Στεγάζεται σε διώροφο κτήριο, νεοκλασικού τύπου, σε σχέδια του Περικλή Μελίρρυτου, στο κέντρο της πόλης, στη συμβολή των οδών Μάρκου Μπότσαρη και Ελευθερίου Βενιζέλου.
Αποτελεί κέντρο επικοινωνίας και πληροφόρησης, με παροχή ποικίλων υπηρεσιών μέσω των αντίστοιχων τμημάτων της. Χώρος μελέτης, αλλά και καθημερινής επικοινωνίας, στοχεύει στην προώθηση της ανάγνωσης, στη διαχείριση και διάχυση της γνώσης, στη στήριξη της εκπαιδευτικής πράξης, αλλά και στη διαφύλαξη, ανάδειξη και προβολή της εκτεταμένης και σε λαμπρότητα ασύγκριτης πνευματικής παράδοσης της πόλης του «Γιαννιώτικου Διαφωτισμού»[2].
Σκοπός
Σκοπός της «Ζωσιμαίας» είναι η συνεχής βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, στο χρήστη, για προώθηση της γνώσης, της πληροφόρησης, της εκπαίδευσης και του πολιτισμού.
Μεριμνά για τον εντοπισμό, συγκέντρωση, οργάνωση, περιγραφή και διαφύλαξη ες αεί, τεκμηρίων του Ελληνικού Πολιτισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στον Τοπικό Πολιτισμό και της πρόσληψής του διαχρονικά, καθώς και σημαντικών αντιπροσωπευτικών τεκμηρίων της πνευματικής παραγωγής του ανθρώπου και της διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης σε αυτά, με γνώμονα την ελευθερία της γνώσης, της πληροφόρησης και της έρευνας, χωρίς πολιτικές, θρησκευτικές, φυλετικές ή άλλες διακρίσεις.
Ιστορία
Η σημερινή Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη είναι ο απότοκος της Βιβλιοθήκης του «Σχολείου των Ζωσιμάδων» [ Ιωάννης (1752-1771), Αναστάσιος (1754-1819), Νικόλαος (1758-1842), Θεοδόσιος (1760-1791), Ζώης (1764-1827) και Μιχαήλ (1766-1809)][3].
Ήδη από το 1792 αποστέλλουν τακτικότατα το λάσσο τους για τη γνωστή Μπαλαναία Σχολή, στην οποία δίδασκε η συντηρητική οικογένεια των Μπαλάνων (Μπαλάνος Βασιλόπουλος (1723-1760), Κοσμάς Μπαλάνος (1760-1799), Κωνσταντίνος Μπαλάνος ή Μπαλανίδης (1799-1818), Αναστάσιος Μπαλάνος (1818-1821)). Την Μπαλαναία, διάδοχο της Σχολής Γκίουμα (1676), συντηρούν αποκλειστικώς, μετά την κατάρρευση της Βενετικής Δημοκρατίας και τη δέσμευση των καταθέσεων των εν Βενετία Ηπειρωτών, το 1797, ενώ παράλληλα την πλουτίζουν με Βιβλιοθήκη και φροντίζουν για την έκδοση και δωρεάν διανομή βιβλίων[4].
Mετά την ολοσχερή καταστροφή των Ιωαννίτικων Σχολών και των πλούσιων Βιβλιοθηκών τους, από την μεγάλη πυρκαγιά του 1820-22, και την αποκατάσταση της τάξης στην πόλη, οι Νικόλαος και Ζώης Ζωσιμάς, συστήνουν εκ νέου, το Δημόσιον Γενικό Ελληνικό Σχολείο, το πρώτο Ανώτερο Σχολείο στα Ιωάννινα. Στο νεοσυσταθέν Σχολείο στεγάστηκε και Βιβλιοθήκη, όπου συγκεντρώθηκαν όλα τα διασωθέντα βιβλία από τις δύο προϋπάρχουσες βιβλιοθήκες των Σχολών Καπλανείου και Μπαλαναίας, αλλά και τα βιβλία που εκδίδονταν ή αγοράζονταν δαπάνη Ζωσιμάδων[5].
