Η Συμμορία των Εντιμότατων (The Lavender Hill Mob) |
---|
|
Σκηνοθεσία | Charles Crichton[1][2][3] |
---|
Παραγωγή | Μάικλ Μπάλκον |
---|
Σενάριο | T. E. B. Clarke |
---|
Πρωταγωνιστές | Άλεκ Γκίνες[2][3], Στάνλεϊ Χόλογουε[2], Όντρεϊ Χέπμπορν, Σίντνεϊ Τζέιμς[4][2], Alfie Bass, Marjorie Fielding, Ντέσμοντ Λιουέλιν, Jacques Brunius, Ρόμπερτ Σο, Ρόναλντ Άνταμ, Γκιμπ Μακλάφλιν, Edie Martin, Τζον Γκρέγκσον, Clive Morton, Arthur Hambling, Sydney Tafler και Marie Burke |
---|
Μουσική | Ζορζ Ορίκ |
---|
Φωτογραφία | Ντάγκλας Σλόκομπ[5] |
---|
Μοντάζ | Seth Holt |
---|
Εταιρεία παραγωγής | Rank Organisation |
---|
Διανομή | General Film Distributors και Netflix |
---|
Πρώτη προβολή | 29 Ιουνίου 1951 (Ηνωμένο Βασίλειο)[6] |
---|
Διάρκεια | 78 λεπτά |
---|
Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο |
---|
Γλώσσα | Γαλλικά[7] και Αγγλικά[7] |
---|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα (π • σ • ε
) |
Η Συμμορία των Εντιμότατων (Πρωτότυπος τίτλος: The Lavender Hill Mob), γνωστή επίσης και με τον τίτλο Η Υπόθεσις του Λάβεντερ Χιλ, είναι κομεντί, παραγωγής 1951 σε σκηνοθεσία Τσαρλς Κράιτον και σενάριο Τόμας Κλαρκ. Πρωταγωνιστούν οι Άλεκ Γκίνες και Στάνλεϊ Χόλογουεϊ. Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στην οδό Λάβεντερ Χιλ στο προάστειο Μπάτερσι του Λονδίνου. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου στην τελετή απονομής του 1952.
Πλοκή
Ο Χένρι Χόλαντ (Άλεκ Γκίνες), ένας ντροπαλός τραπεζικός υπάλληλος είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά του χρυσού για δυο δεκαετίες. Ο άνδρας φαίνεται αφοσιωμένος στη δουλειά του, αλλά στην πραγματικότητα έχει καταστρώσει ένα σχέδιο με τη βοήθεια του οποίο πρόκειται να ληστέψει το πολύτιμο φορτίο κι έπειτα να αποσυρθεί. Η γνωριμία του με τον Άλφρεντ Πέντλμπερι (Στάνλεϊ Χόλογουεϊ), τον νέο ένοικο της πανσιόν στο Λάβεντερ Χιλ, στην οποία διαμένει ο Χόλαντ, αποδεικνύειται καθοριστική για την πραγματοποίηση του σχεδίου του. Ο Πέντλεμπερι έχει στην κατοχή του ένα χυτήριο στο οποίο λιώνει διάφορα μέταλλα και δημιουργεί σουβενίρ (όπως για παράδειγμα ομοιώματα του Πύργου του Άιφελ) τα οποία πωλούνται σε πολλά τουριστικά θέρετρα ανά τον κόσμο. Ο Χόλαντ προτείνει λοιπόν στον Πέντλμπερι να συνεργαστούν και να μοιραστούν τα κέρδη. Έπειτα οι δυο τους προσλαμβάνουν τους Λάκερι Γουντ (Σίντνεϊ Τζέιμς) και Σόρτι Φίσερ, δυο επαγγελματίες ληστές για να τους βοηθήσουν να πραγματοποιήσουν το σχέδιο. Η ληστεία πραγματοποιείται με επιτυχία και ο Πέντλμπερι λιώνει τις ράβδους του χρυσού στο χυτήριό του μετατρέποντάς τες σε ομοιώματα του Πύργου του Άιφελ κι έπειτα τις στέλνει στη Γαλλία. Εκεί όμως χάρη σε ένα λάθος της ιδιοκτήτριας του μαγαζιού αναμνηστικών ειδών, τα ομοιώματα πέφτουν στα χέρια μιας ομάδας Αγγλίδων μαθητριών.
