Λιβύη (μυθολογία)

Λιβύη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύντροφος	Ποσειδώνας
Τέκνα	Αγήνορας του Ποσειδώνα[1] Βήλος[2] Λέλεγας[3]
Γονείς	Έπαφος και Μέμφις (σύζυγος του Έπαφου)

Η Λιβύη ήταν μυθολογικό πρόσωπο της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας και προσωποποίηση της γης της αρχαίας Λιβύης στη Βόρεια Αφρική.

Ελληνική Μυθολογία

Στην ελληνική μυθολογία, η Λιβύη ήταν κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με τη χώρα της Αιγύπτου. Με τον Ποσειδώνα απέκτησε δυο δίδυμους γιους, το Βήλο και τον Αγήνορα.^[4] Ως παιδιά της Λιβύης αναφέρονται από άλλους και η μυθική Λάμια και ο Λέλεγας.

Ρωμαϊκή Μυθολογία

Η Λιβύη ως μορφή απαντάται και στη ρωμαϊκή μυθολογία. Σύμφωνα με αυτή, η Λιβύη είναι κόρη του Έπαφου και της Κασσιόπειας, η οποία αφού έσμιξε με τον Νεπτούνους, απέκτησε τον Βούσιρι.^[5]

Γενεαλογικό δένδρο

Γενεαλογία των Αργείων σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία

Ίναχος   Μελία                                                                                 Δίας   Ιώ   Φορωνέας                                                         Έπαφος   Μέμφις                                                         Ποσειδώνας   Λιβύη                                                                                                                     Βήλος   Αγχινόη                             Αγήνωρ   Τηλέφασσα                                                                                                                                                                                             Δαναός   Ελεφαντίδα   Αίγυπτος               Κάδμος   Αρμονία   Κίλικας   Φοίνιξ           Δίας   Ευρώπη                                                                                                                                                                                                 Υπερμνήστρα       Λυγκέας   Πολύδωρος   Αγαύη   Αυτονόη   Ινώ   Σεμέλη   Δίας   Σαρπηδόνας   Ραδάμανθυς   Μίνωας                                                                                             Άβαντας   Ωκάλεια                                     Διόνυσος                                         Ακρίσιος   Ευρυδίκη                                         Δίας   Δανάη                                         Περσέας

Παραπομπές

1. «Agenor» (Ρωσικά)
2. «Danaus» (Ρωσικά)
3. Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
4. Ψευδο-Απολλοδώρου, "Βιβλιοθήκη", Β 1,4.
5. Giovanni Boccaccio, "De claris mulieribus", pp. 49-50.

Βιβλιογραφία

• Ψευδο-Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη.
• Giovanni Boccaccio, De claris mulieribus, uebers. von Heinrich Steinhoewel, herausgegeben von Karl Drescher, Tübingen 1895.