Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1922 και πραγματοποίησε σπουδές στην Αθήνα και το Σικάγο.[5] Σε αρκετά μικρή ηλικία έμεινε ορφανή από μητέρα. O πατέρας της (στρατιωτικός και πολιτικός) Αθανάσιος Βαχλιώτης, την παρότρυνε να ανοίξει τα φτερά της για την Αμερική.[6] Κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας της δημιούργησε κοστούμια για περισσότερα από 300 κινηματογραφικά και θεατρικά έργα.[5][6]
Το 1974 τιμήθηκε με το Βραβείο Όσκαρ Ενδυματολογίας για τη δουλειά της στην ταινία Ο μεγάλος Γκάτσμπυ (1974).[7] Τιμήθηκε με τρία Βραβεία Τόνυ για τα κοστούμια που κατασκεύασε για τις παραστάσεις «Άννι» (1977), «Μπάρνουμ» (1980) και «Το κλουβί με τις τρελές» (1984).[8]
Το 1976 διακρίθηκε με το «Μετάλλιο της Ελευθερίας» της Νέας Υόρκης, ενώ το 1986, έλαβε τιμητική θέση στο Theater Hall of Fame.[5] Το 2000 τιμήθηκε για το σύνολο της καριέρας της από το Σωματείο Αμερικανών Ενδυματολόγων.[9]
Βραβεία
Μια από τις πιο πολυβραβευμένους σχεδιαστές μόδας του αμερικανικού θεάτρου, η Όλντριτζ έχει λάβει τρία Βραβεία Τόνυ για τα «Άννι» (1977), «Μπάρνουμ» (1980) και «Το κλουβί με τις τρελές» (1984) καθώς και 11 υποψηφιότητες για Βραβείο Τόνυ, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών για τα A Chorus Line, 42nd Street και Dreamgirls. Έλαβε αρκετούς επαίνους από το Drama Desk awards και άλλες θεατρικές ομάδες. Το 2002, έλαβε το βραβείο Irene Sharaff Lifetime Achievement από το Theatre Development Fund.
Ήταν η σύζυγος του Αμερικανού ηθοποιού Τομ Όλντριτζ[5] από το 1953 μέχρι τον θάνατό της στις 21 Ιανουαρίου 2011, σε ηλικία 88 ετών, σε νοσοκομείο στο Στάνφορντ των ΗΠΑ.[5]
