O Λόρεντς (Λαυρέντιος), γερμ. Lorenz (γενν. 16 Δεκεμβρίου 1955) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης είναι τιτουλάριος αρχιδούκας της Αυστρίας-Έστε. Από το γάμο του με την Άστριντ, κόρη του Αλβέρτου Β΄ του Βελγίου, απέκτησε και τη Βελγική υπηκοότητα και τον τίτλο του πρίγκιπα[5].
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Βιλλανκούρ του Ωτ-ντε-Σεν και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ροβέρτου αρχιδούκα της Αυστρίας-Έστε και της Μαργαρίτας της Σαβοΐας, κόρης του Αμεδαίου δούκα της Αόστης.
Μετά το σχολείο έκανε τη στρατιωτική του θητεία στο σύνταγμα Κυνηγοί των Άλπεων στον Αυστριακό στρατό και έγινε υπολοχαγός[6]. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Σαιν Γκάλλεν στην Ελβετία και σε αυτό του Ίννσμπρουκ στην Αυστρία. Εργάστηκε σε διάφορες τράπεζες σε Λονδίνο, Παρίσι και Ρώμη. Το 1983 εισήλθε στην ιδιωτική τράπεζα Γκούτσβιλλερ στη Βασιλεία και ανελίχθηκε σε Διευθύνοντα μέτοχο. Το 1993 ήταν για ένα έτος σύμβουλος στην εταιρεία Σουίφτ. Το 1995 έγινε σύμβουλος στην τράπεζα BNP Paribas στο Παρίσι. Πιο πριν ήταν διευθυντής στην εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων Sita και στην εταιρεία διαχείρισης ύδατος Ondeo Nalco των ΗΠΑ.
Από 2004 έγινε τιμητικά πρόεδρος των Ιστορικών Αρχείων του Βελγίου[7] και από το επόμενο έτος των Θησαυρών των Ναών της Ευρώπης[8]. Υπηρέτησε ως αναπληρωτής πρόεδρος της Εταιρείας Φίλων του Αλμανάκ ντε Γκότα[9]. Από το 2015 είναι μέλος του Συμβουλίου του Στέμματος της Ρουμανίας[10].
Ο πατέρας του, ιδρυτής του κλάδου Έστε[11][12] στον Οίκο του[11][12][13], απεβίωσε το 1996 και ο Λόρεντς τον διαδέχθηκε ως αρχιδούκας της Αυστρίας-Έστε[14][15]. Με τον γάμο του με την πριγκίπισσα του Βελγίου απέκτησε τον τίτλο του πρίγκιπα του Βελγίου γι' αυτόν και τα τέκνα του[16][17].
Διακρίσεις
Του απονεμήθηκαν οι διακρίσεις των Ταγμάτων: του Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου[18][19], της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας[20][21], του Αδόλφου του Νασσάου (από το Λουξεμβούργο)[22][23], του Στέμματος της Ολλανδίας[24], της Αξίας της Νορβηγίας, του πρίγκιπα Ερρίκου της Πορτογαλίας[25][26][27][28], της Αξίας της Ισπανίας[29][30][31], του Πολικού Αστέρος της Σουηδίας.
Επίσης του Χρυσόμαλλου Δέρατος από τον Οίκο του των Αψβούργων-Λωρραίνης[32][33][34], του Ντανίλο Α΄ από τον Οίκο του Μαυροβουνίου και του Στέμματος από τον Οίκο της Ρουμανίας[35][36].
