Ο Νίκος Σαμαράς (Στουτγκάρδη, 1 Ιουλίου 1970 - Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 2013) ήταν Έλληνας πετοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας των ανδρών (στην οποία διετέλεσε αρχηγός) κατέγραψε συνολικά 263 συμμετοχές[1] και με εκείνη των εφήβων άλλες 160. Τη σεζόν 2012-13 αγωνιζόταν και προπονούσε την ομάδα της Λήμνου, τόπο όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα από το 2009. Αποτελούσε παίκτη σύμβολο για το ελληνικό βόλεϊ.
Καριέρα
Σπούδασε Φυσική Αγωγή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, από όπου απέκτησε πτυχίο. Αγωνίστηκε σε 9 επαγγελματικούς συλλόγους σε Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία, με τελευταίο σταθμό σε ανώτερη κατηγορία τον Μίλωνα Ν. Σμύρνης το 2011-12.
Τη μεγαλή του φήμη απέκτησε ως παίκτης του Α.Ο. Ορεστιάδας, στον οποίο αγωνίστηκε από το 1988 έως το 1998. Με το σύλλογο της Θράκης έζησε μεγάλες στιγμές ξεκινώντας από το 1988 όταν κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων. Αποτέλεσε βασικό της στέλεχος επί μία δεκαετία παρά το ότι σε κάθε μεταγραφική περίοδο αποτελούσε το μήλο της έριδος για τους δύο μεγάλους του κέντρου. Όμως, η αγάπη του κόσμου της Ορεστιάδας ανάγκαζε τον χρηματοδότη της ομάδας, Πάνο Ζερίτη της χαρτοβιομηχανίας "ΝΤΙΑΝΑ" να ματώνει για να τον κρατήσει.
Με την παρουσία του Σαμαρά η ομάδα αλλάζει προφίλ και ανεβαίνει στο επίπεδο των διεκδικητών των τίτλων. Φιναλίστ κυπέλλου Ελλάδος το 1993, 3η θέση στο πρωτάθλημα επί τρεις συνεχόμενες χρονιές: 1994, 1995 (ενώ είχε τερματίσει 2η κατά την κανονική περίοδο), 1996 και φιναλίστ επί δύο συνεχόμενες χρονιές: 1997 και 1998, στο απόγειο της σταδιοδρομίας του στην Ορεστιάδα, όπου χάνει τον τίτλο στις λεπτομέρειες. Την πρώτη χρονιά ενώ έχει αποκλείσει τον Ολυμπιακό χάνει στον τελικό από τον Άρη και τη δεύτερη χρονιά ενώ έχει τερματίσει πρώτη κατά την κανονική περίοδο και έχει το πλεονέκτημα έδρας χάνει στο πέμπτο και αποφασιστικό ματς μέσα στην Ορεστιάδα.
Με την Ορεστιάδα αγωνίστηκε τρεις συνεχόμενες χρονιές στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας 1994, 1995, 1996, εκ των οποίων κορυφαία ήταν η παρουσία στον τελικό του 1995.
Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος το 1998 φεύγει από την ομάδα της καρδιάς του και ξεκινά ένα ταξίδι σε διάφορους επαγγελματικούς συλλόγους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Γίνεται ο πιο καλοπληρωμένος Έλληνας πετοσφαιριστής και δίκαια τον αποκαλούν "Γκάλη του βόλεϊ". Πάει στον Ηρακλή με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2000, τον μοναδικό σημαντικό τίτλο της καριέρας του.
Εν συνεχεία αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό και στο εξωτερικό στην ιταλική Φαλκονάρα, την ισπανική Σεβίλη, την τουρκική Φενερμπαχτσέ και την ελβετική Σενουά, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου τα τελευταία χρόνια της καριέρας του έπαιξε σε ΑΕΚ, Εθνικό Αλεξανδρούπολης και Μίλωνα, τον οποίο ανέβασε από την Α2 το 2012.
