Λι Ρέμικ

Λι Ρέμικ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Lee Remick (Αγγλικά)
Γέννηση14  Δεκεμβρίου 1935[1][2][3]
Κουίνσι
Θάνατος2  Ιουλίου 1991[1][2][3]
Μπρέντγουντ
Αιτία θανάτουκαρκίνος των νεφρών και καρκίνος του ήπατος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΚολέγιο Μπάρναρντ
Ιδιότηταηθοποιός, καρατερίστας, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών
ΓονείςGertrude Margaret Remick[4]
ΒραβεύσειςCrystal Award (1990), Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[5], Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε δραματική σειρά (1973), Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε δραματική σειρά (1975), Silver Shell for Best Actress (1963) και Hasty Pudding Woman of the Year (1965)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λι Αν Ρέμικ (αγγλικά: Lee Ann Remick[6] 14 Δεκεμβρίου 1935 – 2 Ιουλίου 1991) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Μέρες κρασιού και λουλουδιών (1962).

Η Ρέμικ έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στο Μια μορφή μέσα στο πλήθος (1957). Άλλοι αξιόλογοι κινηματογραφικοί της ρόλοι περιλαμβάνουν Ανατομία ενός εγκλήματος (1959), Λάσπη στ' αστέρια (1960), Μέρες κρασιού και λουλουδιών (1962), Κυνηγώντας τον δολοφόνο (1968), Ο ντετέκτιβ (1968), Η προφητεία (1976) και Οι Ευρωπαίοι (1979).

Κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα για την τηλεταινία Ο αμείλικτος (1973) και για τη μίνι σειρά Jennie: Lady Randolph Churchill (1974). Για τον ρόλο της στην τελευταία σειρά, κέρδισε το τηλεοπτικό βραβείο BAFTA Α' Γυναικείου Ρόλου. Τον Απρίλιο του 1991, έλαβε ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ.

Η Ρέμικ εργάστηκε και στο θέατρο, ενώ το 1966 ήταν υποψήφια για το βραβείο Τόνι Α' Γυναικείου Ρόλου στο έργο Wait Until Dark.

Τα πρώτα χρόνια

Η Ρέμικ γεννήθηκε στο Κουίνσι της Μασαχουσέτης. Ήταν κόρη της ηθοποιού Γκέρτρουντ Μάργκαρετ (δύο πηγές την αναφέρουν ως Πατρίσια),[7][8] το γένος Γουόλντο, και του Φράνσις (Φρανκ) Έντουιν Ρέμικ, ο οποίος είχε πολυκατάστημα.[9][10] Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Μπρους.[11] Μία από τις προγιαγιάδες της από την πλευρά της μητέρας της, η Ελάιζα Ντάφιλντ, ήταν ιεροκήρυκας και είχε γεννηθεί στην Αγγλία.[12]

Η Ρέμικ φοίτησε στη Σχολή Χορού Swoboda και στη Σχολή Χιούιτ.[8]

Καριέρα

Μπρόντγουεϊ και τηλεόραση

Η Ρέμικ έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο στο Μπρόντγουεϊ, σε ηλικία 18 ετών, στην παράσταση του 1953 Be Your Age.[13] Ξεκίνησε ως γκεστ πρωταγωνίστρια σε επεισόδια σπονδυλωτών τηλεοπτικών σειρών όπως Armstrong Circle Theatre, Studio One in Hollywood, το Robert Montgomery Presents, Kraft Theatre και Playhouse 90.[14]

Οι πρώτες ταινίες

Η Ρέμικ έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στο Μια μορφή μέσα στο πλήθος (1957) του Ελία Καζάν. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας στο Άρκανσο, η Ρέμικ ζούσε με μια ντόπια οικογένεια και εξασκήθηκε στο γύρισμα της μπαγκέτας, έτσι ώστε να είναι πιστευτή ως η έφηβη που κερδίζει την προσοχή του Λάρι Ρόουντς (που υποδύεται ο Άντι Γκρίφιθ).

Αφού εμφανίστηκε ως Γιούλα Βάρνερ, θερμόαιμη νύφη του Γουίλ Βάρνερ (Όρσον Γουέλς) στο Μακρύ, καυτό καλοκαίρι (1958), έπαιξε και στους Λόφους του πεπρωμένου (1959). Και οι δύο ταινίες ήταν της 20th Century Fox.

