Το κοινοβούλιο είναι νομοθετικό σώμα[1]. Ο όρος σήμερα συνήθως αναφέρεται σε ένα δημοκρατικά εκλεγμένο σώμα. Το πολίτευμα στο οποίο την νομοθετική εξουσία διαθέτει ένα κοινοβούλιο ονομάζεται κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο όρος χρησιμοποιείται και για το κτίριο το οποίο στεγάζει τις εργασίες του κοινοβουλίου[1].
Ένα από τα παλαιότερα κοινοβούλια θεωρείται το Αλθίνγκι στην Ισλανδία[2], μαζί με το κοινοβούλιο της Σικελίας[3][4] και το Λέγκτινγκ στις Φερόες[5]. Το Αλθίγκι άρχισε να λειτουργεί το 930 στο Θίνγκβελιρ. Το κοινοβούλιο της Σικελίας συνήλθε για πρώτη φορά το 1097 στη Ματσάρα ντελ Βάγιο, από τον Ρογήρο της Σικελίας. Το κοινοβούλιο της Σικελίας αποτελούταν από τρεις κλάδους: από τον φεουδαϊκό, τον εκκλησιαστικό και της δημόσιας περιουσίας. Το πρώτο νορμαδικό κοινοβούλιο είχε μόνο συμβουλευτικό ρόλο και αναγνώριση της κυριαρχίας, ιδιαίτερα σε φόρους, οικονομικά και πολέμους. Τα μέλη επιλέγονταν από τους πιο ισχυρούς ευγενείς.
Νομοθετικά σώματα τα οποία αποκαλούνται κοινοβούλιο λειτουργούν στο κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο η εκτελεστική εξουσία είναι υπόλογη στο κοινοβούλιο. Ένας πρωθυπουργός παραμένει στη θέση του εφόσον λαμβάνει την ψήφο εμπιστοσύνης του κοινοβουλίου. Τα κοινοβούλια συνήθως αποτελούνται από επιμέρους βουλές, είτε μια ή δύο, αν και υπάρχουν και πιο περίπλοκα μοντέλα. Σε αντίθεση με το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, υπάρχει το προεδρικό σύστημα.
Παραπομπές
↑ 1,01,1κοινό* Λεξικό Τριανταφυλλίδη, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
