Η (3η) Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη 2000 (Απρίλιος 2000 - Μάρτιος 2004) ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 Κατά την διάρκειά της η Ελλάδα αντικατέστησε τη δραχμή με το Ευρώ και προωθήθηκε περαιτέρω η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση.
Εξέλιξη
Το σημαντικότερο, γεγονός της τελευταίας τετραετίας υπό τη διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, είναι η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Το «Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (ECOFIN) κατά τη διάρκεια της Συνόδου κορυφής του στην Πορτογαλία, στις 19 και 20 Ιουνίου του 2000, αποφάσισε ότι η Ελλάδα πληρούσε πλέον τους όρους ένταξης στην Ευρωζώνη. Την 1η Ιανουαρίου 2001 η Ελλάδα εγκατέλειψε (λογιστικά) τη δραχμή, για να υιοθετήσει το νέο νόμισμα, το Ευρώ με ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές.[2] Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 το Ευρώ αντικατέστησε και σε φυσική μορφή, τα κέρματα της δραχμής, ενώ από τον Ιανουάριο του 2002 άλλαξαν και τα χαρτονομίσματα.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός της περιόδου είναι και η οριστική εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Η έκρηξη αυτοσχέδιας βόμβας στα χέρια μέλους της οργάνωσης, το βράδυ της 29ης Ιουνίου 2002 και η σύλληψη του επίδοξου δράστη, Σάββα Ξηρού, ήταν η αρχή της αποκάλυψης του εκτελεστικού πυρήνα της οργάνωσης. Ακολούθησαν η εύρεση των κρησφύγετων (γιάφκες), η κατάσχεση οπλισμού και προκηρύξεων[3] και φυσικά η αποκάλυψη και των υπόλοιπων μελών. Ακολούθησε πολύμηνη δίκη, οι αποφάσεις της οποίας οριστικοποιήθηκαν για όλους τους εμπλεκόμενους το 2007.[4]
Η Ελλάδα ανέλαβε (για τέταρτη φορά) την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά το α΄ εξάμηνο του 2003. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας υπεγράφη στις 14 Απριλίου 2003, στη στοά του Αττάλου στην Αθήνα, η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δέκα νέων κρατών μελών, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για το σχέδιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Προωθήθηκε η στρατηγική της Λισαβώνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αντιμετωπίστηκε ο διχασμός της Ένωσης απέναντι στα ζητήματα του πολέμου στο Ιράκ και κατέστη εφικτή η ενιαία στάση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στις 7 Ιανουαρίου του 2004 ο Κώστας Σημίτης αποφασίζει να παραιτηθεί από την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, και κατά συνέπεια από την διεκδίκηση της Πρωθυπουργίας στις επερχόμενες εκλογές, και χρίζει νέο Πρόεδρο, τον Γιώργο Παπανδρέου. Η εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου θα επικυρωθεί πρώτα από το έκτακτο συνέδριο του κόμματος, και (για πρώτη φορά στην ιστορία ελληνικού πολιτικού κόμματος) από τους οπαδούς του, στην ψηφοφορία που έγινε στις 8 Φεβρουαρίου 2004, με την συμμετοχή 1.000.000 πολιτών.[5]
Σύνθεση της Κυβέρνησης
[6]
- - αντικαταστάθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2000 από τον Γρηγόριο Νιώτη
- - αντικαταστάθηκε [7]στις 20 Νοεμβρίου 2000 από τον Ευάγγελο Βενιζέλο
ανασχηματισμός 24ης Οκτωβρίου 2001
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων της εποχής, ο Πρωθυπουργός (που πρόσφατα είχε επανεκλεγεί πρόεδρος του κόμματος, στο 6ο Συνέδριό του), με αυτόν τον ανασχηματισμό ήθελε «...Να ανταποκριθεί σε μια σειρά αντικειμενικών αναγκών στη διακυβέρνηση της χώρας εν όψει της Ολυμπιάδας, καλύπτοντας διαπιστωμένες δυσλειτουργίες του κυβερνώντος κόμματος, αλλά ταυτοχρόνως και να καταστήσει σαφή την επικυριαρχία του στο ΠΑΣΟΚ, ικανοποιώντας συγκεκριμένα αιτήματα του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού μπλοκ....» Η πιο σημαντική αλλαγή, ήταν η μεταφορά της ΚΥΠ από το Υπουργείο Εσωτερικών στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης υπό τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, στον οποίο χρεώνονται εξάλλου και τα εύσημα για την εξάρθρωση της 17ης Νοέμβρη. Λόγω των νέων αναγκών που δημιουργούσε η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων προστέθηκαν περισσότεροι υφυπουργοί σε σχετικά με τους αγώνες υπουργεία ενώ ο Υφυπουργός Πολιτισμού Νάσος Αλευράς, ανέλαβε καθ' ολοκληρίαν την παρακολούθηση των προετοιμασιών.[8]
Στις 23 Οκτωβρίου 2001 άλλαξε η σειρά κατάταξης των Υπουργείων, ως ακολούθως:
- - παραιτήθηκε [10]στις 24 Ιανουαρίου 2004 και η θέση έμεινε κενή
- Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών : Γιώργος Φλωρίδης
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Νικόλαο Φαρμάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2004 από τον Τάσο Γιαννίτση
- - παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2004 και η θέση έμεινε κενή
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2002 από τον Ανδρέα Λοβέρδο
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Θεόδωρο Κοτσώνη
: παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2003 εν όψει των εκλογών της 7ης Μαρτίου 2004 και αντικαταστάθηκε από τον καθηγητή Πανεπιστημίου Νίκο Αλιβιζάτο
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Νίκο Μπίστη
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Κίμωνα Κουλούρη
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Γιώργο Θωμά
- - αντικαταστάθηκε[11] στις 13 Ιουνίου 2002 από τον Κωνσταντίνο Στεφανή
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο
- - αντικαταστάθηκε στις 30 Αυγούστου 2002 από τον Γιώργο Λιάνη
- - αντικαταστάθηκε στις 30 Αυγούστου 2002 από τον Εμμανουήλ Στρατάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Γιώργο Φλωρίδη
- - παραιτήθηκε [12]στις 15 Απριλίου 2003, αντικαταστάθηκε στις 5 Μαΐου 2003 από τον Παντελή Τσερτικίδη
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Γιώργο Πασχαλίδη
: παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2004 εν όψει των εκλογών της 7ης Μαρτίου 2004 και αντικαταστάθηκε από τον δημοσιογράφο Γιώργο Ρωμαίο
- - αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουλίου 2003 από τον Χάρη Καστανίδη
- - παραιτήθηκε [13]στις 18 Ιουνίου 2003 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 7 Ιουλίου 2003 το αξίωμα κατέλαβε ο Αλέξανδρος Ακριβάκης
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
.svg)