Πληροφορίες παραγωγής
Κωμωδία του 1951 σε σκηνοθεσία Τσαρλς Κράιτον και σενάριο Τόμας Κλαρκ, με πρωταγωνιστές τους Άλεκ Γκίνες και Στάνλεϊ Χόλογουεϊ. Ο Άλεκ Γκίνες είχε ήδη γίνει γνωστός μέσα από τους ρόλους του στις κινηματογραφικές μεταφορές των μυθιστορημάτων του Κάρολου Ντίκενς από τον Ντέιβιντ Λιν και που είχε λάβει παγκόσμια αναγνώριση ως πρωταγωνιστής της ταινίας Ο 13ος κληρονόμος (Kind Hearts and Coronets, 1949), εδραίωσε τη θέση του, ως έναν από τους σημαντικότερους Βρετανούς ηθοποιούς της γενιάς του με τη συμμετοχή του στην ταινία του Κράιτον. Η ταινία θεωρήθηκε η εμπορικότερη ταινία του Άλεκ Γκίνες ως τότε με εισπράξεις της τάξης των 580.000 λιρών[8]. Οι Φρανκ Φόρσαϊθ και ο Ρόμπερτ Σο έκαναν το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο στην ταινία (ο Σο ήταν όμως άτυχος καθώς η σκηνή στην οποία εμφανιζόταν κόπηκε στο μοντάζ). Άλλη μια ηθοποιός που επρόκειτο να γοητεύσει το κοινό και να γίνει σύμβολο της κομψότητας τις δεκαετίες που ακολούθησαν και εμφανίστηκε στην ταινία (σε έναν από τους πρώτους της κινηματογραφικούς ρόλους) ήταν η Όντρεϊ Χέπμπορν. Ο ρόλος της Χέπμπορν επρόκειτο να είναι μεγαλύτερος, αλλά η ηθοποιός λόγω θεατρικών υποχρεώσεων δεν μπόρεσε να τον αναλάβει κι έτσι έκανε απλά ένα σύντομο πέρασμα. Ο Γκίνες δήλωσε για τη συνεργασία του με την ηθοποιό ότι με την πρώτη ματιά κατάλαβε ότι επρόκειτο να γίνει σταρ του κινηματογράφου.
Η ιδέα για την υπόθεση της ταινίας προήλθε από έρευνα του σεναριογράφου Τόμας Κλαρκ, ενώ έγραφε το σενάριο του Η Συμμορία της γέφυρας του Λονδίνου (Pool of London, 1951). Ρώτησε τους εργαζόμενους στην Τράπεζα της Αγγλίας τις απόψεις τους για την τέλεια ληστεία και μέσα από την έρευνα αυτή συνέλαβε την ιδέα για έναν τραπεζικό υπάλληλο που ληστεύει την ίδια την τράπεζα στην οποία δουλεύει[9][10]. Τα γυρίσματα έγιναν στο Λονδίνο και το Παρίσι.
Υποδοχή και Βραβεία
Η ταινία έλαβε την εύνοια των κριτικών και η ακαδημία του αμερικανικού κινηματογράφου την τίμησε με Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. Ο Άλεκ Γκίνες έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, το οποίο έχασε από τον Γκάρι Κούπερ που κρίθηκε νικητής για την ερμηνεία του στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon). Η ταινία βραβεύτηκε επίσης με βραβείο BAFTA καλύτερης ταινίας το 1951 και το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στην 17η θέση στη λίστα με τις καλύτερες 100 ταινίες όλων των εποχών.
Βράβευση:
- Πρωτότυπου Σεναρίου - Τόμας Κλαρκ
Υποψηφιότητα:
- Α' Ανδρικού Ρόλου - Άλεκ Γκίνες
Παραπομπές
- ↑ www.imdb.com/title/tt0044829/. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=372.html. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/en/film318458.html. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.
- ↑ Una McGovern: «Chambers Concise Biographical Dictionary» Chambers Harrap. Εδιμβούργο. 2003. ISBN-13 978-0-550-10062-7. ISBN-10 0-550-10062-8.
- ↑ www.film4.com/reviews/1951/the-lavender-hill-mob.
- ↑ «Stanley Holloway». Art & Hue. 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 www.mfiles.co.uk/composers/Georges-Auric.htm.
- ↑ «Alec Guinness Now Money Star in US». Variety: 2. January 13, 1954. https://archive.org/details/variety193-1954-01/page/n293.
- ↑ The Aurum Film Encyclopedia – The Gangster Film, edited by Phil Hardy, Aurum Press, 1998
- ↑ Empire – Special Collectors' Edition – The Greatest Crime Movies Ever, published in 2001
Βιβλιογραφία
- Vermilye, Jerry. The Great British Films. Citadel Press, 1978. (ISBN 0-8065-0661-X) pp. 147–149
Εξωτερικοί σύνδεσμοι