|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|25|12|2024}} |
Ο λιθάργυρος (αγγλ. litharge) είναι ορυκτό μονοξείδιο του μολύβδου. Το όνομά του οφείλεται στον Διοσκουρίδη, ο οποίος περιγράφει το υλικό που παραγόταν κατά τη μεταλλουργία του αργύρου από μολυβδοαργυρούχα ορυκτά ως παραπροϊόν.
Είναι διμορφικός με την παραλλαγή που αποκαλείται "μασσικότης" (massicot) και έχει την ίδια χημική σύσταση με τον λιθάργυρο, αλλά κρυσταλλώνεται στο ρομβικό σύστημα και έχει χρώμα κίτρινο. Συνήθως και τα δύο ορυκτά συνυπάρχουν, καθώς έχουν τον ίδιο τρόπο σχηματισμού.
Σχηματίζεται σε συνθήκες οξείδωσης μολυβδούχων ορυκτών, σχηματίζοντας επιφλοιώσεις, η δε παρουσία του καταδεικνύει το βαθμό οξείδωσης των πρωτογενών κοιτασμάτων. Σχηματίζεται, επίσης, ως πορτοκαλοκίτρινη επικάλυψη σε δείγματα μολύβδου ή ορυκτών πλούσιων σε μόλυβδο.
Με την ίδια ονομασία φέρεται στο εμπόριο και το συνθετικά παρασκευαζόμενο οξείδιο του μολύβδου, το οποίο χρησιμοποιείται στη βαφική. Ο φυσικός λιθάργυρος αποτελεί δευτερεύον μετάλλευμα του μολύβδου και σχετίζεται με μίνιο (Pb3O4), γαληνίτη, βουλφενίτη, μιμητίτη, πυρομορφίτη και βαρύτη.
Δεν είναι από τα ιδιαίτερα διαδεδομένα ανά τον κόσμο ορυκτά. Ανευρίσκεται στη Γροιλανδία, τη Σουηδία (περιοχή Värmland), τον Μέλανα Δρυμό και τη Σαξονία της Γερμανίας, τη Γαλλία, την Αριζόνα και το Αϊντάχο των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα Μεταλλεία Λαυρίου και συγκεκριμένα στις περιοχές Θορικό, Πασά - Λιμάνι, Σουρέζα και Μεγάλα Πεύκα.
Δείτε επίσης
Πηγές
Βιβλιογραφία
- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
