Η Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη Νοεμβρίου 1865 (ή υπουργείον Δεληγεώργη) (13 - 28 Νοεμβρίου 1865), αδύναμη και αυτή κοινοβουλευτικά, θα προσπαθήσει στις 28 Νοεμβρίου να περάσει στην Βουλή την πρότασή της για διακοπή των συνεδριάσεων για 40 ημέρες.
Συγκεκριμένα, στους βουλευτές θα τεθεί προς υπερψήφιση η παρακάτω πρόταση: «Δυνάμει του άρθρου 38 του Συντάγματος λαμβάνομεν την τιμήν να υποβάλωμεν την επομένην πρότασιν: Η Βουλή συναινεί να διακόψη τας συνεδριάσεις αυτής επί 40 ημέρας»".[2]
Η ψήφιση της πρότασης ισοδυναμούσε και με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση - και όταν η πρόταση καταψηφίστηκε με 84 κατά της διάλυσης και 70 υπέρ[3], η κυβέρνηση παραιτήθηκε.
Η «κυβέρνηση Δεληγεώργη» διεκπεραίωσε το θέμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η κατάργηση του οργάνου αυτού, ήταν πάγιο αίτημα των βουλευτών από την ψήφιση του τελευταίου Συντάγματος και μετά, έτσι η κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση τον αντίστοιχο νόμο και η Βουλή το κατάργησε.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
[4]
- - αντικαταστάθηκε στις 20 Νοεμβρίου από τον Επαμεινώνδα Δεληγεώργη
- - αντικαταστάθηκε στις 20 Νοεμβρίου από τον Σπήλιο Αντωνόπουλο
Πηγές
Αναφορές
- ↑ ΦΕΚ Α55/1865, στην ουσία, πρόκειται για επικύρωση της διαχείρισης των χρημάτων από την Βουλή, αφού το έτος για το οποίο προϋπολογίζονταν έσοδα και έξοδα (1865),εξέπνεε
- ↑ Το άρθρο 38 του Συντάγματος ανέφερε ότι: «Ο Βασιλεύς έχει το δικαίωμα να αναβάλη την έναρξιν ή να διακόπτη την εξακολούθησιν
της Βουλευτικής Συνόδου. Η αναβολή δε ή η διακοπή δεν δύνανται να διαρκέσωσιν υπέρ τας τεσσαράκοντα ημέρας, ουδέ να επαναληφθώσιν εντός της αυτής βουλευτικής συνόδου, άνευ της συναινέσεως της Βουλής»
- ↑ «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος ΙΓ', 248
- ↑ ΦΕΚ Α53/ 1865, Α54/ 1865
.svg)
.svg){kind=small}
