Ο Λουί-Πιέρ-Μαρί Μουγιάρ (γαλλικά: Louis-Pierre-Marie-Mouillard, 30 Σεπτεμβρίου1834 – 20 Σεπτεμβρίου1897) ήταν Γάλλοςκαλλιτέχνης και εφευρέτης ο οποίος εργάστηκε στον τομέα της ανθρώπινης μηχανικής πτήσης στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Στήριξε μεγάλο μέρος του έργου του στη μελέτη των πουλιών στην Αλγερία και το Κάιρο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1900 θεωρούνταν πατέρας της αεροπορίας.[1]
Το εξώφυλλο του L'Empire de l'Air (1881) με την αναγραφή της λέξης « Oser! » στο πάνω δεξιά μέρος και το περίγραμμα του πουλιού στο κέντρο
Το πλέον γνωστό έργο του Μουγιάρ, το L'Empire de l'Air, στο οποίο πρότεινε την κατασκευή ανεμοπτέρωνσταθερών πτερύγων, δημοσιεύθηκε στη Γαλλία το 1881 και σε σύντομο διάστημα απέκτησε ευρεία αναγνώριση ως κλασικό έργο. Μεταφράστηκε στα αγγλικά από το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν στον ετήσιο απολογισμό του το 1882 και επανεκτυπώθηκε το 1893 με τίτλο The Empire Of The Air (Η αυτοκρατορία του αέρα).[2]
Ο Μουγιάρ γεννήθηκε στη Λυών και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης του και του Παρισιού αλλά εγκαταστάθηκε στην πόλη Μιτίτζα της Αλγερίας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Εκεί κατασκεύασε αρκετά ανεμόπτερα προτού επιστρέψει στη Γαλλία το 1865. Την ίδια περίοδο πραγματοποίησε αιώρηση καλύπτοντας απόσταση 42 μέτρων ευρισκόμενος σε υψόμετρο περίπου 9 μέτρων. Επίσης περιέγραψε τη χρήση έλικα για την παροχή άντωσης και πρόωσης σε ένα ανεμόπτερο το 1890.[3] Διορίστηκε καθηγητής σχεδίου στην Πολυτεχνική Σχολή του Καΐρου το 1866 την περίοδο όπου μελετούσε το πέταγμα των γυπών. Μελέτησε τα αναγκαία χαρακτηριστικά για την πραγματοποίηση αιώρησης στα πτηνά. Το 1897 το σχέδιό του έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής από τον Οκτάβ Σανούτ που το κατασκεύασε. Ο βιογράφος του Αρτούρ Ανρί Κουανιέ εξέδωσε το 1912, μετά τον θάνατο του Μουγιάρ, ένα βιβλίο σχετικά με τις πτήσεις αιώρησης με τίτλο Le vol sans battement (πτήση χωρίς φτερούγισμα). Προέβλεψε τη χρήση αλουμινίου ως του μετάλλου που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των αεροσκαφών και ήταν πιθανώς ο πρώτος που εισήγαγε τις επιφάνειες ελέγχου στις πτέρυγες.[4]
Ο Μουγιάρ αντιλήφθηκε τη σημασία των πτερύγων, της αιώρησης και του μέλλοντος της αεροπορίας την περίοδο όπου τα αερόστατα θεωρούνταν ο μοναδικός πρακτικός τρόπος μεταφοράς ανθρώπων, ενώ οι ιπτάμενες μηχανές που χρησιμοποιούσαν πτέρυγες είχαν αποτύχει. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αρκετούς σύγχρονούς του όπως ο Οκτάβ Σανούτ και ο Ότο Λίλιενταλ. Ο Ουίλμπουρ Ράιτ αναφερόμενος στο Μουγιάρ δήλωσε πως επρόκειτο για έναν από τους μεγαλύτερους ιεραποστόλους της υπόθεσης της ανθρώπινης πτήσης.[5] Ο Μουγιάρ θεωρούσε πως η πραγματοποίηση πτήσεων θα συνέδεε τον κόσμο, πως η αυτοκρατορία του αέρα θα άνηκε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και πως θα ελάττωνε την ανάγκη για σύνορα και στρατούς. Θεωρήθηκε ουτοπιστής:[6]
C'est même la suppression, dans un temps très court, des nationalités: les races seront rapidement mélangées ou détruites, car il n'y aura plus de barrières possibles, pas même ces barrières mouvantes qui se nomment les armées. Plus de frontières!... plus d'îles!... plus de forteresses!... où allons-nous? Il faut bien avouer que nous sommes en face de la plus large expression de l'inconnu ... Nous pouvons donc nous rasséréner et contempler ce but avec calme: ce phare, c'est cette immense loi de la nature qui se nomme le progrès; et progrès est synonyme de bien.
Μετάφραση: «Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ταχεία απομάκρυνση των εθνικοτήτων: οι φυλές θα αναμιχθούν ή θα καταστραφούν γρήγορα, μιας και δεν θα υπάρχουν εμπόδια, ούτε καν αυτά τα κινούμενα εμπόδια που ονομάζονται στρατός. Καθόλου σύνορα πλέον! … ή νησιά! … ή οχυρά! … Που οδεύουμε; Πρέπει να παραδεχθούμε πως αντιμετωπίζουμε το μεγάλο άγνωστο […] Αλλά μπορούμε να καθησυχάσουμε τον εαυτό μας με βάση τα αποτελέσματα, αυτός είναι ο νόμος της φύσης που ονομάζεται πρόοδος και είναι συνώνυμος με το καλό.»
Ο Μουγιάρ απεβίωσε, σε μεγάλο βαθμό χωρίς να λάβει αναγνώριση για το έργο του και ζώντας στην ένδεια, στο Κάιρο το 1897. Τον Φεβρουάριο του 1912 ανεγέρθηκε άγαλμα του στο Κάιρο. Γλύπτης του αγάλματος ήταν ο Γκιλώμ Λαπλάν ο οποίος εργάστηκε πάνω σε βάση μαύρου βασάλτη. Ωστόσο το άγαλμα έχει πλέον απομακρυνθεί.[7] Η βάση του βάθρου έφερε τη λέξη Oser! που σημαίνει «τόλμησε!» το οποίο βρισκόταν στο εξώφυλλο του βιβλίου του. Ο γύπας που βρισκόταν στο έμπροσθεν τμήμα του βάθρου βασιζόταν στο σχέδιο που χρησιμοποίησε ο ίδιος στο βιβλίο του το 1881.[1] Στο Παρίσι υπάρχει οδός που έχει ονομαστεί προς τιμήν του (Rue Pierre-Mouillard).