Πρωταγωνίστρια

Η Ρέμικ ήρθε στο προσκήνιο ερμηνεύοντας ένα θύμα βιασμού της οποίας ο σύζυγος δικάζεται για τη δολοφονία του δράστη της στην Ανατομία ενός εγκλήματος (1959) του Ότο Πρέμινγκερ.

Έκανε μια δεύτερη ταινία με το Καζάν, το Λάσπη στ' αστέρια (1960), όπου συμπρωταγωνιστούσαν οι Μοντγκόμερι Κλιφτ και Τζο Βαν Φλιτ. Την ίδια χρονιά έπαιξε τη Μιράντα σε μια τηλεοπτική έκδοση της Τρικυμίας με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Στις πρόβες του Something's Got to Give με τον σκηνοθέτη Τζορτζ Κιούκορ το 1962

Η Ρέμικ ήταν πρωταγνίστρια στους Αμαρτωλούς (1961) στο πλάι του Ιβ Μοντάν. Εμφανίστηκε στη σειρά The Farmer's Daughter (1962) στην τηλεόραση. Πρωταγωνίστησε δίπλα στον Γκλεν Φορντ στο θρίλερ αγωνίας Μπλέικ Έντουαρντς, Επιχείρησις "Τρόμος" (1962). Την ίδια χρονιά, ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της ως αλκοολικής συζύγου του Τζακ Λέμον στο Μέρες κρασιού και λουλουδιών (1962), σε σκηνοθεσία επίσης του Έντουαρντς. Η Μπέτι Ντέιβις, επίσης υποψήφια εκείνη τη χρονιά για το Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν;, είπε «Η ερμηνεία της δεσποινίδας Ρέμικ με εξέπληξε και σκέφτηκα ότι αν χάσω το Όσκαρ, θα είναι από εκείνη». Έχασαν και οι δύο από την Αν Μπάνκροφτ στο Το θαύμα της Άννι Σάλιβαν.

Όταν η Μέριλιν Μονρόε απολύθηκε στη διάρκεια των γυρισμάτων της κωμωδίας Something's Got to Give, το στούντιο ανακοίνωσε ότι η Ρέμικ θα ήταν η αντικαταστάτριά της. Ο συμπρωταγωνιστής Ντιν Μάρτιν αρνήθηκε να συνεχίσει, ωστόσο, λέγοντας ότι ενώ θαύμαζε τη Ρέμικ, είχε υπογράψει για να συνεργαστεί αυστηρά με τη Μονρόε στην ταινία. Η Ρέμικ γύρισε τον Δεύτερο άνθρωπο (1963) με τον Λόρενς Χάρβεϊ και τις Χωριστές κρεβατοκάμαρες (1963), με Τζέιμς Γκάρνερ.

Επιστροφή στο Μπρόντγουεϊ και ταινίες του 1965

Η Ρέμικ εμφανίστηκε στη συνέχεια στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ του 1964, Anyone Can Whistle,[13] σε μουσική και στίχους του Στίβεν Σόντχαϊμ και σκηνοθεσία του Άρθουρ Λόρεντς, το οποίο ανέβηκε για μόνο μία εβδομάδα. Η ερμηνεία της Ρέμικ αποτυπώνεται στην αρχική ηχογράφηση του καστ. Αυτό ξεκίνησε μια φιλία μεταξύ της Ρέμικ και του Σόντχαϊμ, και αργότερα εκείνη εμφανίστηκε στη συναυλιακή έκδοση του μιούζικαλ Follies το 1985.[15]

Η Ρέμικ επέστρεψε στον κινηματογράφο με τη Μεγάλη απόπειρα (1965), με τον Στιβ Μακουίν και το Μεγάλο καραβάνι (1965) με τον Μπαρτ Λάνκαστερ.

Το 1966, πρωταγωνίστησε στο έργο του Μπρόντγουεϊ Περίμενε μέχρι να νυχτώσει σε σκηνοθεσία του Άρθουρ Πεν με συμπρωταγωνιστή Ρόμπερτ Ντιβάλ.[13] Το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και διήρκεσε 373 παραστάσεις. Η Ρέμικ ήταν υποψήφια για βραβείο Τόνι Α' Γυναικείου Ρόλου (δράμα).[16] Το έργο διασκευάστηκε σε μια επιτυχημένη ταινία την επόμενη χρονιά με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέπμπορν.

Περισσότερες ταινίες και δεκαετία του 1970

Η Ρέμικ έπαιξε στο Damn Yankees! (1967) για την τηλεόραση και πρωταγωνίστησε στο Κυνηγώντας τον δολοφόνο (1968) με τους Ροντ Στάιγκερ και Τζορτζ Σίγκαλ, Ο ντετέκτιβ (1968) με τον Φρανκ Σινάτρα και Συμβόλαιο με τον θάνατο (1969) με τον Τζέιμς Κόμπερν.

