Μαντώ Αραβαντινού

Μαντώ Αραβαντινού
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Μαντώ Αραβαντινού (Ελληνικά)
Γέννηση	1926 Βόλος
Θάνατος	10  Σεπτεμβρίου 1998[1]
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Σπουδές	Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν»
Ιδιότητα	δημοσιογράφος, ξεναγός, ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας και σεναριογράφος

Η Μαντώ Αραβαντινού (1926 - 10 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια, δοκιμιογράφος και ηθοποιός.

Βιογραφικό

Η Μαντώ (Διαμαντώ) Αραβαντινού γεννήθηκε το 1926^[2] στο Βόλο. Αυτό είναι το λογοτεχνικό της ψευδώνυμο. Το πραγματικό της όνομα ήταν Βασιλική Γκικοπούλου. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν (1946). Κατά την περίοδο 1953-1955 εργάστηκε στο αθηναϊκό γραφείο του Associated Press. Επίσης, φοίτησε στη Σχολή Ξεναγών και εργάστηκε ως ξεναγός την περίοδο 1958-1968. Συμμετέσχε στον θίασο της Κατερίνας το 1947.

Το 1962 πρωτοπαρουσιάστηκε στον χώρο της λογοτεχνίας με την ποιητική συλλογή «Γραφή Α΄».
Έζησε μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό. Το 1967 πήγε στο τότε Δυτικό Βερολίνο ως υπότροφη του Ινστιτούτου Γκαίτε, παρέμεινε δε μέχρι το 1970. Κατόπιν πήγε στη Γαλλία, το 1971-1977, με πανεπιστημιακή (από τη Σορβόνη) υποτροφία για να κάνει έρευνα με θέμα τον Τζέιμς Τζόυς. Κατά την παραμονή της στο Παρίσι ήρθε σε επαφή με την ομάδα που εξέδιδε το πρωτοποριακό για την εποχή του περιοδικό Change.

Ποιήματά της απαγγέλθηκαν τον Φεβρουάριο του 1975 στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Παρίσι, καθώς και στην Αβινιόν την περίοδο 1975-76. Τη μουσική που συνόδευε αυτές τις απαγγελίες τη συνέθεσε ο Iean Pierre Drouet. Στο Παρίσι ήταν συνεργάτης της γαλλικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Συντέλεια», «Πάλι» του Νάνου Βαλαωρίτη, «Χνάρι», «Ηριδανός», «Η συνέχεια» και με την εφημερίδα «Τα Νέα». Πήρε μέρος επίσης στην έκδοση των «Νέων Κειμένων». Είναι η σεναριογράφος δυο ταινιών του Φρεντερίκ Ροσίφ.
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και των παρισινών Gens des Lettres.
Ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Στα πρώτα της έργα επηρεάστηκε από τον υπερρεαλισμό, όπως και απo τον Καβάφη. Αργότερα και από τον Τζόυς.

Πέθανε το 1998.

Έργα

Ποιήματα

• Γραφή Α΄ (1962)
• Γραφή Β΄ (1964)
• Γραφή Γ΄ (1971)
• Γραφή Δ΄ και Ε΄ (1983)
• Γραφές Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄ (1998, συγκεντρωτική έκδοση)

Μελέτες

• So sehen sie Deutschland (=Αυτή είναι η Γερμανία) [1970, Στουτγκάρδη]
• L’ imagination creatrice (=Η δημιουργική φαντασία) [1971, Ζυρίχη]
• Μετα-γραφή ή Εμπειρία συνόρων (1975)
• Τα ελληνικά του James Joyce (1977)
• Τζαίημς Τζόυς - Ζωή και έργο (1983)

Μεταφράσεις

• Τζαίημς Τζόυς «Δουβλινέζοι» (1971)
• Τζαίημς Τζόυς «Giacomo Joyce» (1977)
• Τζαίημς Τζόυς «Η γάτα και ο διάβολος» (1977)

Ακόμη μετέφρασε Βιρτζίνια Γουλφ, Κλοντ Σιμόν καθώς και τέσσερα μικρά αποσπάσματα από το «Finnegans wake» του Τζόις στο «Τζαίημς Τζόυς, Ζωή και Έργο» (Εκδόσεις Θεμέλιο, 1983).

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 146260954.
2. «Αραβαντινού, Μαντώ (Βόλος, 1926)». Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό - Τόμος: 1, σελ. 363. Εκδοτική Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017. 

Πηγές

• Η ελληνική ποίηση - Η πρώτη μεταπολεμική γενιά (εκδόσεις Σοκόλη, σελ. 612-613)

Βιβλιογραφία

• Ανδρειωμένος, Γιώργος, Καταγράφοντας τη στιγμή που η ποίηση συντελείται: σκέψεις για τις γραφές της Μαντώς Αραβαντινού, Πόρφυρας, τχ. 118 (Ιαν. - Μαρ. 2006), σ. 625 - 636.
• Αφιέρωμα στη Μαντώ Αραβαντινού, Μανδραγόρας, τχ. 22-23 (Δεκ. 1999), σ. 33 - 58.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Μαντώ Αραβαντινού στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.