Ο Χουάν Μορένο υ Ερρέρα-Χιμένεθ (ισπανικά: Juan Moreno y Herrera–Jiménez, 30 Ιουλίου 1948), γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Ζαν Ρενό (Jean Reno), είναι ισπανικής καταγωγής Γάλλος ηθοποιός. Εμφανίσθηκε σε γαλλικές, αγγλικές, ιαπωνικές, ισπανικές και ιταλικές ταινίες. Μερικές από αυτές ήταν μεγάλες παραγωγές, όπως οι Γκοτζίλα, Κώδικας Da Vinci και Επικίνδυνη αποστολή, ενώ σε άλλες, ιδίως στις ταινίες του Λυκ ΜπεσσόνΑπέραντο Γαλάζιο και Λεόν, αλλά και στην ταινία του ΚασσοβίτςΠορφυρά Ποτάμια, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, που τις χαρακτηρίζει.[7]
Οικογένεια και σπουδές
Ο Ρενό γεννήθηκε ως Χουάν Μορένο υ Ερρέρα-Χιμένεθ στην Καζαμπλάνκα.[8] Οι γονείς του ήταν Ισπανοί, από την Ανδαλουσία (πόλεις Σανλούκαρ δε Μπαραμέδα και Χερέθ ντε λα Φροντέρα), και εκτός από τον Χουάν απέκτησαν και μια μικρότερη κόρη, τη Μαρία Τερέζα («Μαϊτέ»).[9] Η μητέρα πέθανε όταν ο Ρενό ήταν ακόμα έφηβος.[9] Εκτός από τη μητρική του ισπανική γλώσσα, ο Ρενό έμαθε την αραβική και τη γαλλική μεγαλώνοντας στο Μαρόκο.
Σε ηλικία 17 ετών, ο Ρενό μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου σπούδασε ηθοποιία στη Δραματική Σχολή Cours Simon.[10]
Μετά την εγκατάστασή του στη Γαλλία, υπηρέτησε στον γαλλικό στρατό, κάτι που ήταν υποχρεωτικό μετά την απόκτηση της γαλλικής υπηκοότητας από τον ίδιο και την οικογένειά του.
Σταδιοδρομία
Αφότου άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την υποκριτική στη Γαλλία, ο Χουάν υιοθέτησε τη γαλλική μορφή του ονόματός του (Ζαν) και συντόμευσε το επώνυμό του σε «Ρενό». Εξαιτίας του μεγάλου του παραστήματος (ύψος 1,88 μέτρο), ο Ρενό κλήθηκε να ερμηνεύσει αρχικώς ρόλους «βαριών τύπων». Αργότερα εμφανίσθηκε σε ρομαντικές κωμωδίες και σε περιπέτειες, συχνά σε ρόλο «κακού». Πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του Γάλλου σκηνοθέτη Λυκ Μπεσσόν, από την πρώτη ήδη μεγάλου μήκους ταινία του Μπεσσόν (Η τελευταία μάχη, 1983). Η συνεργασία τους συνεχίσθηκε με ταινίες παραγωγής, σεναρίου ή σκηνοθεσίας του Μπεσσόν. Από αυτές, οι ταινίες με τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία και τις καλύτερες κριτικές ήταν οι Απέραντο Γαλάζιο (1988), Νικίτα (1990) και Λεόν (1994). Ως ηθοποιός φωνής, ο Ρενό έπαιξε τον ρόλο του Μουφάσα στη γαλλόφωνη έκδοση του Βασιλιά των Λιονταριών, ενώ στη συνέχεια μετακινήθηκε στον καθαυτό αμερικανικό κινηματογράφο, παίζοντας σε ταινίες με γνωστούς ηθοποιούς: Τέτοιες ταινίες ήταν οι French Kiss (1995) με τους Μεγκ Ράιαν και Κέβιν Κλάιν, Επικίνδυνη αποστολή (1996) με τον Τομ Κρουζ, Ronin (1998) με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Γκοτζίλα (1998) με τον Μάθιου Μπρόντερικ. Ωστόσο, ο Ρενό απέρριψε τον ρόλο του Πράκτορα Σμιθ στην ταινία The Matrix. Δεν ξέχασε επίσης τις γαλλικές παραγωγές, παίζοντας στα έργα Πορφυρά Ποτάμια (2000) και Jet Lag (Décalage horaire, 2002), που ήταν μεγάλη εμπορική επιτυχία στη Γαλλία.
Σε άλλα μέσα, ο Ρενό δάνεισε τη μορφή του στον πρωταγωνιστή στο δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι Onimusha Ζακ Μπλανκ, ενώ έχει παίξει σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, π.χ. ως Doraemon για την Toyota.[11]
Η πρώτη σύζυγος του Ζαν Ρενό, από το 1977, ήταν η Γαλλίδα Ζενεβιέβ, με την οποία απέκτησαν μία θυγατέρα, τη Σάντρα (γενν. 1978), και έναν γιο, τον Μικαέλ (γενν. 1980). Χώρισαν ωστόσο το 1995 και το επόμενο έτος ο Ρενό νυμφεύθηκε τη Ναταλί Ντύσκιεβιτς (Nathalie Dyszkiewicz), μια Πολωνίδα που εργαζόταν ως μοντέλο, με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον Τομ (γενν. 1996), και μια θυγατέρα, τη Σερένα (γενν. 1998), αλλά χώρισαν το 2001.
Στις 29 Ιουλίου 2006 ο ηθοποιός πήρε μια τρίτη σύζυγο, τη Βρετανίδα (αλλά πολωνικής επίσης καταγωγής) ηθοποιό και μοντέλο Ζοφία Μπορούκα (Zofia Borucka, τότε 35 ετών).[12] Κουμπάρος τους ήταν ο μετέπειτα πρόεδρος της Γαλλίας (και τότε υποψήφιος) Νικολά Σαρκοζί.[13][14] Ο πρώτος γιος τους, ο Σιέλο, γεννήθηκε τον Ιούλιο του 2009 στη Νέα Υόρκη, ενώ ο δεύτερος, ο Ντην, γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011.
↑ 9,09,1Dawson, Angela (10 Μαΐου 2006). «Jean Reno cracks the Code». AllBusiness.com. Nielsen Business Media, Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2010.
