Κουραμάδες Κέρκυρας

Συντεταγμένες: 39°34′14.999″N 19°51′15.001″E

Κουραμάδες
Κουραμάδες Κουραμάδες
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Ιονίων Νήσων
Περιφερειακή Ενότητα	Κέρκυρας
Δημοτική Ενότητα	Αχιλλείων
Γεωγραφία
Νομός	Κέρκυρας
Υψόμετρο	200
Πληθυσμός
Μόνιμος	251
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	490 84
Τηλ. κωδικός	26610

Οι Κουραμάδες είναι χωριό της Μέσης Κέρκυρας σε υψόμετρο 140 μέτρα^[1][2] ενώ απέχει περίπου 10 χιλιομέτρων από την πόλη. Βρίσκεται μεταξύ των χωριών Καστελλάνοι, Καλαφατιώνες και Συναράδες. Ο μόνιμος πληθυσμός του ανέρχεται στα 255 άτομα (απογραφή 2011)^[3], και αυξάνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω των παραθεριστών που στην πλειονότητά τους έχουν κουραμαδίτικη καταγωγή.

Ο χρόνος ίδρυσης του οικισμού είναι άγνωστος, αν και υπάρχουν ενδείξεις για τη συνεχή κατοίκηση της περιοχής από την αρχαιότητα. Συγκεκριμένα, έχουν ανακαλυφθεί στο παρελθόν ταφές σε πίθους και κεραμοσκεπείς τάφοι στους περιβάλλοντες χώρους των εκκλησιών του Αγίου Ιωάννη Καλυβίτη και του Σωτήρος. Άλλωστε, και σε άλλους οικισμούς της περιοχής υπάρχουν μαρτυρίες και ευρήματα που δείχνουν τη συνεχή κατοίκηση των χωριών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η πρώτη πάντως καταγεγραμμένη αναφορά στο χωριό ανάγεται στα μέσα του 13ου αιώνα, όταν οι Κουραμάδες φαίνεται ότι ήταν έδρα δεκαρχίας, μίας διοικητικής διαίρεσης που είχε θεσπιστεί από το Δεσποτάτο της Ηπείρου και υιοθετήθηκε για κάποιο διάστημα και από τους επόμενους κυρίαρχους της Κέρκυρας, τους ηγεμόνες της Νότιας Ιταλίας. Από τα τέλη του 15ου αιώνα και εξής, όμως, οι πηγές που διαθέτουμε, δεν είναι μόνο συνεχείς, αλλά και τόσο πλούσιες, ώστε να είμαστε σε θέση να ανασυνθέσουμε τη δημογραφική σύνθεση του χωριού, τις γενεαλογίες των κατοίκων του, αλλά και να σκιαγραφήσουμε τις προσωπικότητες πολλών από αυτούς με αρκετές λεπτομέρειες.

Οι Κουραμάδες είναι τόπος γέννησης μεταξύ άλλων των Τηλέμαχου Χυτήρη^[4] και του Αριστείδη Μπαλτά.

Παραπομπές

1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 18. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 218. 
2. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 35. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 410. 
3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10673 (σελ. 199 του pdf)
4. «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ - Βιογραφικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2017.