Η Σχολή, η οποία με το πέρασμα των χρόνων μετονομάστηκε σε Ζωσιμαία Σχολή, προς τιμήν των ευεργετών της, μαζί με τη Βιβλιοθήκη της μετακινήθηκαν σε διάφορα κτήρια των Ιωαννίνων[6] .
Με τον Αναγκαστικό Νόμο 1161/38 "Περί ιδρύσεως Ζωσιμαίας εν Ηπείρω Βιβλιοθήκης" (31/03/1938), ιδρύεται η ανεξάρτητη Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη (Ν.Π.Δ.Δ.), που υπάγεται στη δικαιοδοσία της Εκπαιδευτικής Επιτροπής Ζωσιμαδών και διέπεται υπό τον ανώτατο έλεγχο και εποπτεία του Υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας. Η ανεξάρτητη πλέον Βιβλιοθήκη βρίσκει τη στέγη της στο κτήριο της νεότευκτης Παιδαγωγικής Ακαδημίας [7].
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα βιβλία και άλλα αντικείμενα της ανεξάρτητης Ζωσιμαίας εν Ηπείρω Βιβλιοθήκης μεταφέρονται, λόγω επίταξης της Ακαδημίας, στο Ορφανοτροφείο Γεωργίου Σταύρου[8] και στην οικία της Βιβλιοφύλακα Ευτυχίας Πρίντζου[9], για να ανακαλυφθούν, το 1943, στο Γηροκομείο Ιωαννίνων. H εγκατάσταση της Ζωσιμαίας, στην Παλιά Συναγωγή Kahal Kadosh Yashan[10], μετά την αιφνιδιαστική εφαρμογή της «Τελικής Λύσης» για τους Εβραίους των Ιωαννίνων, τον Μάρτιο του 1944 οδήγησε στη σωτηρία της.
Μεταπολεμικά, από το 1945, τα τεκμήρια επιστρέφουν από τα διάφορα σημεία «περιπλάνησής» τους στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, χωρίς να είναι εύκολο να προσδιοριστεί ο αριθμός των διασωθέντων και η κατάστασή τους. Το 1949 η Βιβλιοθήκη υπάγεται στον Α.Ν .1362/1949 (ΦΕΚ 337 Α΄/29.11.1949) «Περί ιδρύσεως, ανασυγκροτήσεως και ενιαίας οργανώσεως των ανά το Κράτος Βιβλιοθηκών», τον πρώτο Νόμο για τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες, που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας.
Η κακή κατάσταση διατήρησής του «θησαυρού της Ζωσιμαίας», χωρίς να εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο προορίστηκαν, η πίεση από την τοπική κοινωνία για εξεύρεση λύσης αλλά και οι φιλονικίες μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων, μαρτυρείται έως και το 1953, όταν επιτέλους παραχωρείται το Μέγαρο του Υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος για στέγαση της Ζωσιμαίας εν Ηπείρω Βιβλιοθήκης ως «… ελάχιστην εξόφλησιν του ηθικού χρέους της Τραπέζης προς την πόλιν αυτήν, εκ της οποίας προήλθεν ο Γεώργιος Σταύρου και η πλείας των μεγάλων εκείνων ευεργετών (ανάμεσά τους και οι Ζωσιμάδες, μέτοχοι και οι ίδιοι της Εθνικής)».
Τα εγκαίνια της Ζωσιμαίας εν Ηπείρω Βιβλιοθήκης, στο τέως κτίριο της Ε.Τ.Ε., πραγματοποιήθηκαν στις 21/2/1962. Το 1978, με τον Ν.1168/1978 προστίθεται ο όρος «Δημόσια» στον τίτλο της Βιβλιοθήκης και ονομάζεται πλέον Ζωσιμαία Δημόσια Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων.
