Κεφαλοχορδωτά

Τα κεφαλοχορδωτά είναι υποσυνομοταξία της συνομοταξίας των χορδωτών. Είναι μικρά θαλάσσια ζώα. Διαθέτουν επιμήκη σώματα, ενώ η νοτοχορδή τους εκτείνεται σε όλο το μήκος του ζώου, από το κεφάλι μέχρι την ουρά, και παραμένει στη θέση της καθ'όλη τη ζωή του ζώου. Τα κεφαλοχορδωτά εκπροσωπούνται στους ωκεανούς από τα Αμφιοξυόμορφα. Τρέφονται με μικροοργανισμούς.

Τα κεφαλοχορδωτά έχουν πολύ μικρό μέγεθος και δεν έχουν σκληρά μέρη, δυσκολεύοντας έτσι την εύρεση απολιθωμάτων τους. Απολιθωμένα κεφαλοχορδωτά έχουν βρεθεί σε πολύ παλιά πετρώματα. Έχουν βρεθεί απολιθώματα κεφαλοχορδωτών στην περιοχή Μπέργκες της Βρετανικής Κολομβίας, τα οποία χρονολογούνται από τη μέση Κάμβρια εποχή.^[1] Πρόσφατα, έχουν βρεθεί διάφορα απολιθώματα κεφαλοχορδωτών στην νότια Κίνα. Χρονολογούνται από την πρώιμη Κάμβρια περίοδο και είναι το παλαιότερο γνωστό απολίθωμα κεφαλοχορδωτού. Τα απολιθώματα της Κίνας εμφανίζουν πολλά βράγχια και ξεχωριστά φύλα.

Χαρακτηριστικά

Το κεφαλοχορδωτό είναι ζώο το οποίο ανήκει στην συνομοταξία των χορδωτών, κεφαλοχορδωτά. Είναι χορδωτά με 5 συναπομορφίες. Οι συναπομορφίες εμφανίζονται σε όλα τα είδη χορδωτών κατά την προνυμφική ηλικία ή στα στάδια της ενηλικίωσης.

Φυλογένεση

Σε μια μελέτη που διεξήχθη από τους Μπλερ και Χέντζις το 2005, αυτοί χρησιμοποίησαν δεδομένα πρωτεϊνικής ακολουθίας 75 διαφορετικών πρωτεϊνών για να προσδιορίσουν την απόσπαση των κεφαλοχορδωτών από την υπόλοιπη συνομοταξία των χορδωτών περίπου 891 εκατομμύρια χρόνια πριν.^[2] Η φυλογένεση βασίζεται σε συνδυασμό μελετών πάνω σε εξαφανισμένα^[3] και υφιστάμενα^[4] είδη.

Παραπομπές

1. Swalla, Billie J.; Smith, Andrew B. (2008). «Deciphering Deuterostome Phylogeny: Molecular, Morphological and Palaeontological Perspectives». Philosophical Transactions: Biological Sciences 363 (1496): 1557–1568. doi:10.1098/rstb.2007.2246. PMID 18192178. 
2. Blair, Jaime E.; Hedges, S. Blair (1 November 2005). «Molecular Phylogeny and Divergence Times of Deuterostome Animals» (στα αγγλικά). Molecular Biology and Evolution 22 (11): 2275–2284. doi:10.1093/molbev/msi225. ISSN 0737-4038. PMID 16049193. https://archive.org/details/sim_molecular-biology-and-evolution_2005-11_22_11/page/2275. 
3. Briggs, Derek E. G.; Locatelli, Emma R.; Petermann, Holger; Anderson, Ross P.; Clark, Elizabeth G.; Vogt, Stefan; Finney, Lydia; Soriano, Carmen και άλλοι. (2016). «The 'Tully monster' is a vertebrate» (στα αγγλικά). Nature 532 (7600): 496–499. doi:10.1038/nature16992. ISSN 1476-4687. PMID 26982721. 
4. Kon, T. (July 2006). «Hidden ancient diversification in the circumtropical lancelet Asymmetron lucayanum complex». Marine Biology 149 (4): 875–883. doi:10.1007/s00227-006-0271-y. https://www.researchgate.net/publication/225773198.