Τη σεζόν 2012-13 αγωνιζόταν στη Λήμνος Βόλεϊ, ομάδα που είχε ιδρύσει ο ίδιος και την προπονούσε από το 2010. Οι δύο τελευταίοι επίσημοι αγώνες που έλαβε μέρος ο Σαμαράς ήταν για το Κύπελλο Ελλάδας 2012-13 με την ομάδα της Λήμνου:
Παρά το θανατό του, η ομάδα του κατάφερε στο τέλος της σεζόν 2012-13 να κερδίσει την άνοδο στην Α2 Εθνική πετοσφαίρισης ανδρών κάνοντας το όνειρό του πραγματικότητα.[2]
Στις εθνικές ομάδες
Αγωνίστηκε 160 φορές στην Εθνική Ελλάδος εφήβων και 263 στην ανδρική Εθνική Ελλάδος, με τις οποίες έπαιξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων (1989) και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών (1994), κατακτώντας σε αμφότερες τις διοργανώσεις την 6η θέση. Στην εθνική ομάδα ήταν αναντικατάστατο στέλεχος και αρχηγός και είχε συμμετάσχει σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις: World League, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, Μεσογειακοί Αγώνες.
Προσωπική ζωή
Ο Νίκος Σαμαράς ήταν παντρεμένος με την Ελένη Δούκα, η οποία κατάγεται από τη Λήμνο, και είχε ένα γιο. Από το 2009 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Μύρινα Λήμνου ώστε να μεγαλώσει το παιδί του σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον. Ήταν ένας άνθρωπος απλός και χωρίς καμιά έπαρση, μετρημένος, χωρίς δημόσιες σχέσεις αλλά με πηγαίο χιούμορ.
Στις 4 Ιανουαρίου 2013 κατέρρευσε ξαφνικά έπειτα από αδιαθεσία που ένιωσε, ενώ βρισκόταν σε σπίτι φίλων του στην Αθήνα. Διακομίστηκε στο Λαϊκό Νοσοκομείο αλλά είχε ήδη πεθάνει στο ασθενοφόρο, από εγκεφαλικό ανεύρυσμα[1], σε ηλικία μόλις 42 ετών. Κηδεύτηκε στη Λήμνο, την οποία είχε επιλέξει ως τόπο κατοικίας και δεύτερη πατρίδα του, με μεγάλες τιμές. Τη δαπάνη ανέλαβε η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, ενώ η σορός του αδικοχαμένου αθλητή μεταφέρθηκε στη Λήμνο με στρατιωτικό αεροσκάφος C130.[3]
Τιμητικές εκδηλώσεις
- Νέο Κλειστό Γυμναστήριο Ορεστιάδας "Νίκος Σαμαράς". Το νέο στάδιο της πόλης από την οποία καταγόταν ο "Αετός του Ελληνικού Βόλεϊ" πήρε μετά τον πρόωρο χαμό του το όνομά του. Πάνω από τον πίνακα του σταδίου δεσπόζει η φωτογραφία του σπουδαίου αθλητή.[4]
- "Τουρνουά Ο.Φ. Γέρακα Νίκος Σαμαράς". Το τουρνουά βόλεϊ του Ο.Φ. Γέρακα, το οποίο διεξαγόταν κατά τις ημέρες του θανάτου του διεθνούς βολεϊμπολίστα ονομάστηκε έτσι στη μνήμη του.
- "Κλειστό Γυμναστήριο Λήμνου Νίκος Σαμαράς". Το κλειστό γυμναστήριο της Μύρινας Λήμνου επωνομάστηκε "Νίκος Σαμαράς", μιας και όταν απεβίωσε ο αθλητής ζούσε στη Λήμνο και αγωνιζόταν στην τοπική ομάδα Λήμνος Βόλεϊ.[5]
- Λιγκ Καπ ανδρών "Νίκος Σαμαράς". Η Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης τίμησε τον αθλητή δίνοντας το όνομά του στο Λίγκ Καπ, την τρίτη τη τάξει πανελλήνια διασυλλογική διοργάνωση.
Τίτλοι - Διακρίσεις
Σε εθνικό επίπεδο
Σε διεθνές επίπεδο
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές
_pictogram.svg)