Οι συνεχείς προσπάθειες ματαίωσης της εγκατάστασης της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης στο δωρηθέν Μέγαρο της Ε.Τ.Ε., με σκοπό να στεγαστούν εκεί οι Δημοτικές Υπηρεσίες, συνεχίζονται (από το 1957) και κορυφώνονται το 1979. Μετά από χρόνιες διαβουλεύσεις και αντιδικίες, προκρίνεται η λύση της στέγασης της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης, στη συμβολή των οδών Μ. Μπότσαρη & Ελ. Βενιζέλου, στο κτίριο των πρώην Δημοτικών Λουτρών. Ο Ιωάννης Καμπέρης ανέλαβε τις δαπάνες για την προσθήκη ορόφου και τη διαμόρφωση του χώρου στο κτίριο των πρώην Δημοτικών Λουτρών που προοριζόταν αρχικώς για στέγαση Πινακοθήκης.[11]
Στις 25-04-1988 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια, της Ζωσιμαίας Δημόσιας Κεντρικής (λόγω παραχώρησης Βιβλιαυτοκινήτου) Βιβλιοθήκης, Ν.Π.Δ.Δ. του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, στο κτήριο όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα.
Συλλογές
Οι Συλλογές της σήμερα περιλαμβάνουν χειρόγραφα, από το 10/11ο έως τον 19ο αι. αιώνα, περί τα 320.000 τεκμήρια (η αναδρομική καταλογογράφηση συνεχίζεται), εκ των οποίων πλέον των 40.000 αφορούν παλαιότυπα. Στα Αποθετήρια της φιλοξενούνται Περιοδικός Τύπος ( εφημερίδες & περιοδικά, παλαιότυπα & σύγχρονα), χάρτες, δίσκοι μουσικής βινυλλίου, φωτογραφικό υλικό, video κασέτες, CD-Roms και DVDs.
Ξεχωρίζουν ανάμεσα στο έντυπο υλικό οι Εκδόσεις Δαπάνη Ζωσιμαδών & η Βιβλιοθήκη Κοραή καθώς και των Γιαννιώτικων Εκδοτικών Οίκων στη Βενετία Γλυκύδων και Θεοδοσίου[12].
Σήμερα στη Ζωσιμαία θησαυρίζονται τεκμήρια και αντικείμενα από τις ιδιωτικές βιβλιοθήκες Σπυρίδωνα Λάμπρου, Χρίστου & Γεωργίου Σούλη (Γυμνασιάρχη της Ζωσιμαίας & Καθηγητή Βυζαντινής Ιστορίας στο Παν/μιο Harvard & Columbia της Αμερικής αντίστοιχα)[13] , του Γιαννιώτη λόγιου ιατρού Βασιλείου Βοΐλα, του Αρχιμανδίτη Ευαγγέλου Αντωνιάδη (Διευθυντή της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής & του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου), του Κωνσταντίνου Β. Οικονόμου (ηπειρώτη εμπόρου), του Αλεξάνδρου Αλεξάνδρου Πάλλη[14] ((1883-1975) γιού του Αλεξάνδρου Πάλλη, απόφοιτο Πολιτικών Επιστημών της Οξφόρδης, Πληρεξούσιου Υπουργού στην Ελληνική Πρεσβεία του Λονδίνου, τον οποίο , μετά τους Βαλκανικούς πολέμους η Ελληνική Κυβέρνηση προσκάλεσε προκειμένου να βοηθήσει στην οργάνωση των εδαφών που απελευθερώθηκαν), των μη χρηζόντων συστάσεις για το πλούσιο έργο τους Χρήστου Χρηστοβασίλη[15], Κώστα Κρυστάλλη[16], Λέανδρου Βρανούση, κ.α.
Στη συλλογή της περιλαμβάνονται επίσης, ως δωρεές, και αντικείμενα, όπως έπιπλα, χαρακτικά, έργα τέχνης κλπ από τις ιδιωτικές συλλογές.
Για την περιγραφική καταλογογράφηση του υλικού της, το προσωπικό της χρησιμοποιεί τους Αγγλοαμερικάνικους Κανόνες Καταλογογράφησης (AACR2) και για τη θεματική ευρετηρίαση χρησιμοποιεί τον Κατάλογο Θεματικών Επικεφαλίδων της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου (LCSH) .
