Στις γερουσιαστικές εκλογές του 1929 εξελέγη γερουσιαστής του εκλογικού Συλλόγου Εργατών για τριετή θητεία,[6] ενώ ανεδείχθη και σε γραμματέα της Γερουσίας.[2] Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του ΙΚΑ,[2] που είχε συσταθεί τον Οκτώβριο του 1934. Επειδή η έναρξη της λειτουργίας του καθυστερούσε, οι εργατικές οργανώσεις (η ΓΣΕΕ και η κομμουνιστική Ενωτική ΓΣΕΕ) έκαναν μεγάλη κινητοποίηση στις 4 Αυγούστου 1934 και εξήγγηλαν απεργία των εργατών για την επομένη, 5 Αυγούστου. Η δράση αυτή έδωσε την πρόφαση στον Ι. Μεταξά να κηρύξει δικατορία στις 4 Αυγούστου. Ο Ευαγγέλου, που τότε ήταν αναπληρωτής γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας συνελήφθη, όπως και οι άλλοι εργατικοί ηγέτες, από το νέο καθεστώς, το οποίο τον εξόρισε στον Αϊ-Στράτη.[7].
Παραπομπές
↑Μπεναρόγια, Αβραάμ (1986). Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου. Εισαγωγή: Georges Haupt (2η έκδοση). Αθήνα: Κομμούνα. σελ. 119.
↑Λιβιεράτος, Δημήτρης (1976). Το ελληνικό εργατικό κίνημα. Α΄ (1918-1923). Αθήνα: Εκδόσεις Καρανάση. σελ. 26.
↑Ιστορικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ (2012). Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ. Α΄ (1918-1949). Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή. σελ. 87. ISBN960-224-759-4 Check |isbn= value: checksum (βοήθεια).