Η τοποθεσία της μάχης είναι ένα από τα επίσημα εθνικά ιστορικά μνημεία της Πολωνίας (Pomnik historii), όπως ορίστηκε την 1η Μαΐου 2004. Ο κατηγοριοποίηση της διατηρείται από το Συμβούλιο Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας.
Μάχη
Ο Στρατηγός Φιοντόρ Ντενίσοφ, με 2.500 στρατιώτες, είχε σχεδιάσει να επιτεθεί στους Πολωνούς από το νότο, ενώ η δύναμη 3.000 στρατιωτών του Αλεξάντρ Τορμάσοφ απέκλεισε τον Ταντέους Κοστσιούσκο.[1] Αντιμετωπίζοντας πρώτα τη δύναμη του Τορμάσοφ, ο Κοστσιούσκο κατέλαβε έναν κοντινό λόφο, με τον Στρατηγό Αντόνι Μανταλίνσκι στα δεξιά του και τον Στρατηγό Γιούζεφ Ζαγιόντσεκ στα αριστερά του.[1] Χωρίς να περιμένει άλλο, ο Τορμάσοφ επιτέθηκε στο λόφο μέχρι τις 15:00, στήνοντας το κανόνι τους.[1] Ο Κοστσιούσκο ενέπνευσε την ταξιαρχία χωρικών του με κραυγές «Άνδρες μου, πάρτε αυτό το πυροβολικό! Για τον Θεό και την Πατρίδα! Προχωρήστε με πίστη!».[1]
Η πρώτη ομάδα χωρικούς κατέλαβε τρία κανόνια δώδεκα λιβρών και το δεύτερο κύμα κατέλαβε άλλα οκτώ κανόνια.[1] Προχωρώντας προς την αριστερή πλευρά του, ο Κοστσιούσκο οδήγησε μια επίθεση με ξιφολόγχες όταν οι Ρώσοι τράπηκαν σε φυγή, ακολουθούμενοι κοντά από χωρικούς με δρεπάνια.[1]
Επιπλέον, η Μικρά Πολωνία παρέταξε περίπου 2.000 χωρικούς οπλισμένους με πολεμικά δρεπάνια και δόρια, καθώς και 11 κανόνια. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μια τακτική πολωνική νίκη, με τον Κοστσιούσκο να νικά τον αριθμητικά κατώτερο εχθρό. Ωστόσο, οι δυνάμεις του ήταν πολύ μικρές για να αναλάβουν μια επιτυχημένη καταδίωξη και το Σώμα του Στρατηγού Ντενίσοφ απέφυγε την καταστροφή και συνέχισε να επιχειρεί στην Μικρά Πολωνία.
Επακόλουθα
Ο Κοστσιούσκο βάδισε πίσω στην Κρακοβία και κατασκήνωσε στα χωράφια του Μποσούτοφ.[1] Μετά τη μάχη, ο Κοστσιούσκο παρέλασε ενώπιον των στρατευμάτων του με ένα σουκμάνα, μια παραδοσιακή ενδυμασία που φορούσαν στην Μικρά Πολωνία, προς τιμήν της γενναιότητας των χωρικών, των οποίων η επίθεση εξασφάλιζε τη γρήγορη σύλληψη του ρωσικού πυροβολικού.[1] Επαίνεσε επίσης τον Βόιτσεχ Μπάρτος Γκουοβάτσκι, έναν χωρικό που ήταν ο πρώτος που κατέλαβε το κανόνι (είναι ορατός στον πίνακα του Ματέικο, παραπάνω).[2] Έσβησε το φιτίλι καλύπτοντας το με το καπέλο του προτού πυροδοτήσει.[1] Σε αντάλλαγμα έλαβε ένα βραβείο ευγένειας, την ελευθερία του, μια έκταση γης και έγινε σημαιοφόρος.[1]
Στη συνέχεια, η νίκη προωθήθηκε στην Πολωνία ως μεγάλη επιτυχία και βοήθησε στην εξάπλωση της εξέγερσης Κοστσιούσκο σε άλλες περιοχές της Πολωνίας και στην υποκίνηση της Εξέγερσης της Βαρσοβίας του 1794. Επίσης, η συμμετοχή των εθελοντών χωρικών θεωρήθηκε από πολλούς ως η αφετηρία της πολιτικής εξέλιξης της πολωνικής αγροτιάς από δουλοπάροικους σε εξίσου ισότιμους πολίτες του έθνους.
↑Smaczniak, Anthony· Piotrowski, Wallace (2000). «The Military Genius of Tadeusz Kosciuszko». Info Poland. Polish Academic Information Center, University at Buffalo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012.