η Ρέμικ πήγε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να γυρίσε τα Η πιο απίθανη ληστεία (1970) και A Severed Head (1971). Πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπαιξε στους Ατρόμητους (1971).

Εμφανίστηκε στους Κομάντος εκτός νόμου (1975), με τον Ροντ Στάιγκερ και συμπρωταγωνίστησε με τον Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία τρόμου Η προφητεία του 1976. Η ταινία γνώρισε εμπορική επιτυχία.

Η Ρέμικ συνέχισε με πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες Ο κόκκινος πράκτωρ (1977), με τον Τσαρλς Μπρόνσον, Το χτύπημα της Μέδουσας (1978) με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, στην τηλεοπτική μίνι σειρά Wheels (1979) με τον Ροκ Χάτσον στη σειρά Ike: The War Years (1979) και στην ταινία Οι Ευρωπαίοι (1979) για τον σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι.[17]

Η Ρέμικ πρωταγωνίστησε σε πολλές τηλεταινίες ξεκινώντας με το The Man Who Came to Dinner (1972) με τον Όρσον Γουέλς. Ακολούθησαν τα Summer and Smoke (1972) για τη βρετανική τηλεόραση, And No One Could Save Her (1973), Of Men and Women (1973), Ο αμείλικτος (1973) με τον Γουίλιαμ Χόλντεν, Εύθραυστη ισορροπία (1973) με την Κάθριν Χέπμπορν, Αίθουσα βασιλικών δικαστηρίων νο 7 (1974); The Hunted (1974); Jennie: Lady Randolph Churchill (1975), σε ρόλο που της χάρισε υποψηφιότητα για Βραβείο Έμμυ. Hustling (1975), A Girl Named Sooner (1975); Breaking Up (1978); και Torn Between Two Lovers (1979).

Δεκαετία του 1980

Η Ρέμικ έπαιξε τον ρόλο της Μάργκαρετ Σάλιβαν στο Haywire (1980) και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο The Women's Room (1980), Ερμήνευσε επίσης δεύτερους ρόλους στις ταινίες Ο ανταγωνισμός (1980) και Πατέρας και γιος (1980). Στη δεύτερη ταινία συμπρωταγωνιστούσε με τον Τζακ Λέμον.

Στη συνέχεια, η Ρέμικ πρωταγωνίστησε στα The Letter (1982), The Gift of Love: A Christmas Story (1983) και σε μια τηλεοπτική μεταφορά του I Do! I Do! (1984). Είχε έναν ρόλο στη μίνι σειρά Η κόρη του Μιστράλ (1984), προσαρμοσμένη από το μυθιστόρημα της Τζούντιθ Κραντς. Ο κριτικός της εφημερίδας The New York Times εκθείασε τη Ρέμικ για την ερμηνεία της Κέιτ.[18]

Η Ρέμικ έπαιξε ακόμα στα Rearview Mirror (1984), Toughlove (1985), Η γενιά του Διαβόλου (1986) και Nutcracker: Money, Madness & Murder (1987). Πήγε στην Αυστραλία για να γυρίσει το Emma's War (1987).

Οι επόμενες δουλειές της περιλαμβάνουν τα The Vision (1987) με τον Ντερκ Μπόγκαρντ (1988), Bridge to Silence (1989) και τον ρόλο της Σάρας Μπερνάρ στη μίνι σειρά Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες (1989). Η τελευταία της ερμηνεία ήταν ως πρωταγωνίστρια στην τηλεταινία Dark Holiday (1989).

Αναγνώριση

Η Ρέμικ τιμήθηκε με το Βραβείο Women in Film Crystal Award το 1990.[19]

Απέκτησε ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ στις 29 Απριλίου 1991.[20]

Προσωπική ζωή

Η Ρέμικ το 1960

Η Ρέμικ παντρεύτηκε τον παραγωγό Μπιλ Κόλεραν, του οποίου τα έργα περιλαμβάνουν τα Your Hit Parade, The Dean Martin Show και The Judy Garland Show στις 3 Αυγούστου 1957. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Κάθριν Λι Κόλεραν (27 Ιανουαρίου 1959 - ) και τον Μάθιου Ρέμικ Colleran (7 Ιουνίου 1961 - ).[7] Η Ρέμικ και ο Κόλεραν χώρισαν το 1968.