Το Αναγνωστήριο, στον 1ο όροφο της «Ζωσιμαίας», είναι διαθέσιμο στο κοινό, είτε αυτό κάνει χρήση της Συλλογής της Βιβλιοθήκης, είτε δικού του υλικού. Υπάρχει Τμήμα Ενηλίκων & Παιδικό.
Η Βιβλιοθήκη είναι δανειστική.
Κάθε χρήστης, ο οποίος κατοικεί στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων και επιθυμεί να δανείζεται υλικό της Βιβλιοθήκης, εφοδιάζεται με Κάρτα Μέλους, βάσει των στοιχείων της Αστυνομικής του Ταυτότητάς/Διαβατηρίου ή του κηδεμόνα του. Η δυνατότητα δανεισμού παρέχεται αποκλειστικά σε εγγεγραμμένους χρήστες της «Ζωσιμαίας». Κατ’ εξαίρεση, Κάρτα Μέλους εκδίδεται και σε μελετητές και ερευνητές της ημεδαπής και αλλοδαπής, προκειμένου να εξυπηρετηθούν στην έρευνά τους. Για την έκδοση απαιτείται ανάλογη Βεβαίωση του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.
Το Παιδικό Τμήμα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της «Ζωσιμαίας», κατάλληλα διαμορφωμένο για τις ανάγκες των παιδιών. Καλύπτει τις ηλικίες από τη βρεφική έως την εφηβική και παρέχει τις ίδιες υπηρεσίες με αυτές των ενηλίκων.
Το Δημόσιο Κέντρο Πληροφόρησης αποτελεί τμήμα της «Ζωσιμαίας», ιδρύθηκε στα πλαίσια του Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας», ενταγμένο στο Γ΄ ΚΠΣ (2000-2006) και ακολουθεί τον Εσωτερικό Οδηγό Λειτουργίας της Βιβλιοθήκης. Οι επισκέπτες μπορούν να έχουν δωρεάν πρόσβαση, και υποστήριξη, εφόσον ζητηθεί, στην αναζήτηση πληροφοριών για θέματα (οικονομικά, εκπαιδευτικά, εργασίας, επιχειρήσεις, πολιτιστικά κλπ.), σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο, για βιβλιογραφική έρευνα και αναζήτηση στον ηλεκτρονικό κατάλογο της Βιβλιοθήκης.
Παρέχεται ελεύθερη πρόσβαση στο ασύρματο δίκτυο της «Ζωσιμαίας» στους αναγνώστες και επισκέπτες της.
Δεν επιτρέπεται η αναπαραγωγή, με οποιονδήποτε τρόπο, τεκμηρίων από το Δανειστικό Τμήμα της «Ζωσιμαίας». Επίσης, δεν επιτρέπεται η αναπαραγωγή, φωτοτυπική, φωτογραφική, ψηφιακή ή οποιαδήποτε άλλη, του συνόλου ή μέρους των τεκμηρίων που είναι εισαγμένα στις Συλλογές της «Ζωσιμαίας» και επ’ αυτών ισχύουν Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ν. 2121/1993 & Ν.4996/2022 ΦΕΚ 218/Α /24.11.2022).
Τα τεκμήρια των Ειδικών Συλλογών φυλάσσονται σε χώρους στους οποίους έχουν πρόσβαση αποκλειστικά και μόνον οι υπάλληλοι της «Ζωσιμαίας». Τα τεκμήρια αυτά μελετώνται μόνο στο Αναγνωστήριο ενηλίκων και μετά από υποβολή σχετικού αιτιολογημένου αιτήματος του αναγνώστη/ερευνητή, σε ειδικό έντυπο, στον υπεύθυνο του Αναγνωστηρίου και αφού δοθεί άδεια από την/τον Προϊσταμένη/ο Διεύθυνσης της Βιβλιοθήκης.
Η Βιβλιοθήκη, στο πλαίσιο των στόχων που εξυπηρετεί και για την προβολή του έργου της, μπορεί να προβαίνει σε εκδόσεις, είτε εργασιών της, είτε έργων άλλων ιδιωτών ή φορέων.
