Η προέλευση της Λεωφόρου χρονολογείται από το 1724-31, όταν ο Βασιλιάς Αύγουστος Β΄ ο Δυνατός διέταξε την κατασκευή ενός Δρόμου Γολγοθά (Droga Kalwaryjska). Μέχρι το 1766 η διαδρομή ήταν μέρος της Βασιλικής Διαδρομής ως Λεωφόρος Μπελβέντερ, που οδηγούσε στο Παλάτι Μπελβέντερ. Κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, χτίστηκαν κατά μήκος της διαδρομής μια σειρά από βίλες και παλάτια Πολωνών αριστοκρατών και βιομηχάνων. Μετά την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Πολωνίας το 1918, τα περισσότερα από αυτά τα σπίτια και τα αρχοντικά μετατράπηκαν σε ξένες πρεσβείες. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπό τη ναζιστική κατοχή, σχεδιάστηκε να μετατραπεί σε γερμανική συνοικία, σύμφωνα με το λεγόμενο Σχέδιο Παμπστ.[1] Οι ναζιστικές αρχές μετονόμασαν τη λεωφόρο Lindenallee (Λίντεναλε) και αργότερα Siegenallee (Ζίεγκεναλε).[1] Την 1η Φεβρουαρίου 1944, ο Φραντς Κούτσερα, ο αρχηγός της αστυνομίας των SS στην κατεχόμενη από τη Γερμανία Βαρσοβία δολοφονήθηκε από μέλη της πολωνικής αντίστασης έξω από τη Λεωφόρο Ουγιάζντουφ αριθμός 23 - μια ενέργεια γνωστή ως Επιχείρηση Κούτσερα.
Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944, ο δρόμος και τα γύρω κτίρια καταστράφηκαν ως επί το πλείστον, ωστόσο η πλειονότητα των ιστορικών κατοικιών και ορισμένες κατοικίες κατά μήκος της διαδρομής σώθηκαν. Στον απόηχο του πολέμου, η λεωφόρος γνώρισε μαζική ανακατασκευή, με έργα που διήρκεσαν μέχρι το 1955.[2] Το 1953, μετά το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν, οι αρχές μετονόμασαν τη λεωφόρο σε Λεωφόρο Στάλιν (Aleja Stalina). Τρία χρόνια αργότερα, κατά τον Πολωνικό Οκτώβρη, μια περίοδο αποσταλινοποίησης, η παραδοσιακή ονομασία της λεωφόρου αποκαταστάθηκε.[2]
Τον Σεπτέμβριο του 1994, ως μέρος της Βασιλικής Διαδρομής, η Λεωφόρος Ουγιάζντουφ συμπεριλήφθηκε στον επίσημο εθνικό Κατάλογο Ιστορικών Μνημείων της Πολωνίας από τον Πρόεδρο Λεχ Βαλέσα.[3] Το 2009, η Λεωφόρος Ουγιάζντουφ υποβλήθηκε σε πλήρη ανακαίνιση, με τη φύτευση νέων δέντρων, την πλήρη ανακατασκευή πεζοδρομίων, τις εσοχές λεωφορείων και τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων.[4]
.jpg)