Η Ρέμικ παντρεύτηκε τον Βρετανό παραγωγό Γουίλιαμ (Κιπ) Ρόρι Γκάουανς στις 18 Δεκεμβρίου 1970. Πριν παντρευτούν, ο Γκάουανς ήταν βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες όπως Ντάρλινγκ (1965), Μακριά από το αγριεμένο πλήθος (1967) και Το λιοντάρι του χειμώνα (1968), και στη συνέχεια δούλεψε στα Σλουθ (1972), Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη (1976) και Διπλός κατάσκοπος (1979). Το ζευγάρι μετακόμισε στην Αγγλία και παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το θάνατο της Ρέμικ.[8] Η Ρέμικ πρωταγωνίστησε σε τέσσερις τηλεταινίες στις οποίες έκανες την πραγωγή: The Women's Room (1980), The Letter (1982), Rearview Mirror (1984) και Η γενιά του Διαβόλου (1986). Η Ρέμικ και ο Γκάουανς έζησαν τόσο στην Αγγλία όσο και στην Όστερβιλ της Μασαχουσέτης, την οποία εκείνη θεωρούσε την «αληθινή της πατρίδα».[21]

Μέσω της κόρης της, η Ρέμικ απέκτησε δύο εγγόνια.

Την άνοιξη του 1989, έμαθε ότι έχει καρκίνο στα νεφρά. Οι θεραπείες στην αρχή φάνηκαν να πιάνουν.[22] Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αλήθεια και πέθανε στις 2 Ιουλίου 1991 σε ηλικία 55 ετών.[23][24]

Λαϊκή κουλτούρα

Η Ρέμικ ήταν το θέμα του "Lee Remick", του πρώτου σινγκλ του 1978 από το αυστραλιανό ίντι ροκ συγκρότημα The Go-Betweens. Ο τραγουδοποιός Ρόμπερτ Φόρστερ νόμιζε εσφαλμένα ότι η Ρέμικ ήταν από την Ιρλανδία και κάνει αναφορές σε αυτό στο τραγούδι. Στην πραγματικότητα, η Ρέμικ ήταν γέννημα-θρέμμα Αμερικανίδα (όπως και οι γονείς της). Μετά το 1970, μοίραζε τον χρόνο της μεταξύ της Αγγλίας (από όπου καταγόταν η οικογένειά της) και των ΗΠΑ.

Ένα άλλο ίντι ροκ συγκρότημα, οι Βρετανοί Hefner, ηχογράφησαν ένα τραγούδι με τίτλο "Lee Remick" το 1998, άσχετο με το σινγκλ των Go-Betweens.

Φιλμογραφία

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1957 A Face in the Crowd Μια μορφή μέσα στο πλήθος Μπέτι Λου Φλέκαμ
1958 The Long, Hot Summer Μακρύ, καυτό καλοκαίρι Γιούλα Βάρνερ
1959 These Thousand Hills Οι λόφοι του πεπρωμένου Κάλι
Anatomy of a Murder Ανατομία ενός εγκλήματος Λόρα Μάνιον
1960 Wild River Λάσπη στ' αστέρια Κάρολ Γκαρθ Μπόλντουιν
1961 Sanctuary Οι αμαρτωλοί Τεμπλ Ντρέικ
1962 Experiment in Terror Επιχείρησις "Τρόμος" Κέλι Σέργουντ
Days of Wine and Roses Μέρες κρασιού και λουλουδιών Κίρστεν Άρνεσεν Κλέι
1963 The Running Man Ο δεύτερος άνθρωπος Στέλλα Μπλακ
The Wheeler Dealers Χωριστές κρεβατοκάμαρες Μόλι Θάτσερ
1965 Baby the Rain Must Fall Η μεγάλη απόπειρα Ζορζέτ Τόμας
The Hallelujah Trail Το μεγάλο καραβάνι Κόρα Τέμπλετον Μάσινγκεϊλ
The Satan Bug Η μεγάλη καταδίωξη σερβιτόρα
1968 No Way to Treat a Lady Κυνηγώντας τον δολοφόνο Κέιτ Πάλμερ
The Detective Ο ντετέκτιβ Κάρεν Λίλαντ
1969 Hard Contract Συμβόλαιο με τον θάνατο Σίλα Μέτκαλφ
1970 Loot Η πιο απίθανη ληστεία αδελφή Φέι Μακμάχον
1970 A Severed Head Αντόνια Λιντς-Γκίμπον
1971 Sometimes a Great Notion Οι ατρόμητοι Βιβ Στάμπερ
1973 A Delicate Balance Εύθραυστη ισορροπία Τζούλια
1974 The Hunted Έλανορ
1975 Hennessy Κομάντος εκτός νόμου Κέιτ Μπρουκ
1976 The Omen Η προφητεία Κάθριν Θορν
1977 Telefon Ο κόκκινος πράκτωρ Μπάρμπαρα
1978 The Medusa Touch Το χτύπημα της Μέδουσας δρ Ζόνφελντ
1979 The Europeans Οι Ευρωπαίοι βαρόνη Ευγενίας Γιανγκ Μάνστερ
1980 The Competition Ο ανταγωνισμός Γκρέτα Βάντεμαν
Tribute Πατέρας και γιος Μάγκι Στράτον
1988 Emma's War Αν Γκρέιντζ