Η Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων διαθέτει μια κινητή μονάδα («Βιβλιοαυτοκίνητο»), η οποία δραστηριοποιείται στους Νομούς Ιωαννίνων (εκτός Επαρχίας Κόνιτσας), Πρέβεζας, Άρτας και στην Επαρχία Παραμυθιάς του Νομού Θεσπρωτίας, ιδρύοντας δανειστικά κέντρα σε σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, νοσοκομεία, άλλα ιδρύματα και πολιτιστικούς φορείς.
Η Ανταλλακτική Βιβλιοθήκη, ένα πειραματικό βιβλιοφιλικό project για την πόλη μας, λειτουργεί με επιτυχία από το 2017, εξωτερικά της Ζωσιμαίας για την αυτόνομη διάθεση και διαχείριση τεκμηρίων.
Η Βιβλιοθήκη διοργανώνει Εκδηλώσεις και πραγματοποιεί Εκθέσεις τεκμηρίων, προκειμένου να προωθήσει τη γνώση και να αναδείξει και προβάλλει την τοπική πνευματική και πολιτισμική παράδοση, είτε μόνη, είτε σε συνεργασία με άλλους φορείς.
Το τμήμα Εκπαιδευτικών Δράσεων και Προγραμμάτων της «Βιβλιοθήκης Γνώσης & Συναισθήματος», της Ζωσιμαίας εναρμονίζει άριστα την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας με την έκφραση και ενδυνάμωση των συναισθημάτων των μικρών και μεγαλύτερων φίλων. Τα προγράμματα σχεδιάζονται αποκλειστικά από το «Τμήμα Εκπαιδευτικών Δράσεων & Εκδηλώσεων» της Ζωσιμαίας, ακολουθώντας συγκεκριμένους Άξονες και επιταγές, σε διεθνές (UNESCO, IFLA, Λευκή Βίβλος για Βιβλιοθήκες κλπ.) και τοπικό περιβάλλον (Υπουργείο Παιδείας, Ινστιτούτο Εκπ. Πολιτικής κλπ.), ενώ όλα τα έξοδα καλύπτονται αποκλειστικά από ίδιους πόρους του ετήσιου Προϋπολογισμού της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης.
Στην e-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, φιλοξενούνται όλες οι ψηφιακές εφαρμογές-αποτέλεσμα της ιστορικής έρευνας, τεκμηρίωσης και αξιοποίησης τεκμηρίων, για την αναπαραγωγή και διατήρηση των ιστορικών στοιχείων που αφορούν στη Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη.
↑Μιχαλόπουλος, Φώτης (1930). Τα Γιάννενα κι η Νεοελληνική Αναγέννηση (1648-1820). Αθήνα: Τύποι Π. Δ. Σακκελλάριος.
↑Μπέττης, Στέφανος. Οι Ζωσιμάδες και η συμβολή τους στη Νεοελληνική Αναγέννηση. Η ζωή και το έργο τους,. Ιωάννινα: Ιωάννινα, Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη. ISBN978-960-89614-3-2.
↑Οικονομίδου, Βαΐα Β. (2022). «ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι». Η Βιβλιοθήκη του “Σχολείου των Ζωσιμάδων”. Ένα ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο. Ιωάννινα: Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. ISBN978-960-89614-6-3.
↑Οικονομίδου, Βαΐα Β. (2022). Η Βιβλιοθήκη του “Σχολείου των Ζωσιμάδων”. Ένα ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο. Ιωάννινα: Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. ISBN978-960-89614-6-3.
↑«Κτήριο-Περιήγηση». 2dim-peir-zosim.ioa.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2024.
↑Ο Ηπειρώτης Γεώργιος Σταύρος, 1788-1869. Θεμελιωτής της οικονομικής συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους. Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. 2010. ISBN978-960-88264-9-6.
↑Εργολάβος, Σπύρος. Η Δίκη της Πρίντζου και οι εκτελεσμένοι των Ιωαννίνων. Αθήνα: Εκδ. Σοκόλη.
