσημο «κανάλι» στο YouTube