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13938544p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Lee-Remick. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6915108. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ Skinner, Jerry. «Lee Remick: Her Life Story (Jerry Skinner Documentary)». YouTube. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Mead, Mimi (April 6, 1967). «She Prefers Musicals». The Daily Reporter (Dover, Ohio): σελ. 7. https://www.newspapers.com/clip/551343/lee_remick/. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015. open access
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Shearer, Lloyd (January 11, 1976). «Lee Remick: From Baton Twirler to 'Jennie'». The San Bernardino County Sun: σελ. 99–100. https://www.newspapers.com/clip/3302959/the_san_bernardino_county_sun/. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015.  open access
  9. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2008. 
  10. ↑ «Lee Remick: From A Face To A Firm Place In The Hollywood Crowd». The Philadelphia Inquirer. July 3, 1991. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=PI&s_site=philly&p_multi=PI&p_theme=realcities&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EB2A2141E9D902E&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D. 
  11. ↑ Andrew L. Yarrow (July 3, 1991). «Lee Remick, 55, Actress in Roles From Enticing to Tormented, Dies». The New York Times. https://www.nytimes.com/1991/07/03/obituaries/lee-remick-55-actress-in-roles-from-enticing-to-tormented-dies.html. Ανακτήθηκε στις April 26, 2020. 
  12. ↑ Champlin, Charles (March 6, 1990). «Remick Endures Despite Personal Ordeal: Profile: Actress waged a 'drastic and horrible and successful' fight against kidney cancer. Now, she prepares for a role in the miniseries 'The Young Catherine.'». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1990-03-06/entertainment/ca-1909_1_lee-remick. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Lee Remick». Playbill. http://www.playbillvault.com/Person/Detail/89855/Lee-Remick. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015. 
  14. ↑ Anderson, Robert (22 August 1959). "TV Saw Her First!" Chicago Daily Tribune: B5.
  15. ↑ Smith, Cecil (15 October 1963). "Lee Is Singing and She's Glad". Los Angeles Times: D8.
  16. ↑ «Search Results: Lee Remick». Tony Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  17. ↑ Smith, Cecil (30 April 1979). "A Rush of Lee Remick on Television" Los Angeles Times: E1.
  18. ↑ O'Connor, John J. (September 24, 1984). "TV REVIEW; 'Mistral's Daughter' Starts Tonight". The New York Times. Retrieved December 22, 2013.
  19. ↑ «Past Recipients: Crystal Award». Women In Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2011. 
  20. ↑ «Lee Remick». Hollywood Walk of Fame. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  21. ↑ Lambert, Lane (December 10, 2014). «Actress Lee Remick, a Quincy native, would have been 75 today». The Patriot Ledger (Quincy, Massachusetts). http://www.patriotledger.com/x445944725/Actress-Lee-Remick-a-Quincy-native-would-have-been-75-today. Ανακτήθηκε στις November 9, 2018. 
  22. ↑ «Remick Endures Despite Personal Ordeal : Profile: Actress waged a 'drastic and horrible and successful' fight against kidney cancer. Now, she prepares for a role in the miniseries 'The Young Catherine.'». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). 
  23. ↑ «Actress Lee Remick Dead of Cancer at Age 55». AP NEWS (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2021. 
  24. ↑ Yarrow, Andrew L. (July 3, 1991). «Lee Remick, 55, Actress in Roles From Enticing to Tormented, Dies». The New York Times. https://www.nytimes.com/1991/07/03/obituaries/lee-remick-55-actress-in-roles-from-enticing-to-tormented-dies.html. Ανακτήθηκε στις September 27, 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!