↑[1] O Ιωάννης Καμπέρης γεννήθηκε το 1924 στη Τζοντίλα (Ζωοδόχο), λίγο έξω από τα Ιωάννινα. Παρακολούθησε τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου του χωριού του, ενώ από την Δ' τάξη φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Βαλάνειο Ιωαννίνων, στο Αρχιμανδρειό. Το 1937 έφυγε στην Αθήνα
και παρακολούθησε μαθήματα σε Τεχνική Σχολή. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Στρατό,
αναλαμβάνει και εκτελεί διάφορα τεχνικά έργα. Η οξυδέρκεια και η αποτελεσματικότητα του, του προσέδωσε την απαραίτητη πείρα για την ανάληψη, μικρών εργολαβιών. Αρχικά εργάστηκε ως οδηγός στο έργο κατασκευής του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς και στη συνέχεια ως εργολάβος. Έτσι
κατόρθωσε να συγκεντρώσει το απαραίτητο οικονομικό κεφάλαιο για να ξεκινήσει στα Ιωάννινα Γιάννενα, ως υπεργολάβος σε διάφορα έργα οδοποιίας, όπως στην κατασκευή των επαρχιακών δικτύων Ιωαννίνων-Τρικάλων, Ιωαννίνων Ηγουμενίτσας και στο λιμάνι της Αμφιλοχίας. Κατασκεύασε δικές του μηχανές παραγωγής τσιμεντόλιθων και δημιούργησε την πρώτη Βιοτεχνία με την επωνυμία «Επροτσιμέντ», αγόρασε το 1960 την Ηπειρωτική Κεραμουργία , η οποία έμελλε να είναι και το κύριο επαγγελματικό του αντικείμενο. Από το 1966 επιδόθηκε και σε οικοδομικές επιχειρήσεις, χτίζοντας πολυκατοικίες στην πόλη των Ιωαννίνων. Οι ευεργεσίες του Ι. Καμπέρη υπηρετούν την πολιτιστική ζωή των Ιωαννίνων, τα Γράμματα, την Παιδεία και τη Θρησκευτική πίστη. Τρεις είναι οι μεγάλες χορηγίες του: Το Καμπέρειο Πνευματικό Ίδρυμα, η Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη και η αναστήλωση της εκκλησίας του Αρχιμανδρειού. Επίσης, με χορηγία του, το 1975, ιδρύεται, στο Κρατικό Νοσοκομείο Χατζηκώστα, Καρδιολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ενώ παράλληλα αγωνίστηκε πολλά χρόνια για την ίδρυση της Ιατρικής Σχολής στα Ιωάννινα. Στις 25 Απριλίου 1988, με εισήγηση του Δημάρχου Φίλιππα Φίλιου, του απονεμήθηκε το Μετάλλιο της πόλης, κατά την τελετή των επισήμων εγκαινίων της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης στο νέο κτίριο. Απεβίωσε στις 22 Ιουλίου του 1996.
↑Τάσσου, Τίνα (2023). Οικονομίδου, Βαϊα, επιμ. «Νικόλαος Γλυκύς: η πρώτη «μέλισσα» της Ηπείρου στη Βενετία». Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. Ιωάννινα: Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2024.
↑Οικονομίδου, Βαϊα (2021). «Χρίστος Σούλης: ΄Οραμα και δημιουργία». Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2024.
↑Οικονομίδου, Βαϊα (2019). «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛ. ΠΑΛΛΗΣ (1883-1975) : ο λιγότερο γνωστός & το Κληροδότημά του στην Ιστορική Ζωσιμαία Δημόσια Βιβλιοθήκη των Ιωαννίνων.». Στο: Σούρεφ, Κωνσταντίνος, επιμ. Αλέξανδρος Πάλλης. Ο Γιαννιώτης λόγιος (1851-1935). Πρακτικά Ημερίδας. Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων. Αθήνα: Απειρος Χώρα. σελ. 39-47. ISBN978-618-5535-18-6.
↑Κατσίλα, Δροσιά. Ο βίος και το έργο του Χρήστου Χρηστοβασίλη : Γραμματολογική και αρχειακή μελέτη. Ιωάννινα: Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών. ISBN978-960-86068-6-9.
