Εφημερίς ονομαζόταν η πρώτη καθημερινή πολιτική εφημερίδα που κυκλοφόρησε στην Αθήνα, του νέου ελληνικού κράτους. Η Εφημερίς πρωτοκυκλοφόρησε τη Δευτέρα 1η Οκτωβρίου 1873 από τον Δημήτριο Κορομηλά. Η έκδοσή της έληξε το 1922.[1]
Το φύλλο της 1ης Ιανουαρίου 1898
Τετρασέλιδο φύλλο, δίστηλο, μικρού σχήματος, αρχικά χωρίς πολιτική τοποθέτηση, δημοσίευε, εν αντιθέσει με τον υπόλοιπο τύπο της εποχής, ειδήσεις παρά άρθρα. Δημοσίευε επίσης τα πρακτικά της Βουλής, τηλεγραφήματα εμπορικά και πολιτικά, το δελτίο του χρηματιστηρίου, τις δημοσιεύσεις της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως σε περίληψη, τα τυχαία συμβάντα του αστυνομικού δελτίου, δικαστικό δελτίο, μετεωρολογικό δελτίο, πρόγραμμα θεάτρων, διαφημιστικές καταχωρήσεις, ποικίλες κοινωνικές ειδήσεις, και μικρές αγγελίες.
Η τιμή φύλλου ήταν 5 λεπτά, η ετήσια συνδρομή Αθηνών ανερχόταν στις 13 δρχ. και της επαρχίας στις 20 δρχ. Τα γραφεία της εφημερίδας βρίσκονταν στην οδό Ερμού 291. τα πρώτα τρία φύλλα μοιράστηκαν δωρεάν στην Αθήνα – ως διαφήμιση – ενώ στην επαρχία μοιράστηκαν δωρεάν τα δυο πρώτα φύλλα. Η εφημερίδα έβγαινε στα περίπτερα στις 10 το πρωί.
Η ιστορία της
Ο Δημήτριος Κορομηλάς (1850-1898) ήταν γιος του τυπογράφου και ιδιοκτήτη τυπογραφείου στην Αθήνα, του Ανδρέα Κορομηλά. Όταν κληρονόμησε την επιχείρηση από τον πατέρα του, υιοθέτησε τις σύγχρονες τυπογραφικές μεθόδους και μηχανές της εποχής του και προσέλαβε τον Κάρολο Μάισνερ ως τυπογράφο του προκειμένου να εκδώσει «…φύλλον τακτικώς και ευμεθόδως συντασσόμενον και καθ’ εκάστην εκδιδόμενον. Η «Εφημερίς» πρώτη θείσα τα θεμέλια της καθ’ ημέραν δημοσιογραφίας, δύναται να είπη αδιστάκτως ότι η εμφάνισή της υπήρξε γεγονός εν τη ιστορία του τύπου εν Ελλάδι».[2]
Από τον επόμενο χρόνο όμως, το 1874 αρχίζει να παίρνει θέση στα πολιτικά γεγονότα της εποχής, πολεμώντας τον Δημήτριο Βούλγαρη, δημοσιεύοντας τα πρακτικά των δικών των εμπλεκομένων στα λεγόμενα «σιμωνιακά», σκάνδαλο που συγκλόνισε εκείνα τα χρόνια τη χώρα. Μάλιστα, τότε εξέδωσε και απογευματινό φύλλο, λόγω πληθώρας ύλης. Η πρωινή έκδοση περιλάμβανε τις εξελίξεις της δίκης, η δε απογευματινή, την καθιερωμένη ύλη της εφημερίδας.
Το 1881 αποχωρεί από την εφημερίδα ο Ιωάννης Καμπούρογλους λόγω διαφωνίας με τον Κορομηλά, και κινείται αυτόνομα, εκδίδοντας τη δική του Νέα Εφημερίδα.
Το 1886 αποχώρησε από τη διεύθυνση και ο ίδιος ο ιδρυτής της, ο Δημ. Κορομηλάς, τον οποίο διαδέχεται ο αδερφός του, Λάμπρος Κορομηλάς, με αρχισυντάκτη τον Αριστομένη Βαλέτα. Τη δεκαετία του 1880 υποστήριξε αρχικά τον Χαρίλαο Τρικούπη για να εισχωρήσει στο στρατόπεδο του αντιπάλου του, από το 1887 και μετά.
Το 1888 αναλαμβάνει την έκδοση της εφημερίδας ο Αριστείδης Ρούκης, με αρχισυντάκτη τον Αγησίλαο Γιαννόπουλο, μετατρέποντας την σε απογευματινή. Μπαίνει και ο υπότιτλος «το αρχαιότατον των εν Ελλάδι ημερησίων φύλλων, ιδρυθέν το 1873», η τιμή ανεβαίνει στα 10 λεπτά το φύλλο, η ετήσια συνδρομή σε Αθήνα και επαρχίας ορίζεται στις 30 δραχμές. Τα γραφεία μεταφέρονται στην οδό Κολοκοτρώνη 15 στο κέντρο της πόλης. Το 1901 διακόπτεται η λειτουργία της.
Τη δεκαετία του 1890 υποστηρίζει το νέο τρίτο κόμμα του Δημητρίου Ράλλη ενώ το 1892 υποστηρίζει το Εθνικό κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Από αυτή τη περίοδο χρονολογείται και η συνεργασία του λογοτέχνη Μπάμπη Άννινου, με τα χρονογραφήματά του στην εφημερίδα με τίτλο «Πινακίδες» καθώς και η δημοσίευση σε επιφυλλίδες των θεατρικών έργων του Δημήτρη Κορομηλά.
Η Εφημερίς επανεκδίδεται το 1912 από τον Γεώργιο Κορομηλά, και αρχισυντάκτη τον Γ. Ν. Βραχηνό το 1915 αναλαμβάνει ο Χ.Δ. Κορομηλάς με αρχισυντάκτη το Γ. Οικονομόπουλο και τέλος αναλαμβάνει την έκδοση ο Ηλίας Παπαπαύλου, υπό τη διεύθυνση του οποίου κλείνει οριστικά, το 1922. Η τιμή της εφημερίδας το 1921 είναι 5, 20 λεπτά. Η ετήσια συνδρομή Αθηνών 75 δρχ, η ετήσια εξωτερικού 125 δρχ.
